nummer: 03/1501/GA
betreft: [klager] datum: 16 september 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 2 juli 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
de directeur van de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Arnhem, locatie De Berg,
gericht tegen de vaststelling van een tegemoetkoming d.d. 6 juni 2003 van de beklagcommissie bij voormelde p.i., gedaan ten behoeve van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft klager in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en de directeur om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de tegemoetkoming
De beklagcommissie heeft een tegemoetkoming van € 50,= vastgesteld vanwege de gegrondverklaring van klagers beklag betreffende het op tien dagen niet doorgaan van de arbeid, op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van de directeur en klager
De directeur heeft zijn beroep als volgt toegelicht. De directeur kan zich niet vinden in de extra tegemoetkoming die is opgelegd, omdat de reguliere arbeidsbeloning is doorbetaald.
Klager heeft daarop als volgt gereageerd. Klagers klacht is terecht gegrond verklaard en de hoogte van de tegemoetkoming is juist. Gelet op de ernst van de situatie vond klager de tegemoetkoming eigenlijk te laag, maar het gaat hemom het principe. Het aantal uitgevallen uren is namelijk niet gecompenseerd met extra recreatie, sport, andere activiteiten of een andere vorm van compensatie. Op een bijzondere zorg arbeidszaal is dat des te schrijnender. Doordatklager vele uren opgesloten zat, is zijn psychische conditie verslechterd en hij was niet de enige waarbij dit het geval was. Het betreft b.z.a.-gedetineerden.
3. De beoordeling
Indien de rechtsgevolgen van een vernietigde beslissing niet meer ongedaan te maken zijn, kan in daarvoor in aanmerking komende gevallen een tegemoetkoming worden vastgesteld voor het door betrokkene ondervonden ongemak. Alsmaatstaf daarvoor kunnen dienen het eventueel gederfde loon en de gemiste faciliteiten.
Weliswaar is aan klager het arbeidsloon doorbetaald maar klager heeft gedurende tien dagen geen arbeid kunnen verrichten en heeft derhalve een belangrijk onderdeel van zijn activiteitenprogramma moeten missen.
De hoogte van de tegemoetkoming € 50,= acht de beroepscommissie echter onjuist. Het beroep zal dan ook gegrond worden verklaard. De beroepscommissie zal een lagere tegemoetkoming vaststellen, namelijk € 25,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt in zoverre de uitspraak van de beklagcommissie en bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 25,=.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter,
mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 16 september 2003
secretaris voorzitter