Nummer: 04/1020/GB
Betreft: [klager] datum: 8 november 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 10 mei 2004 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Klager is, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. H.M.S. Cremers, op 17 september 2004 door een lid van de Raad gehoord.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de beslissing hem over te plaatsen naar de gevangenis te Vught ongegrond verklaard.
2. De feiten
2.1. Klager is sedert 24 juli 2001 gedetineerd. Vanuit de gevangenis De Geniepoort te Alphen aan den Rijn, waar een regime van algehele gemeenschap geldt, is klager overgeplaatst naar de gevangenis te Vught, waar een regime vanbeperkte gemeenschap geldt. Op 3 september 2004 is hij overgeplaatst naar de Landelijke afdeling voor beheersproblematische gedetineerden Nieuw Vosseveld (LABG) te Vught
2.2. Bij uitspraak van 20 september 2004, met nummer 04/1327/GA, van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid van de Pbw, is het beroep van klager, gericht tegen de uitspraak van 14 juni 2004 van de beklagcommissiebij de p.i. Nieuw Vosseveld Vught betreffende een opgelegde maatregel van afzondering in een andere verblijfsruimte dan een afzonderingscel voor de duur van 14 dagen wegens de ontstane onrust - zowel in de maatschappij als indetentie - door publicatie van geluidsfragmenten en foto’s op klagers website en de verlenging van deze maatregel, aan welke maatregel voorwaarden zijn verbonden betreffende telefoon, post, bezoek en contacten met de media,ongegrond verklaard.
3. De standpunten
3.1. Namens klager heeft zijn raadsvrouw, samengevat, het volgende aangevoerd.
Klager is het er niet mee eens dat hij door activiteiten op het internet de orde en veiligheid van de inrichting in gevaar zou brengen. Deze activiteiten zouden invloed hebben op het personeel, dat zich steeds minder vrij voelde inzijn handelen. Niet wordt echter aangegeven ten opzichte van wie klager beledigend zou zijn en waaruit die beledigingen bestonden.
Er zouden ook medegedetineerden zijn geweest die dreigden betrokkene fysiek iets aan te doen als ze de kans zouden krijgen. Dit argument is niet nader onderbouwd. Overigens hadden ook de medegedetineerden weggeplaatst kunnen worden.
Klager zou ook maatschappelijke onrust veroorzaken met zijn internet activiteiten. De vraag is nu of dit een plaatsing naar een strikter BGG regime rechtvaardigt. In artikel 5 van de “Regeling selectie, plaatsing en overplaatsinggedetineerden” wordt bepaald dat in een regime van een uitgebreid beveiligde inrichting gedetineerden worden geplaatst die een verhoogd vlucht- of maatschappelijk risico vormen. Een verhoogd vluchtrisico heeft klager niet. Eenverhoogd maatschappelijk risico naar zijn mening ook niet.
Klager is van mening dat hij ten onrechte is beknot in zijn vrijheid van meningsuiting ex artikel 7 Gw en ex artikel 10 EVRM. Alles wat hij vermeldt op zijn site is een verslag van zijn detentie-ervaringen, waarbij hij situatiesvanuit zijn persoonlijke optiek beschrijft. Men kan de stijl die hij hierbij hanteert afkeuren, maar hij geeft enkel aan hoe het er in zijn detentie aan toe gaat.
Klager heeft hieraan nog toegevoegd dat hij er niets aan kan doen dat de informatie dat hij een escortbureau runt vanuit de inrichting en een website heeft in de Telegraaf wordt gepubliceerd. Klager levert de informatie aan die dooranderen op zijn website wordt geplaatst.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
De gevolgen van de activiteiten die klager heeft ontplooid tijdens zijn verblijf in de p.i. De Geniepoort, waaronder klagers activiteiten met betrekking tot zijn website, waren dermate ernstig dat de orde en de veiligheid van deinrichting, en daarnaast ook klagers eigen veiligheid, ernstig in het geding kwamen. Daarbij hebben medegedetineerden zelfs aangegeven klager te zullen pakken. Klagers overplaatsing is zeker niet ingegeven door het beperken van zijnvrijheid van meningsuiting, doch om de orde en de veiligheid in de inrichting te waarborgen. Daarbij is plaatsing in een regime van beperkte gemeenschap geïndiceerd.
4. De beoordeling
4.1. De gevangenis voor beperkt gemeenschaps geschikten Nieuw Vosseveld is een gevangenis voor mannen met een regime van beperkte gemeenschap en een normaal beveiligingsniveau.
4.2. Een tot gevangenisstraf veroordeelde dient te worden geplaatst in een inrichting met een regime van algehele gemeenschap, tenzij hiervoor op grond van de persoonlijkheid en/of het gedrag van de betrokkene gewichtigecontra-indicaties bestaan.
De selectiefunctionaris heeft de omtrent klagers gedrag en de gevolgen van zijn betrokkenheid bij zijn website verstrekte gegevens in redelijkheid kunnen aanmerken als een contra-indicatie in bovenbedoelde zin. Derhalve is debeslissing klager vooralsnog over te plaatsen naar een inrichting met een regime van beperkte gemeenschap niet in strijd met de wet en evenmin als onredelijk of onbillijk aan te merken.
De op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris is mitsdien, nu klager voldoet aan de voor de onder 4.1 genoemde inrichting geldende criteria, niet in strijd met de wet en kan, bij afweging vanalle in aanmerking komende belangen, evenmin als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.R. Meijeringh, voorzitter, mr. A.G. Bosch en dr. G.J. Fleers, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 8 november 2004
secretaris voorzitter