nummer: 04/2901/TB
betreft: [klager] datum: 9 mei 2005
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennis genomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een beslissing van 24 november 2004 van de Minister van Justitie, verder te noemen de Minister,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Ter zitting van de beroepscommissie van 21 maart 2005, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam zijn gehoord klager en namens de Minister [...]. Hiervan is het aangehechte verslag opgemaakt.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft beslist klager te plaatsen in Forensisch Psychiatrische Kliniek Oldenkotte te Eibergen (hierna: Oldenkotte).
2. De feiten
Klager is bij onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak ter beschikking gesteld (tbs) met bevel tot verpleging van overheidswege. De Minister heeft op 24 november 2004 beslist klager te plaatsen in Oldenkotte. Deze plaatsingwas ten tijde van het instellen van het beroep nog niet gerealiseerd.
3. De standpunten
Klager kan zich niet verenigen met zijn plaatsing in Oldenkotte.
Ingeval klager toch in Oldenkotte in plaats van in Venray of Nijmegen wordt geplaatst wil hij zo spoedig mogelijk worden overgeplaatst naar een kliniek in een van beide laatstgenoemde plaatsen. Zijn gehele familie woont in Eindhovenen omgeving. Zijn oudste zus en zwager moeten snipperdagen opnemen om hem in Eibergen eenmaal per twee maanden te kunnen bezoeken. Zijn jongste zus, die zijn spullen brengt, heeft weinig inkomen en moet per bus reizen. De groteafstand naar Oldenkotte kost haar ook te veel tijd. Klager weet niets van Oldenkotte, zodat zijn bezwaren zich niet richten tegen de inrichting zelf. Zijn beroep tegen de verlenging van de passantentermijn is in november 2004gegrond verklaard, maar sedertdien heeft hij niets meer vernomen. Hij heeft geen gevangenisstraf gekregen en moest zo spoedig mogelijk worden behandeld. Door een wachttijd van nu al 16 maanden neemt zijn motivatie af.
De Minister heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Krachtens artikel 12 Bvt dient een spoedige opname in een tbs-inrichting bewerkstelligd te worden met inachtneming van de in artikel 11 Bvt genoemde eisen. Ten aanzien van de selectie van ter beschikking gestelden in het kader vanopname in een tbs-inrichting is een toetsing aan een viertal criteria (geslacht, intelligentie, soort stoornis en vluchtgevaarlijkheid) van belang. Deze vindt plaats op basis van in het dossier aanwezige informatie. Bij de toedelingaan een tbs-kliniek spelen wachtlijsten een rol. Om de wachttijd voor alle wachtenden zo kort mogelijk te houden wordt geplaatst op basis van anciënniteit, tenzij er zeer zwaarwegende redenen zijn om voorrang te verlenen.
Uit de ter beschikking staande informatie komt met betrekking tot de in artikel 11, tweede lid, onder a, Bvt genoemde eisen naar voren dat klager op 15 oktober 2003 is veroordeeld tot het alsnog uitzitten van een voorwaardelijkegevangenisstraf van acht maanden en tbs met bevel tot verpleging van overheidswege wegens het plegen van ontuchtige handelingen met iemand jonger dan 12 jaar en iemand jonger dan 16 jaar. Ten tijde van de delicten was klager onderbehandeling van GGzE. Met betrekking tot de onder b van het tweede lid van laatstgenoemd artikel genoemde eisen wordt opgemerkt dat klager lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis met sterk afhankelijke en vermijdende trekken tengevolge van emotionele onrijpheid, vanuit welke ook sprake is van pedofilie van het niet-exclusieve type en van neiging tot exhibitionisme. Klagers intelligentieniveau is vastgesteld boven de 80. Er is niet gebleken van een extreemvlucht- en/of beheersrisico. Genoemde bevindingen resulteerden in selectie voor Oldenkotte.
Klager heeft aangegeven dat hij niet te ver van Eindhoven wil worden geplaatst, omdat zijn familie hem in Oldenkotte nauwelijks kan bezoeken. Zijn begrijpelijke bezwaren zijn niet zo zwaarwegend dat rekening gehouden zou moetenworden met zijn regionale voorkeur. Niet is gebleken van zodanig sterke wenselijkheid van plaatsing in de buurt van zijn familie dat dit uit oogpunt van het belang van klagers behandeling zou moeten prevaleren boven een spoedigeplaatsing in Oldenkotte.
Ter zitting is - zakelijk weergegeven - namens de Minister daaraan het volgende toegevoegd.
Zo spoedig mogelijke plaatsing is het uitgangspunt. Gevraagd naar het aspect van bereikbaarheid van een inrichting als onderdeel van het gestelde gelijkwaardige behandelaanbod van tbs-inrichtingen en de betekenis ervan voor debehandeling wordt opgemerkt dat reisafstand niet als criterium wordt gehanteerd bij een plaatsingsbeslissing. Reisafstanden spelen slechts bij hoge uitzondering een rol. Afhankelijk van klagers behandeling zouden te zijner tijdresocialisatie in de door hem gewenste regio en een omgekeerde bezoekregeling kunnen plaatsvinden. Alles wordt eraan gedaan om klager zo spoedig mogelijk te plaatsen.
