nummer: 04/2440/GA
betreft: [klager] datum: 16 november 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Amsterdam, locatie Havenstraat te Amsterdam,
gericht tegen een uitspraak d.d. 24 september 2004 van de enkelvoudige beklagrechter bij voormelde p.i., gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 11 november 2004, gehouden in de p.i. Amsterdam, zijn gehoord klager en mw. [...], unit-directeur bij voormelde locatie.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft een disciplinaire straf van twee dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel, wegens het bonken door klager tegen zijn celdeur en het roepen van verwensingen naar het personeel.
De beklagrechter heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De unit-directeur heeft in beroep haar tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Bij de stukken bevindt zich onder meer een verslag van de dienstdoende piw-er. Hieruit blijkt duidelijk dat klager bonkte op zijn celdeur en na gevraagd te zijn wat er aan de hand was begon te schreeuwen. Het is niet begrijpelijkdat de beklagrechter dit als een gering vergrijp aanmerkt die de opgelegde disciplinaire straf niet zou rechtvaardigen. Normaliter wordt in een dergelijk geval een disciplinaire straf van vier dagen opgelegd, er is dus al rekeninggehouden met de omstandigheden.
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Mijn disciplinaire straf zou om 13.00 uur aflopen. Omdat het zaterdag was zou ik nog maar vijf kwartier recreatie hebben.
De piw-er kwam pas om 13.15 uur mijn deur voorbij nadat eerst bij andere gedetineerden de celdeur was opengemaakt. Toen de deur niet werd opengemaakt heb ik op de bel gedrukt.
3. De beoordeling
De beroepscommissie stelt op basis van de stukken en hetgeen daar ter zitting aan is toegevoegd vast, dat op 24 juli 2004 om 13.00 uur de klager opgelegde disciplinaire straf van vier dagen opsluiting in een andere verblijfsruimtedan een strafcel expireerde. Voorts is gebleken dat klager op die zaterdag vijf kwartier recreatie zou hebben, alvorens hij weer zou worden ingesloten. Klager heeft op 24 juli 2004 om 13.10 uur op zijn celdeur gebonkt en metstemverheffing tegen het personeel geroepen. Hij deed dit omdat hij niet werd uitgesloten en de indruk had dat dit opzettelijk niet gebeurde.
Het bonken en roepen is in strijd met de orde en rust in de inrichting en kan als strafwaardig worden aangemerkt. In zoverre is het beroep gegrond en wordt de beslissing van de beklagrechter vernietigd. Naar het oordeel van deberoepscommissie is een straf van twee dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel niet redelijk en billijk te achten. Gelet op de omstandigheden van het geval en in het bijzonder de mate waarin er sprake was vanordeverstoring had kunnen worden volstaan met een geheel voorwaardelijke straf. Nu dit niet is gebeurd kent de beroepscommissie klager de na te noemen tegemoetkoming toe.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag met wijziging van gronden gegrond.
Zij kent klager een tegemoetkoming toe van € 15,=.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. H. Heijs en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 16 november 2004
secretaris voorzitter