nummer: 01/990/TB
betreft: [...] datum: 12 september 2001
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennis genomen van een op 23 mei 2001 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr.P. Bosma, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een beslissing d.d. 7 mei 2001 van de Minister van Justitie, verder te noemen de Minister,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Ter zitting van de beroepscommissie van 11 juli 2001, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Zwolle te Zwolle, zijn klager gehoord, bijgestaan door zijn raadsman mr. P. Bosma, en mevrouw [...], reclasseringswerker. Van het horenis het aangehechte verslag opgemaakt.
De Minister is in de gelegenheid gesteld zijn standpunt mondeling toe te lichten, maar was verhinderd ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft beslist klager te plaatsen in het FPC Veldzicht te Balkbrug (hierna: Veldzicht).
2. De feiten
Klager is bij onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak ter beschikking gesteld (tbs) met bevel tot verpleging van overheidswege. De Minister heeft op 7 mei 2001 beslist klager te plaatsen in Veldzicht. Deze plaatsing was tentijde van het instellen van het beroep nog niet gerealiseerd.
3. De standpunten
Klager kan zich niet verenigen met zijn plaatsing in Veldzicht. Daartoe is namens hem door zijn raadsman het volgende aangevoerd. Klager dient in Hoeve Boschoord te worden geplaatst, gelet op hetgeen is vermeld in de bij hetberoepschrift gevoegde bijlagen, zijnde een adviesrapport van Reclassering Nederland d.d. 18 mei 2001, een onderzoeksverslag van Hoeve Boschoord d.d. 5 januari 2001, een Pro Justitia rapport d.d. 29 januari 2001 en een brief van[...], psychiater, d.d. 22 mei 2001.Klagers raadsman kent klager inmiddels zeven jaar. Het is al die tijd duidelijk geweest dat klager behandeling nodig heeft. Tot nu toe heeft klager echter nog nooit een behandeling opgelegdgekregen, omdat de delicten die hij had gepleegd daar geen, althans onvoldoende, aanleiding toe gaven. Voor klagers laatst gepleegde delict heeft hij uiteindelijk tbs met dwangverpleging opgelegd gekregen. De rechtbank wasgeadviseerd aan klager tbs met voorwaarden op te leggen, maar heeft anders beslist. Klager heeft zich hiertegen nooit verzet.
Klager heeft in het kader van het ‘tbs-voortraject’ reeds drie maanden in Hoeve Boschoord verbleven en heeft het daar erg naar zijn zin gehad. Hij is bovendien steeds op Hoeve Boschoord gefocust geweest. Het feit dat hij nu inVeldzicht zal worden geplaatst, is voor hem onbegrijpelijk en verwarrend. Hij is aan Hoeve Boschoord gewend; hij weet wat hij daar kan verwachten. Het is voor hem erg moeilijk om zich ergens anders weer opnieuw aan te moeten passen.
Steeds als klager in een nieuwe omgeving komt, moet hij zijn positie in die omgeving bepalen. In dergelijke situaties komt klager over het algemeen al snel weer in de verleiding om verkeerde dingen te gaan doen. Klager is nietweerbaar in de zin dat hij weerstand kan bieden tegen deze verleiding. De meest simpele dingen leiden bij hem tot een uitglijder. Klager heeft in de observatieperiode in Hoeve Boschoord bepaald gedrag laten zien. In de maatschappijis hij echter steeds ondergesneeuwd. Er zijn geen rapportages ten aanzien van klager, waarin is geconcludeerd dat klager een organisch defect heeft.
Mevrouw [reclasseringswerker] heeft daaraan het volgende toegevoegd:
Relevant in de onderhavige zaak zijn de verschillende adviezen en rapporten die wijzen op de noodzaak van een orthopedagogische behandelvorm, in het bijzonder gericht op mensen met een SGLVG (Sterk Gedragsgestoord LichtVerstandelijk Gehandicapt)-indicatie, zoals klager. Hoeve Boschoord voorziet in deze specifieke behandelvorm. Hoeve Boschoord is bedoeld voor zwakbegaafde mensen die ten onder gaan in een normale groep mensen. Klager heeft een IQvan 73 en een EQ van 50. Mevrouw [reclasseringswerker] is aanwezig geweest bij de besprekingen aangaande klager in Hoeve Boschoord. Zij heeft niet begrepen dat klager uitstak boven de andere patiënten. Kort na de strafzitting vanklager is er contact gezocht met het Openbaar Ministerie. Daar wist men te vertellen dat mensen met een IQ lager dan 80 altijd naar Hoeve Boschoord gaan. Als klager dan ineens te horen krijgt dat hij naar Veldzicht moet, is datnatuurlijk heel vreemd.
