nummer: 07/2241/GA
betreft: [klager] datum: 18 oktober 2007
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 7 augustus 2007 van de alleensprekende beklagrechter bij het huis van bewaring (h.v.b.) Zeist,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van voormeld h.v.b. in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsvrouw, mr. L. Sinoo, om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft de weigering klager met zijn advocaat te laten telefoneren.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagrechter, in beroep niet toegelicht.
De directeur heeft daarop geantwoord met de mededeling dat hij aan het verweer voor de beklagrechter niets heeft toe te voegen.
3. De beoordeling
Artikel 39, vierde lid jo. artikel 37, eerste lid onder i, Pbw bepaalt dat de gedetineerde in staat wordt gesteld met zijn rechtsbijstandverlener telefonisch contact te hebben, indien hiervoor de noodzaak en de gelegenheid bestaat. Vast is komen te
staan dat klager op 1 mei 2007 zijn nieuwe advocaat tussen 16.00 uur en 17.00 uur wilde bellen in verband met de behandeling van klagers hoger beroep op 2 mei 2007. Eerdere pogingen van klager om hem te bereiken, zijn niet gelukt. Tegen deze
achtergrond
is de beroepscommissie van oordeel dat voor klager de noodzaak bestond om met zijn raadsman te overleggen. De enkele omstandigheid dat de telefoon op dat moment in gebruik is door gedetineerden van een andere afdeling, betekent niet dat er geen
(enkele)
gelegenheid bestaat voor klager om met zijn advocaat te bellen. De weigering om zijn advocaat te bellen is derhalve bij afweging van alle in aanmerking komende belangen onredelijk en onbillijk. Het beroep is derhalve gegrond. Nu de rechtsgevolgen van
de
bestreden beslissing niet meer ongedaan zijn te maken, komt klager een tegemoetkoming toe. De directeur is in de gelegenheid gesteld zijn standpunt omtrent de tegemoetkoming te bepalen. De beroepscommissie zal de tegemoetkoming vaststellen op € 5,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 5,=.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 19 oktober 2007
secretaris voorzitter