nummer: 17/4038/TA
betreft: [klager] datum: 14 juni 2018
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J.A.P.F. Hoens, namens
[…], verder te noemen klager, alsmede een door klager zelf ingediend beroepschrift,
gericht tegen een uitspraak van 29 november 2017 van de alleensprekende beklagrechter bij FPC Dr. S. van Mesdag te Groningen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft het hoofd van de inrichting in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsman mr. J.A.P.F. Hoens om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft ernstige geluidsoverlast op 21 september 2017 (ME 2017-393).
De beklagrechter heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De beklagrechter had klager niet aanstonds en zonder zitting niet-ontvankelijk mogen verklaren. Het recht op welzijn en lichamelijke integriteit is verdragsrechtelijk gewaarborgd. Klager had ter zitting van de beklagcommissie willen onderbouwen waarom hij zo in zijn persoon is geschaad door de geluidsoverlast.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Op 21 september 2017 zijn werkzaamheden uitgevoerd door de technische dienst in de kamer naast klagers kamer. De sociotherapie heeft klager een extra wandelmoment aangeboden teneinde hem tegemoet te komen in de eventuele geluidsoverlast die hij daarvan ondervond. Daar heeft klager ook gebruik van gemaakt.
3. De beoordeling
Klager stelt in beroep dat door de geluidsoverlast op 21 september 2017 zijn recht op lichamelijke integriteit is geschonden. Klager doelt hiermee – zo verstaat de beroepscommissie - op het in artikel 11 van de Grondwet neergelegde recht op onaantastbaarheid van het lichaam c.q. het in artikel 3 van het EVRM neergelegde verbod van onmenselijke of vernederende behandeling en de hieraan verbonden positieve verplichting van de autoriteiten om een dreigende inbreuk daarop te voorkomen. Klager had daarom krachtens artikel 56, eerste lid, onder e, Bvt in zijn klacht moeten worden ontvangen.
De beroepscommissie zal de uitspraak van de beklagrechter vernietigen en opnieuw recht doen.
Op grond van de stukken neemt de beroepscommissie als onweersproken aan dat klager op 21 september 2017 als gevolg van werkzaamheden van de technische dienst gedurende een half uur geluidsoverlast heeft ervaren, maar dat hij niet gedurende de gehele duur van de werkzaamheden op zijn kamer en de afdeling heeft hoeven verblijven. De beroepscommissie neemt – met klager - aan dat hij hinder zal hebben ondervonden, maar acht gelet op de beperkte duur hiervan deze niet dusdanig dat kan worden gesproken van een schending van voornoemd recht. Het beklag zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie vernietigt de uitspraak van de beklagrechter, verklaart klager alsnog ontvankelijk in zijn beklag, maar verklaart dit beklag ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. N. Jörg, voorzitter, drs. W.A.Th. Bos en mr. drs. L.C. Mulder, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.W. Bevaart, secretaris, op 14 juni 2018.
secretaris voorzitter