Nummer: 10/2318/GB
Betreft: [klager] datum: 19 oktober 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. H. Polat, namens
[...], verder te noemen klaagster,
gericht tegen een op 2 augustus 2010 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klaagster gericht tegen de beslissing haar te plaatsen in de locatie Ter Peel te Sevenum ongegrond verklaard.
2. De feiten
2.1. Klaagster is op 31 augustus 2009 veroordeeld tot 14 dagen gevangenisstraf. Op 12 juli 2010 is zij opgeroepen zich te melden in de locatie Ter Peel te Sevenum, een gevangenis met een regime van algehele gemeenschap en een beperkt
beveilingsniveau. Klaagsters verzoek tot tenuitvoerlegging van de gevangenisstraf door middel van electronische detentie (e.d.) is afgewezen.
3. De standpunten
3.1. Namens klaagster is het beroep als volgt toegelicht. Klaagster is veroordeeld voor diefstal met geweld. Klaagster heeft zich proberen los te rukken en heeft geen letsel veroorzaakt bij het winkelpersoneel. Klaagster heeft nimmer het opzet gehad
om deze mensen letsel te bezorgen. Het gaat hooguit om verzet bij de aanhouding. Klaagster heeft een formulier ‘opgave medische gegevens’ ontvangen en ingevuld en verwachtte dat zij in aanmerking zou komen voor e.d. In plaats daarvan is zij opgeroepen
zich te melden in de locatie Ter Peel. Klaagster wil in aanmerking komen voor e.d. Een medewerkster deelde de raadsman van klaagster mee dat de regeling van e.d. per 1 september 2010 is afgeschaft en dat vanaf 10 mei 2010 de gegevens niet meer worden
doorgestuurd naar het bureau e.d. Omdat de vonnisgegevens pas op 11 mei 2010 zijn binnengekomen, zijn de gegevens niet doorgezonden. Het verzoek om een uitzondering op deze regel te maken is afgewezen. Klaagster betwist dat mensen die zijn veroordeeld
voor geweldsdelicten niet in aanmerking komen voor e.d. Zelfs al zou dat zo zijn, dan is deze regel niet op haar van toepassing, omdat zij geen geweld heeft gebruikt. Verder heeft klaagster een belang de straf te ondergaan door middel van e.d.
Klaagster
heeft nimmer e.d. gehad. Het verzoek om in aanmerking te komen voor e.d. is ruim vóór 1 september 2010 gedaan. Zij heeft de volledige zorg over haar twee minderjarige kinderen, van wie één pas anderhalf jaar oud is. Het is voor haar feitelijk
onmogelijk
om voor een periode van twee weken oppas te regelen. Ook heeft zij daar de financiële middelen niet voor.
3.2.De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.Op grond van de circulaire e.d. komen geweldsdelinquenten niet in aanmerking voor e.d. Klaagster is veroordeeld voor een geweldsdelict. De circulaire is per 1 juli 2010 door
de Minister van Justitie ingetrokken, waardoor e.d. überhaupt niet meer mogelijk is. Het Gerechtshof te Leeuwarden was blijkens het arrest waarbij klaagster is veroordeeld, op de hoogte van het feit dat klaagster de zorg heeft voor twee minderjarige
kinderen en is het hof tot de veroordeling tot gevangenisstraf gekomen.
4. De beoordeling
4.1. De locatie Ter Peel is een gevangenis voor vrouwen met een regime van algehele gemeenschap en een bepekt beveiligingsniveau.
4.2. Klaagster, die is veroordeeld, kan in een gevangenis met een regime van algehele gemeenschap worden geplaatst.
4.3. Klaagster is door het Gerechtshof te Leeuwarden veroordeeld ter zake van onder meer overtreding van artikel 312 van het WvSr (diefstal met geweld). In de in dit geval van toepassing zijnde Circulaire wijziging toepassing e.d. van 29 oktober
2009 (Stcrt 2009, nr 16442) is in hoofdstuk 5 onder m bepaald dat geweldsdelinquenten niet in aanmerking komen voor e.d. Onder geweldsdelinquenten wordt blijkens hoofdstuk 1, onder c, van die circulaire verstaan, een veroordeelde wegens een
geweldsdelict als bedoeld in – onder meer – artikel 312 van het WvSr. De circulaire laat niet toe in het concrete geval te beoordelen of de beslissing van de strafrechter dat sprake was van geweld juist is of niet. Gelet hierop kan de beslissing van de
selectiefunctionaris, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. M.A.G. Rutten en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 19 oktober 2010
secretaris voorzitter