nummer: 03/2498/GA
betreft: [klager] datum: 6 februari 2004
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 29 oktober 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klaagster,
gericht tegen een uitspraak d.d. 27 oktober 2003 van de beklagcommissie bij de locatie Zwolle,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 12 januari 2004, gehouden in de locatie Zwolle, is gehoord de heer [...], unit-directeur bij het huis van bewaring voor vrouwen Zwolle.
Hoewel voor klaagsters vervoer naar de zitting was zorggedragen, heeft zij daarvan geen gebruik gemaakt.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de oplegging van de ordemaatregel van een aangepast dagprogramma in die zin dat het personeel klaagster laat meedoen aan activiteiten wanneer de meeste gedetineerden op cel of elders verblijven, voor de duur vanveertien dagen, omdat klaagster in het recente verleden de nodige gedragsproblemen heeft laten zien en de verwachting is dat dit gedrag herhaald zal worden.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klaagster heeft in het beroepschrift haar tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klaagster is het er niet mee eens.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klaagster heeft hier al heel lang verbleven. Ze is een aantal keer weggeweest. De inrichtingspsychologe heeft geadviseerd klaagster een aangepast dagprogramma te geven. Klaagster is inactief op de tijden dat ze juist actief moetzijn. De inrichtingspsychologe heeft over klaagsters gedragsproblemen verteld voordat de maatregel is opgelegd. Het gaat om een maatregel in het kader van de behandeling. Klaagster moest zo min mogelijk prikkels krijgen vanmedegedetineerden. Waarschijnlijk is klaagster niet gehoord.
3. De beoordeling
Ingevolge art. 23, eerste lid, onder b, Pbw kan de directeur een gedetineerde uitsluiten van deelname aan een of meer activiteiten indien dit ter bescherming van de betrokken gedetineerde noodzakelijk is. Art. 57, eerste lid, onderb, Pbw bepaalt dat de directeur de gedetineerde in de gelegenheid stelt te worden gehoord, voordat hij beslist over de uitsluiting van deelname aan activiteiten als bedoeld in art. 23, eerste lid, onder b.
Uit de Memorie van Toelichting op de Pbw blijkt niet of de maatregel zoals deze in de voorliggende zaak is opgelegd valt onder het bepaalde in art. 23, eerste lid, onder b, Pbw. De beroepscommissie is evenwel van oordeel dat voor deoplegging van een dergelijke maatregel naar analogie hetzelfde moet gelden. Het voorgaande houdt in dat klaagster had moeten worden gehoord. Nu uit de stukken niet kan volgen dat klaagster is gehoord en ter zitting niet is geblekendat zulks is geschied, moet het ervoor worden gehouden dat klaagster in strijd met art. 57, eerste lid, onder b, Pbw niet is gehoord. Dit dient te leiden tot nietigheid van de bestreden beslissing. Voor het toekennen van enigetegemoetkoming acht de beroepscommissie echter geen termen aanwezig.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt dat aan klaagster geen tegemoetkoming toekomt.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.R. Meijeringh, voorzitter, mr. H. Heijs en mr. J.M.M. van Woensel, leden, in tegenwoordigheid van mr. A.M. Voorwinden, secretaris, op 6 februari 2004
secretaris voorzitter