nummer : R-18/1473/TA
betreft: [klager] datum: 20 maart 2019
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift ingediend door mr. Y.H.G. van der Hut namens […], verder te noemen klager, gericht tegen een uitspraak van 17 juli 2018 van de beklagcommissie bij FPC De Rooyse Wissel te Venray, verder te noemen de inrichting, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. Ter zitting van de beroepscommissie van 1 maart 2019, gehouden in het Justitieel Complex Zaanstad, zijn gehoord de kantoorgenoot van klagers raadvrouw mr. J.A.W. Knoester en […], jurist bij FPC De Rooyse Wissel. Mr. J.A.W. Knoester heeft meegedeeld dat klager niet ter zitting zal verschijnen. Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft (RV2017/00004) de weigering om klagers 49 inch smart tv in te voeren. De beklagcommissie heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in het beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en van het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Tegen een beslissing tot inbeslagname dan wel een verbod van invoer staat beklag open. Verwezen wordt naar RSJ 4 juli 2012, 12/1014/TA. Klager is ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard in het beklag. De bestreden beslissing is in strijd met artikel 8 EVRM. Klager is disproportioneel benadeeld. In de vorige inrichting was het wel toegestaan de betreffende tv op zijn kamer te hebben. Het is voor klager zowel feitelijk als financieel nagenoeg onmogelijk om zomaar een andere tv aan te schaffen. Deze tv is behoorlijk prijzig. Er worden in Nederland vrijwel alleen nog maar smart tv’s verkocht. Het is niet meer mogelijk om een tv zonder wifi aan te schaffen. Klager mocht zijn tv wel in FPC Dr. S. van Mesdag invoeren. Dat de invoer van een dergelijke tv in de ene tbs-inrichting wel wordt toegestaan en in de andere niet, is moeilijk uit te leggen. Dat de huisregels van de tbs-inrichtingen zo verschillen wordt momenteel besproken binnen TBS Nederland. Aanvankelijk is tegen klager gezegd dat hij de tv wel zou mogen invoeren. De weigering is in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel. Klager is niet de enige die dit probleem heeft. Er zou een onderzoek worden ingesteld in de inrichting om te bezien of er in de kamers van de verpleegden tv’s van meer dan 40 inch, met wifi functie, zouden staan. Voorstelbaar is dat huisregels van de verschillende tbs inrichtingen verschillen maar niet dat de veiligheidseisen zouden verschillen. De inrichting zou een aantal weken geleden binnen TBS Nederland hebben aangegeven dat er een uniforme lijst zou komen. Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Onlangs is in de inrichting besproken of de verschillende tbs-inrichtingen dezelfde huisregels zouden moeten hebben. De wetgever heeft dit echter niet zo bepaald en heeft een format vastgesteld dat tbs inrichtingen een bepaalde vrijheid geeft bij het opstellen van huisregels. De inrichting realiseert zich dat in steeds meer tv’s een wifi-functie wordt ingebouwd maar dit heeft tot nu toe niet geleid tot een ander standpunt. In verband met de brandveiligheid worden geen tv’s van meer dan 40 inch toegestaan. De brandweer geeft aan wat wel of niet kan. Dat klager eerst een toezegging zou zijn gedaan, is bijzonder vreemd en kan niet gestaafd worden. Dat er af en toe problemen zijn rondom de invoer van tv’s wil niet zeggen dat er toezeggingen zouden zijn gedaan. Er zijn geen andere tv’s van meer dan 40 inch en/of met wifi-functie ingevoerd. Het beleid wordt gehanteerd voor alle verpleegden. Niet voor alle tv’s is het mogelijk om de wifi-functie uit te schakelen en dit vormt een probleem. Er wordt momenteel gesproken over het aanpassen van het beleid. Ook binnen TBS Nederland wordt over dit onderwerp gesproken. Verpleegden lopen bij overplaatsing nu tegen de vraag aan of de tv die ze in de ene inrichting mogen hebben ook toegestaan wordt in de nieuwe inrichting. Gekeken wordt naar de huisregels om problemen in de toekomst te voorkomen.
3. De beoordeling
Klager heeft verzocht om een tv die hij in zijn verblijfsruimte had staan in de vorige tbs-inrichting in FPC De Rooyse Wissel te mogen invoeren. Dit verzoek kan worden opgevat als een vraag aan het hoofd van de inrichting om een uitzondering te maken op het in de inrichting gehanteerde beleid. Het hoofd van de inrichting heeft klagers verzoek afgewezen. Klagers beklag tegen de afwijzing van dit verzoek kan worden opgevat als gericht tegen de (vermeende) schending van klagers eigendomsrecht en in zoverre kan klager op grond van het bepaalde in artikel 56, eerste lid aanhef en onder e, Bvt alsnog in het beklag worden ontvangen. Nu uit het ten tijde van het indienen van het beklag in de inrichting geldende ‘Beleid voor elektronische apparatuur, hardware en software, onderdeel uitgangspunten voor functionaliteit en diensten’ volgt dat een beeldscherm groter dan 40 inch en apparatuur met wifi niet worden toegestaan is de beroepscommissie van oordeel, mede gelet op de aan die uitgangspunten ten grondslag liggende overwegingen, dat de bestreden beslissing niet als onredelijk of onbillijk kan worden aangemerkt. Voorts is niet gebleken dat de beslissing in strijd zou zijn met de wet. De beroepscommissie zal gelet op het bovenstaande het beklag alsnog ongegrond verklaren. De beroepscommissie doet de aanbeveling om op dit punt af te stemmen met andere tbs-inrichtingen en tot een meer uniform beleid te komen, nu verpleegden niet zelden worden overgeplaatst en zij dan door het uiteenlopende beleid dat in de verschillende tbs inrichtingen wordt gehanteerd geconfronteerd kunnen worden met hoge en onnodige kosten.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie, ontvangt klager alsnog in het beklag, maar verklaart het beklag ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. drs. N.C. van Lookeren Campagne, voorzitter, en mr. drs. J.P. Meesters en mr. drs. L.C. Mulder, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 20 maart 2019.
secretaris voorzitter