Nummer: 07/2403/GB
Betreft: [klager] datum: 13 november 2007
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 30 juli 2007 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de beslissing hem – in afwijking van het selectievoorstel – niet over te plaatsen naar een beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.) ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 3 januari 2007 gedetineerd. Hij verbleef in het huis van bewaring/ISD Rotterdam te Krimpen aan den IJssel. Op 3 mei 2007 is hij geplaatst in de gevangenis De IJssel te Krimpen aan den IJssel, waar een regime van algehele gemeenschap
geldt.
3. De standpunten
3.1. Klager heeft het beroep als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht.
Klager is van mening dat de selectiefunctionaris onvoldoende rekening heeft gehouden met klagers persoonlijke belangen. Klager is inderdaad in zijn huidige detentie niet teruggekeerd na een schorsing van de voorlopige hechtenis. Reden daarvoor was dat
hij en zijn gezin toen bedreigd werden door personen die een rol speelden in klagers strafzaak. Uiteindelijk is klager door de politie gearresteerd en is toen weer gedetineerd. In een eerdere detentie is klager niet teruggekeerd van verlof omdat zijn
oma was overleden, waardoor klager emotioneel van streek raakte. Alle overige verloven zijn overigens steeds goed verlopen. Klager wil zich graag voorbereiden op zijn leven na detentie en is voornemens tijdens het laatste deel van die detentie een
ICT-training te volgen. Anders dan de selectiefunctionaris aanneemt, is klager wel in staat zich aan afspraken te houden en heeft hij zich tijdens zijn huidige detentie nooit misdragen. Klager neemt deel aan het TR-traject en wil zich graag laten
omscholen. Klager begrijpt dat hij niet aan verdere detentiefasering toekomt omdat hem door de rechter een schadevergoedingsmaatregel is opgelegd.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Klager is door de directeur van de gevangenis De IJssel voorgesteld voor overplaatsing naar een b.b.i. De selectiefunctionaris heeft dat voorstel niet gevolgd omdat klager tijdens de huidige detentie niet is teruggekeerd van een schorsing van de
voorlopige hechtenis. Ook tijdens een eerdere detentie heeft klager aangetoond zich niet te kunnen houden aan afspraken door niet terug te keren van een hem verleend verlof. Om die reden heeft de selectiefunctionaris onvoldoende vertrouwen in een
ongestoord verloop van de detentie indien klager zou worden overgeplaatst naar een inrichting met meer (regimaire) vrijheden.
4. De beoordeling
4.1 Op grond van artikel 3 van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden (nummer 5042803/00/DJI) komen naast zelfmelders voor plaatsing in een beperkt beveiligde inrichting in aanmerking gedetineerden die een beperkt
vlucht-
en maatschappelijk risico vormen, een strafrestant hebben van maximaal achttien maanden en beschikken over een aanvaardbaar verlofadres.
4.2 In de toelichting op dit artikel (Staatscourant 12 september 2000, nr. 176, pagina 9) staat dat bij de plaatsing in zeer beperkt en beperkt beveiligde inrichtingen de beoordeling of de gedetineerde geschikt is tot terugkeer in de samenleving
een
belangrijke rol speelt. Indicator bij de beoordeling daarvan is of de gedetineerde reeds eerder tijdens de huidige detentie met goed resultaat bewegingsvrijheid (onbegeleid) buiten de inrichting heeft genoten (algemeen verlof, schorsing van de
preventieve hechtenis, incidenteel verlof, strafonderbreking), alsmede of zich daarna omstandigheden hebben voorgedaan die aan deze indicator ernstig afbreuk doen. Gelet op het open karakter van de inrichting of afdeling spelen de aard, zwaarte en
achtergrond van het gepleegde delict en de persoonlijkheid van de gedetineerde een rol bij de beoordeling of betrokkene geschikt is voor plaatsing in een zeer beperkt of beperkt beveiligde inrichting of afdeling.
4.3 De beroepscommissie stelt vast dat klager zich zowel tijdens een eerdere detentie als gedurende de huidige detentie bij gelegenheid van een schorsing respectievelijk van verlof, heeft onttrokken aan de verdere tenuitvoerlegging van die
detentie.
Dit levert voldoende grond op voor de vrees dat klager zich niet kan houden aan met hem gemaakte afspraken en zich tijdens enig verlofmoment weer zal onttrekken aan de tenuitvoerlegging van de straf. Een en ander levert een contra-indicatie op voor het
verlenen van verlof en mitsdien ook voor plaatsing in een inrichting met regimair verlof. Het voorgaande in onderling verband en samenhang bezien maakt dat de op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris, bij
afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk kan worden aangemerkt.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.P. Balkema, voorzitter, dr. J.P.S. Fiselier en mr. M.A.G. Rutten, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 13 november 2007.
secretaris voorzitter