Volgens de Minister is Veldzicht ook geschikt voor behandeling van zwakbegaafde mensen. Deze inrichting is echter niet in het bijzonder bedoeld voor mensen met een SGLVG-indicatie. Als dat wel zo is dan is dat zeer recent gewijzigd;tot voor kort richtte Veldzicht zich op psychiatrische hulp en niet op orthopedagogische hulp. Hoeve Boschoord heeft jarenlange ervaring met en is speciaal gericht op orthopedagogische hulp. Het is zeker in het voordeel van klagerdat Hoeve Boschoord een gestructureerde omgeving biedt en dat het regiem, binnen een vier- fasen-behandeling, geleidelijk minder gesloten wordt.
Klager heeft drie maanden in Hoeve Boschoord verbleven voor observatie en hij heeft het daar erg naar zijn zin gehad. Het ligt voor de hand dat hij het op enig moment minder naar zijn zin zal hebben daar, maar vooralsnog is hijsterk gemotiveerd om naar Hoeve Boschoord te gaan. Dit wordt opzij geschoven door de a-selecte plaatsing in Veldzicht. Hoeve Boschoord is overigens ook sterk gericht op nazorg c.q. begeleiding van tbs-gestelden na de internebehandeling. Aangezien klager extra kwetsbaar zal zijn in de resocialisatiefase is dit van groot belang.
Hoeve Boschoord kan geen harde uitspraken doen over een mogelijke plaatsingstermijn van klager, maar men gaat uit van een wachtlijst van ongeveer zes maanden. Uit de psychiatrische rapportage van 30 januari 1998 blijkt dat hetvermoeden van een organisch defect bij nader onderzoek niet werd bevestigd.
Klager heeft hieraan nog het volgende toegevoegd:
Klager is drie maanden in Hoeve Boschoord geweest en heeft het daar erg naar zijn zin gehad. Daar weet hij waar hij aan toe is. Hij kan daar diploma’s halen. Hij heeft het idee dat hij daar verder kan komen en aan zijn toekomst kanwerken. Van de folders over Veldzicht die hij heeft opgevraagd werd hij niet veel wijzer. Bovendien had hij gerekend op een plaats in Hoeve Boschoord.
De Minister heeft de bestreden beslissing in zijn reactie op het beroepschrift als volgt toegelicht.
Krachtens artikel 12 Bvt dient een spoedige opname in een tbs-inrichting bewerkstelligd te worden met inachtneming van de in artikel 11 Bvt genoemde eisen. Bij de selectie van ter beschikking gestelden in het kader van een eersteopname in een tbs-inrichting wordt aan een viertal criteria getoetst. Deze criteria zijn geslacht, soort stoornis, intelligentie en vluchtgevaarlijkheid. De betreffende gegevens worden ingevoerd in een geautomatiseerd systeem,waarna de betreffende tbs-gestelde aan een tbs-inrichting wordt toebedeeld. Daarbij geldt dat de wachtlijsten voor alle voor die tbs-gestelde in aanmerking komende tbs-inrichtingen een rol spelen.
In het onderhavige geval kwam uit de ter beschikking staande informatie naar voren dat klager een zwakbegaafde jongeman is, met een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis. Klager heeft een gebrekkige gewetensfunctie, is niet in staatzich te verplaatsen in of rekening te houden met anderen, is zeer egocentrisch, neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn eigen gedrag en handelt geheel vanuit zijn eigen behoeften. Er is, getuige het onderzoeksverslag van HoeveBoschoord d.d. 5 januari 2001, tevens duidelijk sprake van een stoornis in de impulscontrole en overmatig gebruik van middelen. Klager heeft behoefte aan structuur, orde en duidelijkheid. Klager heeft een IQ van 73, waarbij geldtdat zijn verbale IQ (80) hoger ligt dan het performale. Niet is gebleken van een extreem beheers- en/of vluchtrisico.
Namens klager is, onder overlegging van rapportages, aangevoerd dat Hoeve Boschoord het meest geschikt zou zijn als behandelsetting voor klager. In het algemeen dient als uitgangspunt genomen te worden dat de tbs-inrichtingenfunctioneren op een gelijk niveau ten aanzien van de kwaliteit en het aanbod van de behandeling. Derhalve kan niet gesteld worden dat een behandeling die is toegesneden op de individuele problematiek van een patiënt in de eneinrichting, op voorhand succesvoller dan wel kwalitatief van een hoger niveau zou zijn dan een zelfde behandeling in een andere inrichting. Sinds enkele jaren heeft zich in Veldzicht in het kader van de differentiatie vanbehandelmogelijkheden een cluster gevormd ten behoeve van de behandeling van zwakbegaafden. Dit cluster bestaat uit twee afdelingen, waarvan een afdeling zich kenmerkt door een meer orthopedagogisch milieu dan de andere afdeling.Het argument dat een op de specifieke problematiek van klager toegesneden behandeling slechts verzorgd zou kunnen worden door Hoeve Boschoord en niet tevens door Veldzicht gaat dan ook niet op. Het beroep zal dan ook ongegrondverklaard moeten worden.
