nummers: 11/33/GV en 11/63/GV
betreft: [klager] datum: 10 februari 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschriften ingediend door mr. L. de Leon, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen op 28 december 2010 en 30 december 2010 genomen beslissingen van de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (de Staatssecretaris),
alsmede van de onderliggende stukken.
De beroepscommissie heeft de Staatssecretaris in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op de beroepen en klager om de beroepen schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissingen
De Staatssecretaris heeft klagers eerste verzoek tot het tijdelijk verlaten van de inrichting in het kader van algemeen verlof wederom afgewezen evenals het tweede en het derde verlofverzoek van klager.
2. De standpunten
Namens klager zijn de beroepen – kort weergegeven – als volgt toegelicht.
Inhoudelijk wordt verwezen naar de uitspraak van 16 december 2010 (kenmerk: 10/2851/GV). De beroepscommissie heeft bepaald dat klagers beroep inzake het (eerste) verlofverzoek van 24 september 2010 gegrond is en zij heeft de Staatssecretaris opgedragen
een nieuwe beslissing te nemen met inachtneming van voormelde uitspraak. De nieuwe beslissing omtrent datzelfde verlofverzoek is wederom afgewezen. Tevens is in dezelfde afwijzingsbrief het verlofverzoek van 30 december 2010 (het derde verlofverzoek)
afgewezen. Ook het (tweede) verlofverzoek van 21 december 2010 is op 30 december 2010 afgewezen. De bestreden beslissingen bevatten dezelfde afwijzingsgrond, namelijk de recent aangetroffen contrabande. Opgemerkt wordt dat klager hierdoor inmiddels is
overgeplaatst naar een gevangenis omdat hij niet langer geschikt wordt geacht voor verblijf in een beperkt beveiligde inrichting. Tegen de selectiebeslissing is bezwaar gemaakt.
Klager is van mening dat zijn belangen niet naar behoren zijn erkend. Klager ontkent dat hij contrabande voorhanden zou hebben gehad. Ook is onduidelijk waaruit het verband tussen het aantreffen van contrabande (dat nader uitgelegd moet worden) en
klager bestaat. Het besluit is niet c.q. onvoldoende toetsbaar voor klager. Klager heeft de CoVa-training op de juiste wijze afgerond. Een bewijs van deelname is ter kennisneming verstrekt. De beroepscommissie heeft vraagtekens gezet bij het
recidiverisico en nu wordt het enkel aantreffen van contrabande genoemd als reden om de verlofverzoeken af te wijzen. Er wordt niet meer ingegaan op het vermeende recidiverisico. De bestreden beslissingen zijn onvoldoende gemotiveerd en onvoldoende
zorgvuldig voorbereid en onevenredig. Klager heeft aangegeven akkoord te gaan met alle voorwaarden die noodzakelijk worden geacht voor verlofverlening. Klager wenst te worden gehoord.
Namens de Staatssecretaris zijn de bestreden beslissingen als volgt toegelicht.
Het eerste beroep (betreffende de afwijzing van klager eerste verlofverzoek) werd gegrond verklaard. De tweede verlofaanvraag is afgewezen op grond van andere gronden dan waarop de eerste afwijzing was gebaseerd. Bij klager is contrabande aangetroffen.
Tegen de tweede afwijzende beslissing is ook beroep ingesteld. De gronden die golden voor de afwijzing waren onveranderd bij het nemen van de beslissing naar aanleiding van het beroep. Om die reden is wederom tot een (derde) afwijzende beslissing
gekomen.
Op klagers verlofaanvragen zijn de volgende adviezen uitgebracht.
De directeur van de locatie Westlinge te Heerhugowaard heeft negatief geadviseerd. Klager heeft op 19 december 2010 een disciplinaire straf opgelegd gekregen omdat door twee personeelsleden is gezien dat klager een mobiele telefoon in zijn hand had.
Hij
liet de mobiele telefoon liggen en een verlicht display werd zichtbaar. Klager vertelde dat hij een afstandsbediening in zijn hand had, maar de afstandsbediening heeft geen display.
Het Openbaar Ministerie heeft geen bezwaar tegen verlofverlening.
De politie heeft aangegeven dat het verlofadres is goedgekeurd.
3. De beoordeling
De beroepscommissie acht zich voldoende ingelicht om op het beroep te beslissen en wijst het verzoek van klager om het beroep mondeling toe te lichten af.
Klager ondergaat een gevangenisstraf van 40 maanden met aftrek, wegens een poging tot doodslag, diefstal met geweld en afpersing. De wettelijk vroegst mogelijke v.i.-datum valt op of omstreeks 23 september 2011. Aansluitend dient hij eventueel zeven
dagen gijzeling op grond van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften te ondergaan.
De beroepen richten zich tegen de afwijzing van klagers eerste, tweede en derde verlofaanvraag. Hij kan in totaal zes verlofaanvragen indienen.
Uit de stukken blijkt dat klager disciplinair is gestraft omdat hij een mobiele telefoon had. Als gevolg hiervan is hij vanuit de beperkt beveiligde inrichting overgeplaatst naar een normaal beveiligde inrichting. Niet blijkt dat klager beklag heeft
ingediend tegen de voornoemde disciplinaire straf. De beroepscommissie gaat dan ook van de juistheid hiervan uit. De beroepscommissie is van oordeel dat voornoemde omstandigheid een forse contra-indicatie vormt voor verlofverlening en dat dit de
afwijzing van klagers verlofaanvragen rechtvaardigt. Derhalve kunnen de beslissingen van de Staatssecretaris, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen en gelet op de weigeringsgrond zoals bedoeld in artikel 4 onder d van de Regeling
tijdelijk verlaten van de inrichting, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart de beroepen ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. M. Boone en mr. Th.E.M. Wijte, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.S. Dwarka, secretaris, op 10 februari 2011
secretaris voorzitter