nummer: 06/2299/GA
betreft: [klager] datum: 12 januari 2007
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 4 september 2006 van de beklagcommissie bij de beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.) Veenhuizen,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 4 december 2006, gehouden in de locatie Ooyerhoek te Zutphen, zijn gehoord klager en [...], unit-directeur bij de b.b.i. Veenhuizen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft een disciplinaire straf van veertien dagen opsluiting in een strafcel, wegens fraude bij een urinecontrole.
De beklagcommissie heeft het beklag formeel gegrond verklaard en materieel ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager is lang genoeg gedetineerd om te weten hoe een urinecontrole werkt. Om 08.10 uur werd klager opgehaald voor de urinecontrole. Het lukte niet meteen om urine te produceren. De penitentiair inrichtingswerkers (p.i.w.-ers) schrijven dat ze na
negenen weg waren. Ze zijn zeker veertig minuten weggeweest. Voordat de p.i.w.-ers terug waren kon klager urine produceren. Hij heeft nog op de bel gedrukt om de p.i.w.-ers te waarschuwen dat hij kon plassen, maar er kwam niemand. Klager heeft toen
toch
maar geplast omdat hij bang was dat het later weer niet zou lukken. Toen hij later toch opnieuw moest plassen lukte dat niet vanwege de druk. Het is vreemd dat je in de wachtruimte wel het potje krijgt uitgereikt, terwijl de p.i.w.-ers weggaan en dat
je
er dan niet in mag plassen. Als klager het bekertje niet had gehad, had hij er niet in geplast. Klager heeft eerder urinecontroles gehad en heeft daar nooit problemen mee gehad. Deze keer had hij vlak voor de urinecontrole geplast.
Klager heeft veertien dagen in de isoleercel gezeten en is toen via het huis van bewaring in een gesloten inrichting geplaatst. Hij wil graag dat de overplaatsing naar de gesloten inrichting ongedaan wordt gemaakt.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager wist hoe het hoorde en toch heeft hij buiten aanwezigheid van de p.i.w.-ers urine geproduceerd. De p.i.w.-ers zijn even weggeweest omdat zij ook andere werkzaamheden hadden. Als klager had gebeld was er een lampje op het signaalbord van de
centraalpost gaan branden, maar onderzoek heeft uitgewezen dat dat is niet gebeurd. Ook al had klager wel gebeld, dan nog weet hij dat hij niet zonder toezicht in het bekertje mocht plassen.
3. De beoordeling
In artikel 3, derde lid, van de Regeling urinecontrole penitentiaire inrichtingen is bepaald dat een gedetineerde dient te urineren onder direct visueel toezicht van een ambtenaar of medewerker in een daartoe aan hem verstrekte opvangbeker. Nu klager
niet onder visueel toezicht van de p.i.w.-ers heeft geürineerd heeft hij zich niet aan dit voorschrift gehouden. Het voorgaande maakt dat niet kan worden gezegd dat de bestreden beslissing, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen,
onredelijk of onbillijk moet worden geacht. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. M.J.C. van Kamp, voorzitter, mr. A.G. Bosch en A.J. Dost, leden, in tegenwoordigheid van mr. L. de Greef, secretaris, op 12 januari 2007
secretaris voorzitter