4. De beoordeling
Bij de plaatsing van ter beschikking gestelden dient de Minister, op grond van artikel 11, tweede lid, van de Bvt in zijn overwegingen te betrekken:
a) de eisen die de bescherming van de maatschappij tegen de gevaarlijkheid van de ter beschikking gestelde voor de veiligheid van anderen dan de ter beschikking gestelde of de algemene veiligheid van personen of goederen stelt, en
b) de eisen die de behandeling van de ter beschikking gestelde gezien de aard van de bij hem geconstateerde gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens stelt.
Uitgangspunt van het op grond van het IBO II-rapport door de Minister geformuleerde beleid is dat alle tbs-inrichtingen geoutilleerd zijn voor iedere ter beschikking gestelde, met uitzondering van een aantal speciale categorieën, teweten vrouwen, zwakbegaafden en extreem beheers- en vluchtgevaarlijke ter beschikking gestelden. Daarnaast wordt onderscheiden naar de primaire psychopathologie: psychotische stoornis of persoonlijkheidsstoornis.
De Minister heeft de beslissing tot plaatsing van klager genomen met inachtneming van klagers geslacht, zijn intelligentie, de ten aanzien van hem gestelde diagnose en gegevens omtrent het al dan niet bestaan van eenbeheers/vluchtrisico, alsmede de bestaande wachtlijsten.
Klager heeft geen zwaarwegende argumenten aangevoerd die zouden kunnen of moeten leiden tot het oordeel dat de Minister in redelijkheid niet tot de bestreden plaatsingsbeslissing heeft mogen komen. Hetgeen klager heeft aangevoerdomtrent de bezoekmogelijkheden van zijn familie kan niet tot een ander oordeel leiden. Indien in alle gevallen rekening zou worden gehouden met de regionale voorkeur van tbs-gestelden, zou dit leiden tot vergroting van dewachtlijsten voor plaatsing in een tbs-inrichting en tot langere wachttijden. Het belang dat tbs-gestelden zo snel mogelijk worden geplaatst opdat hun behandeling zo spoedig mogelijk kan aanvangen weegt daarom in de regel zwaarderdan regionale voorkeur.
De beroepscommissie is niet gebleken van een, uit het oogpunt van het belang van klagers behandeling, zodanig sterke wenselijkheid van plaatsing van klager in een bepaalde regio ten behoeve van bezoekmogelijkheden, dat dit dient teprevaleren boven het belang van een plaatsing op korte termijn in Oldenkotte.
Het hiervoor overwogene in aanmerking genomen is de beslissing klager te plaatsen in Oldenkotte niet in strijd met de wet en kan deze evenmin als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond wordenverklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. N. Jörg, voorzitter, mr. H. Heijs en drs. J.R. van Veldhuizen, leden, in tegenwoordigheid van mr. E. van der Waal-van der Linden, secretaris, op 9 mei 2005
secretaris voorzitter
nummer: 04/2901/TB
betreft: [...], verder klager te noemen.
Verslag van het behandelde ter zitting van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden van 21 maart 2005, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam
Samenstelling van de beroepscommissie:
voorzitter: mr. N. Jörg
leden: mr. H. Heijs en drs. J.R. van Veldhuizen.
De beroepscommissie is bijgestaan door de secretaris mr. E. van der Waal-van der Linden.
Gehoord zijn klager en namens de Minister [...].
Door klager is - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.
Ingeval klager toch in Oldenkotte in plaats van in Venray of Nijmegen wordt geplaatst wil hij zo spoedig mogelijk worden overgeplaatst naar een kliniek in een van beide laatstgenoemde plaatsen. Zijn gehele familie woont in Eindhovenen omgeving. Zijn oudste zus en zwager moeten snipperdagen opnemen om hem in Eibergen eenmaal per twee maanden te kunnen bezoeken. Zijn jongste zus, die zijn spullen brengt, heeft weinig inkomen en moet per bus reizen. De groteafstand naar Oldenkotte kost haar ook te veel tijd. Klager weet niets van Oldenkotte, zodat zijn bezwaren zich niet richten tegen de inrichting zelf. Zijn beroep tegen de verlenging van de passantentermijn is in november 2004gegrond verklaard, maar sedertdien heeft hij niets meer vernomen. Hij heeft geen gevangenisstraf gekregen en moest zo spoedig mogelijk worden behandeld. Door een wachttijd van nu al 16 maanden neemt zijn motivatie af.
Namens de Minister is - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.
Zo spoedig mogelijke plaatsing is het uitgangspunt. Gevraagd naar het aspect van bereikbaarheid van een inrichting als onderdeel van het gestelde gelijkwaardige behandelaanbod van tbs-inrichtingen en de betekenis ervan voor debehandeling wordt opgemerkt dat reisafstand niet als criterium wordt gehanteerd bij een plaatsingsbeslissing. Reisafstanden spelen slechts bij hoge uitzondering een rol. Afhankelijk van klagers behandeling zouden te zijner tijdresocialisatie in de door hem gewenste regio en een omgekeerde bezoekregeling kunnen plaatsvinden. Alles wordt eraan gedaan om klager zo spoedig mogelijk te plaatsen.
secretaris voorzitter