Nummer R-20/5686/GA
Betreft klager Datum 17 september 2020
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van klager (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beklag ingesteld over de schending van een zorgplicht (Ta 2018-604).
De alleensprekende beklagrechter bij de Penitentiaire Inrichting (PI) Ter Apel heeft op 19 december 2019 het beklag ongegrond verklaard. De uitspraak van de beklagrechter is bijgevoegd.
Klagers raadsvrouw, mr. C.G.J.E. Lut, heeft namens klager beroep ingesteld tegen deze uitspraak.
De beroepscommissie heeft in deze zaak aanvankelijk aan partijen laten weten dat zij in de gelegenheid worden gesteld hun standpunt ter zitting naar voren te brengen. De maatregelen die de overheid heeft getroffen in verband met het tegengaan van de verdere verspreiding van het coronavirus leidden ertoe dat het tot voor kort onduidelijk was wanneer behandeling op een zitting weer kon plaatsvinden. Daarom heeft de beroepscommissie in deze zaak alsnog afgezien van behandeling ter zitting en partijen in de gelegenheid gesteld schriftelijk hun standpunt kenbaar te maken. Dit ter bevordering van een afdoening van de zaak binnen een redelijke termijn met inachtneming van de belangen van partijen.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Klager heeft op 9 december 2018 onmiddellijk aan bewaarder R. te kennen gegeven dat een medegedetineerde hem aan zou willen vallen en hij of die medegedetineerde naar een andere afdeling overgeplaatst diende te worden. Klager heeft toen ook aangegeven dat er sprake zou zijn geweest van een mes. Dit mes zou door een medegedetineerde zijn overhandigd aan het personeel. Een andere medegedetineerde was getuige van de aanwezigheid van het mes. Klager heeft verder aangegeven dat tijdens de aanval sprake was geweest van een mes. Dat dit nergens staat geregistreerd, maakt dit niet anders. Uit het weekendverslag blijkt dat het personeel ook al had geadviseerd één van de gedetineerden over te plaatsen. Het was dus evident dat één van de gedetineerden gevaar liep en de gedetineerden uit elkaar geplaatst dienden te worden. Dit is ook genoteerd door het personeel op 9 december 2018. Door dit niet te doen heeft de directeur zijn zorgplicht geschonden. Klager meent dat het beroep gegrond moet worden verklaard en verzoekt om een tegemoetkoming.
Standpunt van de directeur
De directeur verwijst naar zijn verweerschrift voor de beklagrechter van 10 januari 2019 met bijlagen, het ter zitting van de beklagrechter van 3 april 2019 gestelde en de aanvulling van 11 april 2019. De directeur verzoekt het beroep ongegrond te verklaren.
3. De beoordeling
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagrechter. De beroepscommissie neemt hierbij in aanmerking dat gelet op de tegengestelde verklaringen van partijen niet aannemelijk is geworden dat klager op zondag 9 december 2018 aan het personeel heeft aangegeven dat de medegedetineerde die hij op 9 december 2018 tegenkwam en met wie hij eerder een aanvaring had een mes bij zich droeg. Wel volgt uit de stukken dat met klager en de betreffende medegedetineerde toen is afgesproken dat zij elkaar met rust moesten laten en elkaar zouden respecteren. De omstandigheid dat klager daarna op 12 december 2018 daadwerkelijk is aangevallen door de betreffende medegedetineerde en dat later bij hem een mes is aangetroffen, brengt niet mee dat de directeur de op hem rustende zorgplicht heeft geschonden. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter met aanvulling van de gronden.
Deze uitspraak is op 17 september 2020 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. S. Djebali, voorzitter, F. van Dekken en drs. H. Heddema, leden, bijgestaan door mr. R. Kokee, secretaris.
secretaris voorzitter