nummer: 07/2264//TA
betreft: [klager] datum: 21 februari 2008
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift ingediend door mr. J.A.W. Knoester, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 14 augustus 2007 van de alleensprekende beklagrechter bij de Dr. S. van Mesdagkliniek te Groningen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 12 december 2007, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr.K.J. Kerdel, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting, [...],
staffunctionaris
Juridische Zaken en [...], coördinerend sociotherapeut.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de beslissing van 2 februari 2007 om het aantal tegelijk tot de verpleegde toe te laten personen te beperken.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De bestreden beslissing is genomen in strijd met artikel 65 Bvt, ten onrechte heeft de beklagrechter niet binnen een termijn van vier weken uitspraak gedaan. Evenmin is blijk gegeven van bijzondere omstandigheden die een verlenging van de wettelijke
termijn rechtvaardigen.
Voorts is de bestreden beslissing in strijd met artikel 59, derde lid, Bvt. Het beklag is behandeld door een enkelvoudige kamer, terwijl geen sprake is van een beklag van eenvoudige aard.
Klager zat al geruime tijd in beperkingen. Rond kerstmis 2006 was een goed vriend van klager overleden en klager had behoefte aan extra contact. In verband met de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting is het aantal toe te laten
personen beperkt.
Volgens klager moest hij twee dagen voor het bezoekmoment kiezen tussen bezoek van twee familieleden of zijn vrouw en dochter. Alle maatregelen worden afgeschoven op klagers gedrag, terwijl de kliniek ook schuld heeft.
Klager is tien jaar geleden voor het laatst ontvlucht. De veiligheid was niet in het geding. Klager was niet in het bezit, maar wist van het bestaan van een lijst met adressen en telefoonnummers. Klager had de inrichting al eerder gezegd dat als hij
niet mocht bellen, hij zelf een telefoon zou regelen. De beperkingen zijn opgelegd, zonder klagers specifieke achtergrond daarin te betrekken.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Gedurende het onderzoek naar de eventuele veiligheidsrisico’s van het illegale bezit van een mobiele telefoon, is het aantal tegelijk toe te laten personen beperkt. In verband met de overzichtelijkheid in de bezoekzaal mochten er maximaal twee personen
in plaats van vier personen per keer bij klager op bezoek komen. Het bezoek van klagers vrouw en kind is nooit geweigerd. Gezien klagers gedrag waren deze maatregelen noodzakelijk.
3. De beoordeling
In artikel 65, eerste lid Bvt wordt vermeld dat de beklagrechter binnen een termijn van vier weken uitspraak doet, welke termijn in bijzondere omstandigheden met ten hoogste vier weken kan worden verlengd.
Klager heeft op 9 februari 2007 beklag ingesteld. De beklagrechter heeft op 14 augustus 2007 uitspraak gedaan, zes maanden na het indienen van het beklag.
De beroepscommissie acht het zeer wenselijk dat binnen de in artikel 65 Bvt vermelde termijn wordt beslist. De wetgever heeft echter geen gevolgen verbonden aan overschrijding van deze termijn.
In artikel 59, derde lid, Bvt is bepaald dat de voorzitter, dan wel een door hem aangewezen lid van de beklagcommissie, indien hij het beklag van eenvoudige aard, dan wel kennelijk niet ontvankelijk, kennelijk ongegrond of kennelijk gegrond acht, als
enkelvoudig lid van de beklagcommissie het klaagschrift kan afdoen.
Door klager is aangevoerd dat het onderzoek van de beklagcommissie onvoldoende en/of onvolledig is geweest. Daargelaten de juistheid van klagers stelling, kan daaraan voorbij worden gegaan nu het beklag in beroep opnieuw ten gronde wordt beoordeeld.
Bij klager is een mobiele telefoon gevonden. Tevens bleek klager weet te hebben van een lijst met telefoon- en adresgegevens van personeelsleden.
In artikel 4.1.1 van de huisregels van de inrichting is aangegeven dat draadloze communicatiemiddelen in de kliniek verboden zijn.
Ingevolge artikel 37, tweede lid, Bvt kan het hoofd van de inrichting het aantal tegelijk tot de verpleegde toe te laten personen beperken, indien dit noodzakelijk is in het belang van de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting.
In de op 2 februari 2007 uitgereikte beslissing is aangegeven dat gedurende het lopende onderzoek naar de eventuele veiligheidsrisico’s, die het illegale bezit van een mobiele telefoon heeft veroorzaakt, klagers bezoek alleen dan op goede wijze kon
worden begeleid wanneer er maximaal twee personen tegelijkertijd op bezoek komen.
Gezien het voorgaande is de bestreden beslissing van het hoofd van de inrichting niet onredelijk of onbillijk. De beroepscommissie zal het beroep dan ook ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart. het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. I.E. de Vries, voorzitter, mr. drs. T.A.M. Louwe en mr. C.A.M. Schaap-Meulemeester, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.A.H. de Bruin, secretaris, op 21 februari 2008
secretaris voorzitter