4. De beoordeling
Bij de plaatsing van ter beschikking gestelden dient de Minister, op grond van artikel 11, tweede lid, van de Bvt in zijn overwegingen te betrekken:
a) de eisen die de bescherming van de maatschappij tegen de gevaarlijkheid van de ter beschikking gestelde voor de veiligheid van anderen dan de ter beschikking gestelde of de algemene veiligheid van personen of goederen stelt,en
b) de eisen die de behandeling van de ter beschikking gestelde gezien de aard van de bij hem geconstateerde gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens stelt.
Uitgangspunt van het op grond van het IBO II-rapport door de Minister geformuleerde beleid is dat alle tbs-inrichtingen geoutilleerd zijn voor iedere ter beschikking gestelde, met uitzondering van een aantal speciale categorieën, teweten vrouwen, zwakbegaafden en extreem beheers- en vluchtgevaarlijke ter beschikking gestelden. Daarnaast wordt onderscheiden naar de primaire psychopathologie: psychotische stoornis of persoonlijkheidsstoornis.
De Minister heeft de beslissing tot plaatsing van klager in Veldzicht d.d. 7 mei 2001 genomen met inachtneming van klagers geslacht, zijn intelligentie, de ten aanzien van hem gestelde diagnose, gegevens omtrent het al dan nietbestaan van een beheers/vluchtrisico en de bestaande wachtlijsten.
Klager wenst echter in Hoeve Boschoord geplaatst te worden omdat dit vanuit behandeloogpunt beter voor hem is (Hoeve Boschoord voorziet in een orthopedagogische behandelvorm die gericht is op personen met een SGLVG-indicatie) enomdat hij door zijn eerdere verblijf (van drie maanden) daar al gewend is aan de omgeving, hetgeen zeer belangrijk is voor klager. Volgens de Minister kan Veldzicht klager de benodigde behandeling eveneens bieden.
Naar het oordeel van de beroepscommissie blijkt uit de overgelegde rapportages niet dat klager zodanig kwetsbaar is dat hij in redelijkheid niet in een tbs-inrichting als Veldzicht opgenomen zou mogen worden. Dit geldt te meer nuVeldzicht volgens de Minister in dezelfde (orthopedagogische) behandeling(en) kan voorzien als Hoeve Boschoord. Hetgeen door en namens klager is aangevoerd is derhalve niet zodanig zwaarwegend dat het zou kunnen of moeten leiden tothet oordeel dat de Minister in redelijkheid niet tot de bestreden plaatsingsbeslissing heeft mogen komen.
Het hiervoor overwogene in aanmerking genomen is de beslissing klager te plaatsen in FPC Veldzicht te Balkbrug naar het oordeel van de beroepscommissie niet in strijd met de wet en kan deze evenmin als onredelijk of onbillijk wordenaangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.M. van der Vaart, voorzitter, dr. F.A.M. Kortmann en dr. E.B.M. Rood-Pijpers, leden, in tegenwoordigheid van mr. D.R. Kruithof, secretaris, op 12 september 2001.
secretaris voorzitter
nummer: 01/990/TB
betreft: [...], verder klager te noemen.
Verslag van het behandelde ter zitting van de beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden van 11 juli 2001, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Zwolle te Zwolle.
Samenstelling van de beroepscommissie:
voorzitter: mr. J.M. van der Vaart
leden: dr. F.A.M. Kortmaan en dr. E.B.M. Rood-Pijpers.
De beroepscommissie is bijgestaan door de secretaris mr. D.R. Kruithof.
Gehoord zijn klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. P. Bosma, alsmede mevrouw [...], reclasseringswerker.
Door en namens klager is - zakelijk weergegeven - het volgende aangevoerd.
Klager kan zich niet verenigen met zijn plaatsing in Veldzicht. Daartoe is namens hem door zijn raadsman het volgende aangevoerd. Klagers raadsman kent klager inmiddels zeven jaar. Het is al die tijd duidelijk geweest dat klagerbehandeling nodig heeft. Tot nu toe heeft klager echter nog nooit een behandeling opgelegd gekregen, omdat de delicten die hij had gepleegd daar geen, althans onvoldoende, aanleiding toe gaven. Voor klagers laatst gepleegde delictheeft hij uiteindelijk tbs met dwangverpleging opgelegd gekregen. De rechter was voorgesteld aan klager tbs met voorwaarden op te leggen; hij heeft anders beslist. Klager heeft zich hiertegen nooit verzet.
