nummer: R-19/2912/GA
betreft: [klager] datum: 12 juni 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van de directeur van de penitentiaire inrichting (p.i.) Arnhem, gericht tegen een uitspraak van 20 december 2018 van de beklagcommissie bij voormelde p.i., gegeven op een klacht van […], verder te noemen klager, en van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. De beroepscommissie heeft klager in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en de directeur om het beroep schriftelijk toe te lichten. De beroepscommissie heeft de directeur bij uitspraak van 5 februari 2019, R-19/2599/GA ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard in zijn beroep gericht tegen de uitspraak van de beklagcommissie op klagers klacht met kenmerk A-2018-403. De beroepscommissie ziet aanleiding deze misslag ongedaan te maken door middel van deze hersteluitspraak. De beroepscommissie zal daarom haar uitspraak van 5 februari 2019 intrekken en deze hersteluitspraak daarvoor in de plaats stellen. Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft het niet ontvangen van ontbijt tijdens klagers verblijf in een strafcel op 20 oktober 2018 (A-2018-403).
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard en een tegemoetkoming toegekend van € 5,= op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Er is navraag gedaan bij het personeel dat de betreffende dag werkzaam was in de strafgang en verantwoordelijk was voor de persoonlijke verzorging van klager. Eén van de personeelsleden is met klager in gesprek gegaan over zijn klacht, waarop klager aangaf dat het een ander personeelslid betrof dat niet werkzaam was op strafgang die het verstrekken van ontbijt heeft nagelaten. Dit is vreemd nu er niet meer personeelsleden werkzaam waren in de strafgang en klager niet kan navertellen wie deze medewerker was. Het verhaal van klager is daarom ongeloofwaardig. Daarnaast heeft klager zijn klacht niet kenbaar gemaakt door op de bel te drukken en het probleem aan het personeel voor te leggen. Uit de overgelegde getuigenverklaringen blijkt dat er geen indicaties zijn die erop wijzen dat klager als enige geen ontbijt heeft gehad. Klager heeft het standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Klager stelt op 20 oktober 2018 tijdens zijn verblijf in de strafcel geen ontbijt te hebben ontvangen. Op grond van artikel 44, eerste lid, van de Pbw rust op de directeur een zorgplicht ten aanzien van het verstrekken van voeding aan een gedetineerde. Uit het dossier blijkt dat navraag is gedaan bij de personeelsleden die de betreffende dag werkzaam waren in de strafgang. Gelet op hun verklaringen en de omstandigheid dat klager desgevraagd niet kon aangeven welke medewerker hem geen ontbijt wilde verstrekken, terwijl slechts een beperkt aantal personeelsleden werkzaam was op de strafgang, is onvoldoende aannemelijk geworden dat de directeur zijn zorgplicht jegens klager heeft geschonden. Het beroep van de directeur wordt daarom gegrond verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A. van Holten, voorzitter, J. Schagen MA en mr. T.B. Trotman, leden, in tegenwoordigheid van mr. R. Smeijers, secretaris, op 12 juni 2019.
secretaris voorzitter