nummer: 10/1472/GA
betreft: [klager] datum: 11 november 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. A.M.S. Moeniralam, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 25 mei 2010 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Krimpen aan den IJssel, voor zover daarbij aan klager geen tegemoetkoming is toegekend,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van de p.i. Krimpen aan den IJssel in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsvrouw mr. A.M.S. Moeniralam, om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de tegemoetkoming
De beklagcommissie heeft geen tegemoetkoming toegekend, ondanks de gegrondverklaring van klagers beklag betreffende het gedurende een week niet kunnen koken, op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is het beroep als volgt toegelicht. Er is ten onrechte geen tegemoetkoming toegekend. Klager voelt zich onrechtvaardig behandeld. Er is alle reden hem een tegemoetkoming toe te kennen. Na vermissing van een schilmesje werd het gebruik van
de kookplaat gedurende zeven dagen aan de hele afdeling van ongeveer 52 man ontzegd. De opgelegde sanctie is niet proportioneel en streefde haar doel voorbij, omdat de schuldige bekend was en apart is gestraft. Bovendien is het mesje binnen die termijn
van zeven dagen teruggevonden en had de sanctie toen opgeheven kunnen worden.
De beklagrechter heeft de 15 klaagschriften die hierover zijn ingediend op dezelfde wijze beoordeeld. Klager meent dat iedere klacht individueel bekeken had dienen te worden. Klager kon gedurende zeven dagen zijn eigen gezonde maaltijd niet bereiden.
Daarnaast voelde hij zich benadeeld, onrechtvaardig behandeld en diep gekrenkt door de opgelegde sanctie voor iets waar hij volkomen buiten stond.
De directeur heeft daarop als volgt gereageerd. De directeur sluit zich aan bij het standpunt van de beklagrechter. Er is sprake geweest van een tijdelijke situatie. Verder is koken geen recht maar een gunst. Derhalve is er voor klager geen sprake van
ontstane individuele schade. Het is niet redelijk tot enige vorm van compensatie over te gaan. Als er in de inrichting een mes zoek is, is dit een omstandigheid die de orde en veiligheid van de inrichting ernstig in gevaar brengt. Naar aanleiding van
de
uitspraak van de beklagrechter zijn de huisregels aangepast.
3. De beoordeling
Klager is gedurende zeven dagen niet in de gelegenheid geweest te koken omdat de directeur na de vermissing van een schilmesje de kookplaten heeft verwijderd. Nu het beklag van klager tegen die beslissing gegrond is verklaard en de rechtsgevolgen van
de
beslissing van de directeur niet meer zijn te herstellen, is de beroepscommissie van oordeel dat enige tegemoetkoming op zijn plaats is. De beroepscommissie kan zich derhalve niet verenigen met de beslissing geen tegemoetkoming toe te kennen, nu enige
nadere toelichting dit achterwege te laten ontbreekt. Het beroep zal dan ook gegrond worden verklaard en de beroepscommissie zal een tegemoetkoming vaststellen, namelijk € 10,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagrechter voor zover daartegen beroep is ingesteld en bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 10,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 11 november 2010
secretaris voorzitter