Klager heeft in het kader van het ‘tbs-voortraject’ reeds drie maanden in Hoeve Boschoord verbleven en heeft het daar erg naar zijn zin gehad. Hij is steeds op Hoeve Boschoord gefocust geweest. Het feit dat hij nu in Veldzicht zalworden geplaatst, is voor hem onbegrijpelijk en verwarrend. Hij is nu aan Hoeve Boschoord gewend; hij weet wat hij daar kan verwachten. Het is voor hem erg moeilijk om zich ergens anders weer opnieuw aan te moeten passen. Steeds alsklager in een nieuwe omgeving komt, moet hij zijn positie in die omgeving bepalen. In dergelijke situaties komt klager over het algemeen al snel weer in de verleiding om verkeerde dingen te gaan doen. Klager is niet weerbaar in dezin dat hij weerstand kan bieden tegen deze verleiding. De meest simpele dingen leiden bij hem tot een uitglijder. Klager heeft in de observatieperiode in Hoeve Boschoord bepaald gedrag laten zien. In de maatschappij is hij echtersteeds ondergesneeuwd. Er zijn geen rapportages ten aanzien van klager, waarin is geconcludeerd dat klager een organisch defect heeft.
Mevrouw [reclasseringswerker] heeft daaraan het volgende toegevoegd:
Relevant in de onderhavige zaak zijn de verschillende adviezen en rapporten die wijzen op de noodzaak van een orthopedagogische behandelvorm, in het bijzonder gericht op mensen met een SGLVG (Sterk Gedragsgestoord LichtVerstandelijk Gehandicapt)-indicatie, zoals klager. Hoeve Boschoord voorziet in deze specifieke behandelvorm. Hoeve Boschoord is bedoeld voor zwakbegaafde mensen die ten onder gaan in een normale groep mensen. Klager heeft een IQvan 73 en een EQ van 50. Mevrouw [reclasseringswerker] is aanwezig geweest bij de besprekingen aangaande klager in Hoeve Boschoord. Zij heeft niet begrepen dat klager uitstak boven de andere patiënten. Kort na de strafzitting vanklager is er contact gezocht met het Openbaar Ministerie. Daar wist men te vertellen dat mensen met een IQ lager dan 80 altijd naar Hoeve Boschoord gaan. Als klager dan ineens te horen krijgt dat hij naar Veldzicht moet, is datnatuurlijk heel vreemd.
Volgens de Minister is Veldzicht ook geschikt voor behandeling van zwakbegaafde mensen. Deze inrichting is echter niet in het bijzonder bedoeld voor mensen met een SGLVG-indicatie. Als dat wel zo is dan is dat zeer recent gewijzigd;tot voor kort richtte Veldzicht zich op psychiatrische hulp en niet op orthopedagogische hulp. Hoeve Boschoord heeft jarenlange ervaring met en is speciaal gericht op orthopedagogische hulp. Het is zeker in het voordeel van klagerdat Hoeve Boschoord een gestructureerde omgeving biedt en dat het regiem, binnen een vier-fasen-behandeling, geleidelijk minder gesloten wordt.
Klager heeft drie maanden in Hoeve Boschoord verbleven voor observatie en hij heeft het daar erg naar zijn zin gehad. Het ligt voor de hand dat hij het op enig moment minder naar zijn zin zal hebben daar, maar vooralsnog is hijsterk gemotiveerd om naar Hoeve Boschoord te gaan. Dit wordt opzij geschoven door de a-selecte plaatsing in Veldzicht. Hoeve Boschoord is overigens ook sterk gericht op nazorg c.q. begeleiding van tbs-gestelden na de internebehandeling. Aangezien klager extra kwetsbaar is in de resocialisatiefase is dit van groot belang.
Hoeve Boschoord kan geen harde uitspraken doen over een mogelijke plaatsingstermijn van klager, maar men gaat uit van een wachtlijst van ongeveer zes maanden. Uit de psychiatrische rapportage van 30 januari 1998 blijkt dat hetvermoeden van een organisch defect bij nader onderzoek niet werd bevestigd.
Klager heeft hieraan nog het volgende toegevoegd:
Klager is drie maanden in Hoeve Boschoord geweest en heeft het daar erg naar zijn
zin gehad. Daar weet hij waar hij aan toe is. Hij kan daar diploma’s halen. Hij heeft het idee dat hij daar verder kan komen en aan zijn toekomst kan werken. Van de folders over Veldzicht die hij heeft opgevraagd, werd hij niet veelwijzer. Bovendien had hij gerekend op een plaats in Hoeve Boschoord.
secretaris voorzitter