nummer: 06/672/TA
betreft: [klager] datum: 25 september 2006
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J.A.W. Knoester, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 15 september 2005 van de beklagcommissie bij het forensisch psychiatrisch centrum Veldzicht te Balkbrug, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 6 april 2006, gehouden in Veldzicht, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. F.P. Holthuis, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting de als vertegenwoordiger van de inrichting aangewezen
[...] en [...], afdelingshoofd transmurale voorzieningen Veldzicht.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie, voorzover in beroep van belang
Het beklag betreft de intrekking van klagers transmuraal verlof op 15 juni 2005.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Vanuit Den Haag is opdracht gegeven om alle verloven in te trekken. Klager verbleef op de Loena en is op 15 juni 2005 binnen de muren van
Veldzicht geplaatst. Hij heeft daar enige tijd de nacht moeten doorbrengen in een separeercel. De beklagcommissie gaat ervan uit dat voor deze terugplaatsing er redenen waren die gelegen waren in de persoon van klager. Dit is niet juist. Er heeft geen
enkel incident plaatsgevonden. De affaire S. was de directe aanleiding om klager terug te plaatsen binnen Veldzicht. Dat er meer zou spelen blijkt niet uit de beslissing. De beslissing om klagers transmuraal verlof te beëindigen en klager terug te
plaatsen binnen Veldzicht is niet op de juiste gronden genomen. De beslissing was voor klager heel ingrijpend.
Het is niet juist dat er na de intrekking van het transmuraal verlof een second opinion is aangevraagd. De second opinion aanvraag liep al in verband met de TMW aanvraag in Giethoorn. Ook is het niet juist dat klagers medicatie zou worden aangepast.
Hij heeft nog nooit medicijnen geslikt. Hij heeft van zijn verschillende behandelaars ook nog nooit medicijnen hoeven gebruiken. In verband met een rapportje dat in vier uur tot stand is gekomen gaat klager geen medicijnen gebruiken. Omdat klager niet
open geweest was over zijn verkering moest zijn verlof opnieuw gestructureerd worden. Vier weken later mocht hij weer onbegeleid naar De Tender en met onbegeleid verlof naar fitness en naar Giethoorn.
Klager verblijft momenteel op Zuid 1.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Op 28 oktober 2003 is aan klager een machtiging transmuraal verlof afgegeven. Toentertijd werd er voor deze vorm van verlof nog
geen eenduidige term gebruikt. Klager had een machtiging om buiten de hekken te verblijven. Vervolgens is het verzoek gedaan om de machtiging aan te passen aan de nieuwe terminologie. Dat verzoek is echter afgewezen vlak voor de affaire S., maar de
verleende machtiging is toen niet ingetrokken. Formeel was er dus wel een probleem. De directe aanleiding tot intrekking van klagers intramurale verlof op 15 juni 2005 was de affaire S. maar er was bij klager meer aan de hand. Er waren twijfels in
verband met zijn gedrag.
3. De beoordeling
Aan klager is op 28 oktober 2003 een machtiging onbegeleid landelijk verlof verleend met toestemming tot plaatsing van klager op de resocialisatieafdeling. In de huidige terminologie zou een dergelijke machtiging aangeduid worden met een machtiging tot
transmuraal verlof. Uit de toelichting namens het hoofd van de inrichting ter zitting is gebleken dat de inrichting vervolgens het verzoek heeft gedaan om de machtiging aan te passen aan de nieuwe terminologie en dat dit verzoek vlak voor de
gebeurtenissen van juni 2005 afgewezen.
De bestaande machtiging is, anders dan vermeld in de uitspraak van de beklagcommissie, op dat moment niet ingetrokken. Derhalve kan niet worden gesteld dat aan klagers verblijf buiten Veldzicht op de Loena vóór 15 juni 2005 geen geldige machtiging ten
grondslag lag en dat het verblijf op de Loena op die grond onrechtmatig zou zijn. Uit de reactie van het hoofd van de inrichting van 19 juli 2005 en de toelichting door de vertegenwoordiger van de inrichting ter zitting volgt ook dat de inrichting
ondanks het ontbreken van een aan de nieuwe terminologie aangepaste machtiging klager expliciet toestond om transmuraal buiten de inrichting op de Loena te verblijven.
Op grond van artikel 50, derde lid, Bvt kan het hoofd van de inrichting het verlof intrekken indien dit noodzakelijk is met het oog op de bescherming van de maatschappij tegen de gevaarlijkheid van de terbeschikkinggestelde voor de veiligheid van
anderen dan de terbeschikkinggestelde of de algemene veiligheid van personen of goederen of indien de ter beschikkinggestelde een bepaalde voorwaarde niet nakomt. Klagers verlof is op 15 juni 2005 ingetrokken. Uit de toelichting van het hoofd van de
inrichting is gebleken dat de directe aanleiding voor de intrekking, en de daaruit volgende terugplaatsing binnen de muren van Veldzicht, was gelegen in de desertie van medepatiënt S.. Gezien de daarop volgende commotie en maatschappelijke onrust is
een
afweging gemaakt tussen enerzijds de resocialisatie van klager en anderzijds de beveiliging van de maatschappij.
De beroepscommissie is van oordeel dat in de motivering van de beslissing enkel algemene beleidsoverwegingen zijn opgenomen, die geen betrekking hebben op het gedrag van klager maar wel een sterk politiek gemotiveerd ad-hoc karakter hebben met alle
consequenties vandien. Naar het oordeel van de beroepscommissie is deze beslissing dan ook onredelijk en onbillijk. Zij zal het beroep van klager gegrond verklaren, de beslissing van de beklagcommissie voorzover in beroep van belang vernietigen en het
beklag alsnog gegrond verklaren en aan klager, nu de rechtsgevolgen van de bestreden beslissing niet meer ongedaan zijn te maken, een tegemoetkoming toekennen van € 150,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt voorzover in beroep van belang de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt de aan klager toekomende tegemoetkoming op € 150,=.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. drs. F.A.M. Bakker, voorzitter, prof. mr. C. Kelk en drs. B. van Dekken, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 25 september 2006
secretaris voorzitter