nummer: 04/224/GA
betreft: [klager] datum: 29 april 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 6 februari 2004 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de locatie De IJssel te Krimpen aan den IJssel,
gericht tegen een uitspraak d.d. 23 december 2003 van de beklagcommissie bij voormelde locatie, gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager, welke uitspraak op 30 januari 2004 aan klager en de directeur is verzonden,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 14 april 2004, gehouden in de p.i. Amsterdam, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouwe mr. G.L.M. Lenssen, advocaat te Rotterdam, en de heer [...], unit-directeur bij voormeldelocatie.
Omdat klager de Nederlandse taal onvoldoende machtig is, is al hetgeen ter zitting is gesproken per telefoon vertaald door een tolk in de Spaanse taal.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft het niet vertalen in de Spaanse taal van de huisregels van de gevangenis in de locatie De IJssel.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De directeur sluit aan bij hetgeen in het beroepschrift is aangevoerd. Indien de beroepscommissie het beroep gegrond zou verklaren, zou dat grote gevolgen hebben voor de penitentiaire inrichtingen in Nederland. Er zou dan immers deverplichting ontstaan om te zorgen voor een volledige vertaling van de huisregels van alle inrichtingen in diverse talen. Naar aanleiding van een eerdere klacht van klager is hem aangeboden om de huisregels gedeeltelijk in deSpaanse taal te vertalen. Klager neemt daar geen genoegen mee. In de inrichting worden de huisregels op dit moment met behulp van gedetineerden en steun van de gedetineerdencommissie (gedeco) vertaald in een aantal Europese talen.Dit is evenwel een eenmalige actie. Van de zogenaamde model huisregels is een vertaling in het Spaans voorhanden. Een eenmalige vertaling van de thans specifiek voor de locatie De IJssel geldende regels is geen bezwaar, maar nietgegarandeerd kan worden dat alle aanvullingen en wijzigingen steeds vertaald zullen worden. Wel zal uiteraard mondeling informatie worden verstrekt.
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Het is van belang dat klager de beschikking krijgt over een volledige vertaling van de in de inrichting geldende huisregels. Op dit moment is die niet voorhanden. Het door de directeur aangevoerde voorstel met betrekking tot de metbehulp van de gedeco vertaalde huisregels is onvoldoende omdat daaraan door de gedetineerden geen rechten kunnen worden ontleend. Klager moet worden geïnformeerd over zijn rechten en plichten en dat moet op grond van de wettelijkebepalingen geschieden in een voor klager begrijpelijke taal. De vertaalde Model huisregels zijn daarvoor onvoldoende omdat daarin niet de specifiek voor de locatie IJssel geldende regels zijn opgenomen. Door de directeur is reedstwee maal de toezegging gedaan dat huisregels voor de gevangenis van de locatie De IJssel vertaald zullen worden. Dat is tot nog toe nog steeds niet gebeurd. De huisregels voor het huis van bewaring zijn wel vertaald maar dat is eenvertaling van een verouderde versie (van 1998). Klager wil op de hoogte zijn van zijn volledige rechten.
3. De beoordeling
De beroepscommissie stelt allereerst vast dat er thans geen volledige vertaling in de Spaanse taal bestaat van de huisregels van de gevangenis in de locatie De IJssel.
De vraag die in het kader van dit beroep beantwoording behoeft, is of klager aan de bepaling van artikel 56 van de Pbw het recht kan ontlenen om de beschikking te krijgen over een in de Spaanse taal vertaalde versie van diehuisregels.
De beroepscommissie beantwoordt die vraag ontkennend. Noch uit de tekst van de wet, noch uit de Memorie van Toelichting op genoemd artikel 56, valt af te leiden dat er voor de directeur een verplichting zou bestaan om de huisregelsvan de inrichting in zijn volledigheid in (onder meer) de Spaanse taal te vertalen. Nu er een Spaanse vertaling van de zogenaamde Model huisregels penitentiaire inrichtingen voorhanden is en de directeur heeft aangegeven dat aanklager desgewenst specifieke onderdelen van de huisregels in de Spaanse taal ter kennis zullen worden gebracht, heeft de directeur voldaan aan de in artikel 56 van de Pbw opgenomen zorgplicht. Opmerking verdient nog dat de in deNederlandse taal gegeven huisregels steeds gelden als uitgangspunt bij de beoordeling van de voor de gedetineerde geldende rechten en verplichtingen.
Hetgeen hiervoor is overwogen maakt dat de onderhavige beslissing van de directeur niet is genomen in strijd met een in de inrichting geldend wettelijk voorschrift, terwijl die beslissing – bij afweging van alle in aanmerkingkomende belangen – ook niet onredelijk of onbillijk moet worden geacht. De uitspraak van de beklagcommissie kan daarom niet in stand blijven en het beklag dient alsnog ongegrond te worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, dr. J.P.S. Fiselier en dr. W.J. Schudel, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 29 april 2004
secretaris voorzitter