nummer: 09/818/TA en 09/819/TA
betreft: [klager] datum: 23 juni 2009
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van twee bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschriften, ingediend door mr. J.A.W. Knoester, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen twee uitspraken van 16 maart 2009 van de beklagcommissie bij het forensisch psychiatrisch centrum Dr. S. van Mesdag te Groningen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraken waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak zijn gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 19 mei 2009, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, zijn gehoord klager en zijn raadsman mr. F.P. Holthuis.
Het hoofd van de inrichting heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraken van de beklagcommissie
Het beklag betreft de beslissingen tot (verlenging van) de oplegging van beperkingen, inhoudende maximaal een uur bezoek onder toezicht per week en maximaal tien minuten telefoneren onder toezicht per dag, met ingang van respectievelijk 6 oktober 2008
en 13 oktober 2008.
De beklagcommissie heeft de beklagen ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraken weergegeven.
2. De standpunten
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Op 14 september 2008 is een USB-stick op klagers kamer gevonden, waarmee hij toegang had tot internet, en is klagers computer in beslag
genomen. Op 15 september 2008 zijn aan klager alle beperkingen, waaronder afdelingsarrest, opgelegd. Klager heeft direct openheid van zaken gegeven en verklaard dat de USB-stick was geleverd door [A] en dat [B] geld had gestuurd voor het
internetabonnement. Hij heeft direct aangegeven dat zijn ouders, zijn toenmalige vriendin en overige vrienden er niets mee te maken hadden. Sindsdien heeft de inrichting onvoldoende voortvarend en gericht onderzoek verricht. De inrichting heeft geen
contact met [A] opgenomen. [A] en [B] mochten hem zelfs gewoon bezoeken op zijn kamer. Het feit dat de maatschappelijk werker geen contact kon krijgen met zijn toenmalige vriendin, kan niet ten nadele van klager komen. Er was geen reden aan klager de
op
6 oktober 2008 en 13 oktober 2008 ingaande (verlengingen van de) beperkingen op te leggen. De beperkingen zijn niet in duur bepaald. Verwezen wordt naar 04/3146/TA.
Voorts kon door de beperkingen door de reclassering moeilijk onderzoek worden gedaan naar de mogelijkheid van een voorwaardelijke beëindiging van klagers tbs, zoals door de rechtbank Den Bosch op 26 september 2008 was gelast.
Het hoofd van de inrichting heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Door de raadsman is aangevoerd dat de bestreden beperkingen van klagers contact met de buitenwereld niet in duur zijn bepaald.
De beroepscommissie overweegt dat voor zover de betreffende beperkingen de weigering van een bepaalde bezoeker en van het voeren van een bepaald telefoongesprek inhouden deze niet langer dan de in artikel 37, derde lid, Bvt en artikel 38, derde lid,
Bvt
vermelde termijn van vier weken zijn opgelegd.
Voor zover de beperkingen toezicht op bezoek en toezicht op telefoongesprekken inhouden, geldt volgens vaste jurisprudentie van de beroepscommissie, waaronder 04/3146/TA d.d. 11 april 2005, dat het niet noodzakelijk is dat dergelijke beslissingen in
duur worden bepaald.
Het bovenstaande kan derhalve niet tot formele gegrondheid van de beroepen leiden.
Inhoudelijk overweegt de beroepscommissie dat na het aantreffen van een USB-stick in klagers verblijfsruimte, waarmee klager toegang had tot het internet, aan hem met ingang van 15 september 2008 beperkingen zijn opgelegd. Klagers stelling dat hij
direct de namen heeft genoemd van de twee bezoekers die dit voor hem hadden geregeld en dat de inrichting geen gericht onderzoek heeft ingesteld, is niet betwist door de inrichting.
De beroepscommissie is van oordeel dat, nu de beperkingen al vanaf 15 september 2008 aan klager waren opgelegd en niet is gebleken dat in de daaropvolgende weken gericht onderzoek is ingesteld, de beslissingen om de beperkingen ten aanzien van het
telefoneren en het bezoek met ingang van 6 oktober 2008 en 13 oktober 2008 te verlengen disproportioneel zijn. Zij zal de beroepen materieel gegrond verklaren en de uitspraken van de beklagcommissie vernietigen en de beklagen materieel gegrond
verklaren.
Nu de rechtsgevolgen van de bestreden beslissingen niet meer ongedaan zijn te maken, komt klager een tegemoetkoming toe. De beroepscommissie stelt deze vast op € 50,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart de beroepen formeel ongegrond en bevestigt in zoverre de uitspraken van de beklagcommissie. Zij verklaart de beroepen materieel gegrond, vernietigt de uitspraken van de beklagcommissie en verklaart de beklagen in zoverre
alsnog gegrond.
Zij bepaalt de aan klager toekomende tegemoetkoming op € 50,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, mr. C.A.M. Schaap-Meulemeester en mr. drs. T.A.M. Louwe, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 23 juni 2009
secretaris voorzitter