nummer: 01/1594/GA
betreft: [klager] en 21 gedetineerden (zie bijlage) datum: 15 april 2002
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (PBW) heeft kennis genomen van een op 21 augustus 2001 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. P.H.W.Spoelstra, namens
[...] en 21 medegedetineerden, verder te noemen klagers,
gericht tegen een uitspraak d.d. 16 augustus 2001 van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Haaglanden, locatie Zoetermeer te Zoetermeer, waarvan de schriftelijke uitwerking op 6 december 2001 bij hetsecretariaat van de Raad is ontvangen,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 25 maart 2002, gehouden in voornoemde locatie Zoetermeer, is [...], bijgestaan door de raadsvrouw mr. M.C. Kwakkelstein-Doornbos, namens klagers gehoord, en namens de inrichting de heer [...],unit-directeur bij voornoemde locatie.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft een weigering van de directeur om, in afwijking van het sedert begin juli 2001 geldende dagprogramma, bezoek in het weekeinde toe te staan.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klagers en de directeur
Door en namens klagers is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klagers willen dat de mogelijkheid bestaat om in het weekeinde bezoek te kunnen ontvangen. Voor de invoering van het nieuwe dagprogramma in juni 2001 bestond die mogelijkheid wel. Het is voor veel bezoekers bezwaarlijk om opweekdagen op bezoek te komen. De bezoekmomenten zijn thans gelegen in de middag en ’s-avonds van 18.15 uur tot 20.15 uur. Omdat veel familie werkt is het voor hen moeilijk om op bezoek te komen. De betreffende regeling is door dedirecteur besproken met de gedetineerdencommissie (gedeco). Dat hoorden klagers echter pas nadat de gedeco akkoord was gegaan met de voorgestelde regeling. Klager Swalef was toen nog geen lid van de gedeco. Nu is hij dat wel.Klagers zijn indertijd door de gedeco niet goed geïnformeerd.
Klagers handhaven hun standpunt dat de beklagcommissie zich niet had mogen beperken tot het beklag van één van de klagers, maar dat ook de andere klaagschriften inhoudelijk hadden moeten worden behandeld en de uitspraak had aan alleklagers moeten worden toegezonden.
De directeur had de onderhavige beslissing niet mogen nemen. Bezoek in het weekeinde valt beter te realiseren en levert voor de bezoekers minder problemen op. Klagers hebben veel belang hebben bij bezoek. Voor klagers is deze vormvan resocialisatie, contacten met gezinsleden en andere personen uit hun sociale omgeving, zodanig belangrijk, dat deze niet op deze wijze had mogen worden ingeperkt. Van belang is voorts dat in een aantal gevallen de bezoekers zichhebben ingesteld op de bezoekdag en het niet uitgesloten is dat wijziging van die dag leidt tot afzegging van het bezoek. Een en ander levert voldoende redenen om het beklag (alsnog) gegrond te verklaren.
De unit-directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De directeur volhardt in het standpunt zoals ingenomen in beklag. Voorts is door hem aangegeven dat er altijd de mogelijkheid bestaat om een uitzondering te maken op de geldende bezoekregeling. Een dergelijke uitzondering zal wordengemaakt indien er voor de betreffende gedetineerde geen enkele andere mogelijkheid is om zijn bezoek te ontvangen. In de weekeinden is het, gelet op de personele bezetting, in beginsel niet mogelijk om bezoekmomenten te organiseren.Voor zover klagers zich beroepen op een verworven recht op bezoek tijdens het weekeinde is de directeur van mening dat dergelijke rechten niet eeuwigdurend kunnen zijn. De nieuwe bezoekregeling is gemaakt nadat daarover gesproken ismet de gedeco en zij daarmee hadden ingestemd.
3. De beoordeling
Voorzover door en namens klagers is aangevoerd dat de beklagcommissie niet de klachten van alle klagers zou hebben behandeld en heeft nagelaten daaromtrent uitspraak te doen, overweegt de beroepscommissie dat uit de beslissing vande beklagcommissie voldoende duidelijk naar voren komt dat haar beoordeling een beslissing voor alle klagers gold. Het had daarom voor de hand gelegen dat de uitspraak aan alle klagers zou worden verzonden. Nu evenwel alle klagerstijdig beroep hebben ingesteld tegen de onderhavige uitspraak van de beklagcommissie hoeft dat (eventueel) niet toezenden van de uitspraak thans geen verdere gevolgen te hebben.
Bij gelegenheid van de invoering van het ‘nieuwe’ dagprogramma in juni 2002 zijn de bezoekmomenten in het weekeinde vervallen. In plaats daarvan zijn bezoekmomenten op weekdagen gekomen. Deze wijziging van de bezoekmomenten isvooraf door de directeur besproken met de gedeco deze heeft haar instemming gegeven aan die wijziging. Nu ook overigens niet aannemelijk is geworden dat de totstandkoming dit onderdeel van het onderhavige dagprogramma in strijd ismet de wettelijke voorschriften, is (dit onderdeel van) het dagprogramma een algemene voor alle in de inrichting verblijvende gedetineerden geldende regeling. Tegen een dergelijke regeling is, behoudens uitzonderingen, geen beklagmogelijk. Nu uitzonderingen als hiervoor bedoeld niet aannemelijk zijn geworden, hadden klagers niet mogen worden ontvangen in hun beklag.
4.
De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart klagers alsnog niet-ontvankelijk in het beklag.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en J.L. Brand, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 15 april 2002.
secretaris voorzitter