Nummer 21/21112/GA
Betreft [klager]
Datum 25 april 2022
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [klager] (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beklag ingesteld tegen de plaatsing in afzondering gedurende een celinspectie op 25 februari 2021.
De beklagrechter bij de locatie Norgerhaven te Veenhuizen heeft op 19 april 2021 het beklag ongegrond verklaard (Nh 2021-76). De uitspraak van de beklagrechter is bijgevoegd.
Klagers raadsman, mr. M.A.M. Karsten, heeft namens klager beroep ingesteld tegen deze uitspraak.
De beroepscommissie heeft klager, zijn raadsman en de directeur van de locatie Norgerhaven (hierna: de directeur) in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
De beklagrechter is ten onrechte niet uitgegaan van klagers visie. De opgelegde maatregel was niet nodig. Klagers belangen zijn onvoldoende afgewogen. Klager heeft het niet gemakkelijk in detentie. Essentiële rechten zijn hem onthouden tijdens detentie.
Standpunt van de directeur
Klager heeft op 26 april 2021 beroep ingesteld tegen de uitspraak van de beklagrechter van 9 april 2021. Daarmee heeft klager niet tijdig binnen zeven dagen beroep ingesteld. Klager is niet ontvankelijk in zijn beroep.
3. De beoordeling
Anders dan de directeur stelt, is de uitspraak van de beklagrechter gedateerd op 19 april 2021 en op diezelfde datum verzonden. Daarmee is het namens klager op 26 april 2021 ingediende beroepsschrift tijdig en is hij ontvankelijk in zijn beroep.
Uit de stukken is gebleken dat klager op 25 februari 2021 van ongeveer 12:30 uur tot ongeveer 15:00 uur in de afzonderingscel is ondergebracht, terwijl zijn cel werd doorzocht. De directeur heeft in het verweerschrift in beklag toegelicht dat klagers cel werd doorzocht, omdat er een vermoeden bestond van het verhandelen van medicijnen.
Uit vaste rechtspraak van de beroepscommissie (bijv. RSJ 24 maart 2021, R 19/5223/GA) volgt dat, indien een gedetineerde voor het uitvoeren van een celinspectie zijn cel moet verlaten, hij tijdelijk in een andere ruimte kan worden ondergebracht. Deze ruimte kan een afzonderingscel zijn, mits dit voor korte duur (enkele uren) is en aan de gedetineerde duidelijk wordt gemaakt dat er enkel sprake is van een tijdelijke plaatsing in verband met een celinspectie. In dit geval is geen ordemaatregel, als bedoeld in artikel 24 van de Penitentiaire beginselenwet, vereist, dus de directeur hoeft geen schriftelijke mededeling op te maken.
Klager heeft in het klaagschrift gesteld dat hij door het personeel niet is geïnformeerd over de reden dat hij in de afzonderingscel is geplaatst. De directeur heeft dit in beklag en beroep niet weersproken. Daarnaast blijkt uit de stukken dat klager onderweg was naar de arbeid en toen werd meegenomen naar de afzonderingscel. Er was daarmee geen sprake van een situatie waarin klager zijn cel moest verlaten voor de celinspectie. Een cel kan ook worden doorzocht als een gedetineerde op de arbeid is (zie bijv. RSJ 29 mei 2017, 17/0120/GA).
Gelet op het voorgaande moet de beslissing om klager in afzondering te plaatsen gedurende de celinspectie als onredelijk en onbillijk worden aangemerkt. De beroepscommissie zal het beroep daarom gegrond verklaren, de uitspraak van de beklagrechter vernietigen en het beklag alsnog gegrond verklaren. Nu de rechtsgevolgen van de bestreden beslissing niet meer ongedaan zijn te maken, komt klager een tegemoetkoming toe. De beroepscommissie zal deze vaststellen op €7,50.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag alsnog gegrond. Zij kent aan klager een tegemoetkoming toe van €7,50.
Deze uitspraak is op 25 april 2022 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. A. van Holten, voorzitter, mr. A. Jongsma en mr. J.B. Oreel, leden, bijgestaan door mr. A. Laagland, secretaris.
secretaris voorzitter