nummer: 08/3294/GA
betreft: [klager] datum: 7 mei 2009
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 3 december 2008 van de alleensprekende beklagrechter bij de PI Schutterswei te Alkmaar,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De behandeling van klagers beroep heeft plaatsgevonden ter zitting van de beroepscommissie van 3 april 2009, gehouden in de locatie Zoetermeer.
Klager heeft telefonisch meegedeeld en de directeur heeft schriftelijk meegedeeld niet ter zitting te zullen verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de vermissing van klagers eigendommen nadat hij niet teruggekeerd is van verlof.
De beklagrechter heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt schriftelijk toegelicht.
Klager heeft direct gemeld aan het afdelingshoofd Van I. dat hij eigendommen miste. Het afdelingshoofd zou voor klager uitzoeken waar zijn eigendommen waren. Vlak voordat klager naar Ter Apel werd overgeplaatst, heeft hij het afdelingshoofd tevergeefs
nog hierop aangesproken. In Ter Apel is klager er direct achteraan gegaan. Het afdelingshoofd [...] van de D-afdeling van Ter Apel heeft een aantal malen gebeld met PI Schutterswei en ook de badafdeling heeft contact gezocht met PI Schutterswei, maar
dit liep op niets uit. Klager heeft tijdig beklag ingediend. Hij is al sinds 22 augustus 2008 bezig om zijn eigendommen terug te krijgen.
De directeur heeft in beroep volhard in het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt.
3. De beoordeling
Klager is niet teruggekeerd van verlof en tijdens zijn afwezigheid is zijn verblijfsruimte in de PI Schutterswei ontruimd. Klager heeft na terugkeer in de inrichting aangegeven dat een deel van zijn eigendommen niet aan hem was geretourneerd en heeft
het afdelingshoofd gevraagd om die eigendommen te achterhalen. Vervolgens is klager overgeplaatst naar Ter Apel en heeft hij vanuit de p.i. Ter Apel getracht om de vermiste eigendommen op te sporen. Toen duidelijk was dat dit zonder resultaat bleef,
heeft klager beklag ingediend.
De beroepscommissie is van oordeel dat redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat klager niet tijdig beklag heeft ingediend. Zij zal de uitspraak van de beklagrechter vernietigen en klager alsnog ontvangen in het beklag.
Door klager is aangegeven welke eigendommen hij mist nadat zijn verblijfsruimte in de PI Schutterswei is ontruimd. Door de directeur is niet expliciet ontkend dat klager deze voorwerpen in zijn bezit had en dat deze thans vermist zijn. Van de
celontruiming is geen verslag opgemaakt. De beroepscommissie is van oordeel dat onder deze omstandigheden de vermissing van klagers eigendommen - met uitzondering van klagers boodschappen die zijn weggegooid nadat klager niet was teruggekeerd van
verlof
- voor rekening en risico komt van de directeur. Zij zal het beklag in zoverre gegrond verklaren.
Ter beoordeling staat voorts de vraag of de in de Pbw voorziene tegemoetkoming mede bedoeld is als schadevergoeding. Uitgangspunt is voor de beroepscommissie steeds geweest dat de tegemoetkoming bedoeld is voor door een klager ondervonden ongemak en
dat
voor de vergoeding van de geleden schade andere wegen openstaan. Daarbij is gedacht aan een verzoek aan de directeur van de inrichting om de schade te vergoeden dan wel aan de gang naar de civiele rechter. Indien bij gegrond verklaarde klachten over
vermissing en/of beschadiging van voorwerpen die aan een gedetineerde toebehoren de hoogte van de schade op eenvoudige wijze vastgesteld kan worden, ligt het voor de hand om op verzoek van klager tot een vergoeding van de schade te komen, en deze mee
te
wegen bij de vaststelling van de hoogte van de tegemoetkoming. Daarbij dient wel te worden opgemerkt dat indien de beroepscommissie een verzoek om schadevergoeding in het kader van de tegemoetkoming geheel of gedeeltelijk honoreert bij de vaststelling
van de tegemoetkoming, de klager het recht om een verzoek tot schadevergoeding aan de directeur van de inrichting te doen verspeelt.
Indien wordt verzocht schade te vergoeden, moet de omvang van die schade op eenvoudige wijze kunnen worden vastgesteld. In de onderhavige zaak is vast komen te staan dat de directeur van de inrichting verantwoordelijk is voor de door klager ondervonden
schade ten gevolge van het verplaatsen en het tijdelijk opslaan van klagers eigendommen naar c.q. in een andere verblijfsruimte. Klager heeft de omvang van de schade echter niet voldoende gespecificeerd en geen schadebedrag opgegeven. De hoogte van de
door klager geleden schade kan hierdoor niet op eenvoudige wijze worden vastgesteld en schadevergoedingsaspecten kunnen in dit geval niet betrokken worden bij de tegemoetkomingsbeslissing. De beroepscommissie kent klager in verband met het door hem
ondervonden ongemak een tegemoetkoming toe van € 50,=.
Voor wat betreft klagers boodschappen verklaart de beroepscommissie het beklag ongegrond.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart klager alsnog ontvankelijk in zijn beklag. Zij verklaart het beklag voor wat betreft de boodschappen ongegrond en voor wat betreft klagers overige eigendommen gegrond en
bepaalt dat ter zake aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 50,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.H. de Wild, voorzitter, mr. M. Boone en mr. L.M. Moerings, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 7 mei 2009
secretaris voorzitter