nummer: 04/413/GA
betreft: [klager] datum: 26 mei 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 3 maart 2004 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 16 februari 2004, verzonden op 19 februari 2004, van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) De Geerhorst te Sittard,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 2 april 2004, gehouden in de p.i. Vught, zijn gehoord klager en [...], unit-directeur bij de p.i. De Geerhorst.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. een disciplinaire straf van 10 dagen opsluiting in een andere verblijfsruimte dan een strafcel, wegens het slaan van een medegedetineerde;
b. het feit dat de betreffende medegedetineerde niet is bestraft.
De beklagcommissie heeft het beklag ten aanzien van onderdeel a. ongegrond verklaard en klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag ten aanzien van onderdeel b. op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Ik heb de straf opgelegd gekregen naar aanleiding van een kleine vechtpartij waarbij maar één klap is uitgedeeld. Daarbij werd ik door de andere gedetineerde geprovoceerd. Ik vind het onterecht dat de ander geen straf heeftgekregen, want in de regel geldt toch dat waar er twee vechten er ook twee achter de deur moeten.
De unit-directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Het personeel heeft niet gezien wat er voorafgegaan was aan de constatering dat klager boven op de medegedetineerde zat. Beide gedetineerden zijn afzonderlijk gehoord. Daarbij verklaarde klager een klap te hebben uitgedeeld. Deandere gedetineerde vertelde niets omtrent een eventuele aanleiding, hij hield zich van de domme. Er was dan ook geen aanleiding daaromtrent te rapporteren. De feitelijke constatering in samenhang met de door klager afgelegdeverklaring hebben aanleiding gevormd klager de meergenoemde straf op te leggen.
3. De beoordeling
Blijkens de beschikking d.d. 25 januari 2004 is klager een disciplinaire straf opgelegd op grond van de overweging dat klager een medegedetineerde heeft geslagen, hetgeen in strijd is met de orde en veiligheid in de inrichting.Klager heeft niet betwist dat hij geslagen heeft, maar vindt het niet redelijk dat de medegedetineerde voor diens aandeel, hij zou klager hebben geprovoceerd, niet is bestraft.
Het slaan van een medegedetineerde vormt voldoende grond voor het opleggen van een disciplinaire straf, zoals aan klager opgelegd, ongeacht de vraag of klager dan wel een medegedetineerde door diens provocatie aanleiding heeftgegeven tot het incident. De beslissing klager meergenoemde disciplinaire straf op te leggen is derhalve niet in strijd met de wet en kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, evenmin als onredelijk of onbillijkworden aangemerkt.
De beroepscommissie komt tot het oordeel dat de beklagcommissie ten aanzien van de klacht dat de medegedetineerde geen straf opgelegd heeft gekregen op goede gronden en met juistheid heeft beslist.
Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.J. van Oostveen, voorzitter, mr. U. van de Pol en mr. C.A.M. Schaap-Meulemeester, leden, in tegenwoordigheid van mr. I. Lispet, secretaris, op 26 mei 2004
secretaris voorzitter