nummer: 03/2794/GM
betreft: [klager] datum: 3 maart 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennis genomen van een op 3 december 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen medisch handelen door of namens de inrichtingsarts verbonden aan het huis van bewaring Almere-Binnen te Almere,
alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag d.d. 21 november 2003 van de bemiddeling door de medisch adviseur bij het ministerie van Justitie.
Ter zitting van de beroepscommissie van 20 januari 2004, gehouden in de Penitentiaire Inrichtingen Amsterdam te Amsterdam, is klager gehoord.
De inrichtingsarts verbonden aan voormeld huis van bewaring is niet ter zitting verschenen, hoewel behoorlijk opgeroepen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beroep
De klacht van omstreeks 18 november 2002, na beslissing d.d. 15 september 2003 van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet middels het schrijven van 16 september 2003 voorgelegdaan de medisch adviseur, betreft het niet vernietigen van bepaalde medische gegevens over klager.
2. De standpunten van klager en de inrichtingsarts
Klager heeft schriftelijk het volgende aangevoerd.
Door de inrichtingsarts is aan klager voorgesteld bloedonderzoek te doen, nadat klager had aangegeven in verband met allergie niet te kunnen werken op de afdeling poedercoating. Klager heeft in dit bloedonderzoek toegestemd, opvoorwaarde dat de uitslag ervan vernietigd zou worden. De inrichtingsarts heeft hiermee niet willen instemmen. Een bespreking tussen klagers afdelingshoofd en de inrichtingsarts heeft opgeleverd dat de resultaten van het onderzoekzouden worden vernietigd indien klager gezond zou blijken te zijn. Klager heeft echter aan zijn oorspronkelijke voorwaarde vastgehouden. Het bloedonderzoek heeft plaatsgehad. Klager heeft begrepen dat de resultaten goed waren enheeft de medische dienst gewezen op de afspraak tot vernietiging. De medische dienst deed hier moeilijk over. Op zijn afdeling is vervolgens aan klager verteld dat de uitslag niet zou worden vernietigd. Daarop heeft klager de klachtingediend.
De medisch adviseur heeft aan klager bericht dat de uitslag vatbaar is voor vernietiging. Klager heeft echter van de medische dienst geen mededeling gekregen van de vernietiging van het bloed en ook niet van de resultaten van hetbloedonderzoek.
Overigens is klager, nog voor de uitslag van het bloedonderzoek bekend was, ingedeeld op een andere arbeidsplaats, op de afdeling montage.
Ter zitting heeft klager hieraan het volgende toegevoegd.
Hij wilde de uitslag verwijderd hebben omdat hij de gegevens over zijn gezondheid in eigen hand wil houden. Zowel de uitslag op papier als de vermelding hiervan in de computer van de inrichtingsarts zijn uiteindelijk vernietigd. Uithet bloedonderzoek is gebleken dat klager wel allergisch is voor een bepaalde stof. Hij bewaart nu zelf de uitslag van het bloedonderzoek.
De inrichtingsarts heeft tegenover de medisch adviseur het volgende standpunt ingenomen.
Naar aanleiding van een door klager op de werkzaal ervaren allergieprobleem is klagers bloed onderzocht. Het resultaat van het onderzoek wees inderdaad op allergie voor een bepaalde stof. Op die grond achtte de inrichtingsartsoverplaatsing naar een andere arbeidszaal aangewezen. Klager wilde de uitslag van dit onderzoek, om voor de medische dienst onduidelijke redenen, vernietigd hebben. Daarop zijn de uitslagen van de laboratoriumonderzoeken uit hetpapieren dossier verwijderd. De inrichtingsarts heeft besloten deze uitslagen in het electronisch dossier te laten staan, omdat hij er niet in kon toestemmen gegevens over klagers allergie verloren te laten gaan.
Gelet op de visie van de medisch adviseur bij zijn bemiddeling zijn de uitslagen alsnog ook uit klagers electronisch dossier verwijderd.
3. De beoordeling
De klacht betreft het niet verwijderen uit klagers medisch dossier van de uitslagen van bloedonderzoek op allergie.
Ingevolge artikel 455, boek 7, van het Burgerlijk Wetboek moet een arts op verzoek van zijn patiënt binnen drie maanden de betreffende gegevens vernietigen, tenzij een aanmerkelijk belang zich tegen die vernietiging verzet.
Aannemelijk is dat klager in november 2002 bij het afstaan van bloed voor onderzoek aan de medische dienst heeft gevraagd de uitslagen van het onderzoek te vernietigen zodra deze bekend zouden zijn geworden en sindsdien bij zijnverzoek tot vernietiging van deze uitslagen is gebleven. Vast staat dat de inrichtingsarts aanvankelijk heeft geweigerd aan het verzoek gevolg te geven, het verzoek vervolgens gedeeltelijk heeft uitgevoerd door de papieren uitslagente vernietigen en tenslotte na de bemiddelingsprocedure ook de uitslagen uit het electronisch dossier van klager heeft verwijderd.
De beroepscommissie stelt vast dat de verwijdering niet is geschied binnen de in voormeld wetsartikel aangegeven termijn, terwijl de inrichtingsarts niet of onvoldoende heeft aangevoerd of een aanmerkelijk belang, en -zo ja- welkbelang, de grondslag vormde voor zijn aanvankelijke weigering.
De beroepscommissie is, het voorgaande in samenhang en onderling verband bezien, van oordeel dat het bestreden handelen, dat plaatshad in het kader van de zorg die de inrichtingsarts in zijn hoedanigheid behoorde te betrachten tenopzichte van klager, onjuist is.
Het beroep zal derhalve gegrond worden verklaard.
Nu echter de arts op zijn weigering is teruggekomen zijn er geen termen aanwezig klager een tegemoetkoming toe te kennen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. Chr..M. Aarts , voorzitter, en de leden F.M.M. van Exter, huisarts en dr. M. Kooyman, in tegenwoordigheid van mr. C.F. Swart-Babbé, secretaris, op 3 maart 2004.
secretaris voorzitter