Nummer R-20/7657/GV
Betreft [Klager] Datum 15 oktober 2020
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [Klager] (hierna: klager)
1. De procedure
De Minister voor Rechtsbescherming (hierna: verweerder) heeft op 20 juli 2020 klagers verzoek tot strafonderbreking afgewezen.
Klager heeft tegen deze beslissing beroep ingesteld.
De beroepscommissie heeft klager en verweerder in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
De beroepscommissie heeft kennisgenomen van het beroepschrift, de reactie van verweerder en de overige stukken.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Het verzoek van klager is afgewezen en hij is daar samen met zijn vrouw flink van slag van. Ten onrechte wordt aan klager tegengeworpen dat er twijfels bestaan of zijn vrouw daadwerkelijk zijn vrouw is. De behandelend arts van zijn vrouw heeft geschreven in het medisch dossier dat haar man, klager dus, is gedetineerd. Klager heeft het verzoek ingediend, zodat hij zo spoedig mogelijk zijn vrouw kan bijstaan tijdens haar ziekte en omdat hij haar enige steun is. Klager zal na de strafonderbreking terugkeren naar Nederland.
Standpunt van verweerder
Klager heeft het verzoek tot strafonderbreking niet onderbouwd. Dat heeft hij in beroep ook niet gedaan. Hoewel het te betreuren is dat klagers partner niet in goede gezondheid verkeert, voldoet zijn verzoek tot strafonderbreking niet aan de wettelijke vereisten. Het beroep moet dan ook ongegrond worden verklaard.
Uitgebrachte adviezen
Het Openbaar Ministerie heeft negatief geadviseerd ten aanzien van de verlofaanvraag, omdat uit oudere informatie weliswaar blijkt dat klagers partner steun nodig heeft, maar niet dat zij dusdanig ziek is dat het noodzakelijk is dat aan klager strafonderbreking wordt verleend.
De vrijhedencommissie heeft eveneens negatief geadviseerd.
3. De beoordeling
Klager is sinds 19 september 2019 gedetineerd. Hij ondergaat een gevangenisstraf van 37 maanden, wegens het overtreden van de Opiumwet. De einddatum van klagers detentie is momenteel bepaald op 27 september 2021.
In artikel 34 van de Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting (hierna: de Regeling) staat dat strafonderbreking kan worden verleend wegens zodanig bijzondere omstandigheden in de persoonlijke sfeer, dat niet kan worden volstaan met een andere vorm van verlof.
In artikel 36 van de Regeling staat dat strafonderbreking kan worden verleend voor de verzorging van een ernstig zieke levenspartner, kind of ouder.
Klager heeft verzocht om strafonderbreking, omdat zijn partner niet in goede gezondheid verkeert en hij bij haar wil zijn. Klagers partner is woonachtig in Suriname.
Naar het oordeel van de beroepscommissie is de noodzaak tot het verlenen van strafonderbreking niet voldoende gebleken. Hoewel klagers wens om zijn partner te ondersteunen invoelbaar is, dient een verzoek tot strafonderbreking te worden onderbouwd met relevante en recente gegevens. Uit het dossier volgt dat de Afdeling Individuele Medische Advisering geen advies kan geven over de medische situatie van klagers partner, omdat recente gegevens ontbreken. Het is niet duidelijk welke zorgbehoefte zij heeft en of zij hierin wordt voorzien. Klagers partner en de huisarts wensen geen (recente) informatie te verstrekken. Klager heeft zowel bij zijn verzoek als in beroep geen nadere onderbouwing gegeven van de medische situatie van zijn partner. Reeds hierom en bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, kan de bestreden beslissing niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. De beroepscommissie zal het beroep daarom ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is op 15 oktober 2020 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. D. van der Sluis, voorzitter, F. van Dekken en mr. J.M.L. Niederer, leden, bijgestaan door mr. A. de Groot, secretaris.
secretaris voorzitter