nummer: 17/3352/TA
betreft: [klager] datum: 12 januari 2018
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J.J. Weldam, namens
[…], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 26 september 2017 van de alleensprekende beklagrechter bij de Van der Hoeven Kliniek te Utrecht, verder te noemen de inrichting, alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 24 november 2017, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught, is gehoord namens het hoofd van voormelde inrichting […], juridisch medewerker.
Klagers raadsman heeft schriftelijk meegedeeld dat hij noch klager ter zitting zal verschijnen.
Als toehoorder was aanwezig […], lid van de afdeling advisering van de Raad.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft a. de afzondering van klager ingaande op 20 mei 2016 en b. het niet belonen van klagers arbeid in de periode van 13 mei 2016 tot 20 mei 2016 (HK2016/71 en HK2016/72).
De beklagrechter heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in het beklag vermeld onder a. en het beklag vermeld onder b. ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
a. Klager is volgens het hoofd van de inrichting op 18 mei 2016 omstreeks 15.30 uur t/m 20 mei 2016 omstreeks 15.15 uur afgezonderd. Uit het gebruik van de term omstreeks blijkt dat de inrichting de tijden niet precies weet en bij benadering inschat. De schriftelijke mededeling verschaft geen duidelijkheid. Met inachtneming van artikel 57, vierde lid, Bvt heeft de ordemaatregel in ieder geval twee dagen geduurd en is klager ontvankelijk in het beklag.
b. De werkweek loopt van vrijdag tot en met donderdag. Op 13 mei 2016 heeft klager gewerkt. Op 16 mei 2016 wordt hij doorbetaald in verband met Tweede Pinksterdag. Op 17 mei 2016 heeft hij ‘s ochtends gewerkt. ’s Middags heeft hij op verzoek van de inrichting zijn verhuizing voorbereid naar een ander gebouw en was hij niet verwijtbaar afwezig. Dit geldt ook voor de ochtend van 18 mei 2016. De verhuizing is op allerlaatste moment uitgesteld. De inrichting heeft extra recreatie aangeboden. Hij is op 18 mei 2016 afgezonderd. Op 19 mei 2016 heeft klager aangegeven ten onrechte afgezonderd te zijn en ten onrechte geen loon te hebben ontvangen voor deze werkweek. Subsidiair wordt aangevoerd dat klager in ieder geval drie en een half van de vijf dagen heeft gewerkt. Hij heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat hij deze werkweek daadwerkelijk heeft gewerkt. Naast het basisinkomen heeft hij echter geen loon ontvangen omdat hij een score had van minder dan zestig punten. Het Model huisregels laat ruimte om een beloning vast te stellen via het puntensysteem dat niet is gebaseerd op het aantal gewerkte uren. Dit betekent dat er geen beloning is vastgesteld op basis van daadwerkelijk gewerkte uren maar op basis van behaalde punten voor ijver, kwaliteit, verantwoordelijkheidsgevoel en samenwerking. De inrichting hanteert de extra eis van een puntengrens van zestig. Dit betekent dat wanneer klager afwezig is op bepaalde werkdagen hij niet aan de zestig puntengrens komt en voor de wel behaalde punten geen loon krijgt. Dit is niet redelijk. Het beloningssysteem is in strijd met het Model huisregels en artikel 46, tweede lid, Bvt.
Volgens het Model huisregels heeft klager tenminste recht op 70%. De RSJ heeft in 2000 het standpunt ingenomen dat het in beginsel niet mag uitmaken in welke inrichting iemand verblijft. Verpleegden zouden in alle inrichtingen in gelijke mate opdrachten/werkzaamheden in het kader van de behandeling moeten kunnen verrichten en daarvoor op gelijke wijze worden beloond.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
a. Dat klager omstreeks 15.15 uur is afgezonderd betekent dat hij na de overdracht tussen 15.00 uur en 15.15 uur is afgezonderd. De ontvankelijkheidsdrempel wordt niet gehaald. Klager had een personeelslid verteld dat een medewerker drugs binnen zou brengen en dat hij seks met haar had gehad. Dit brengt de orde en de veiligheid in gevaar en moest uitgezocht worden. Om die reden is klager in afzondering geplaatst. Later gaf klager aan dat hij in zijn verhaal afdelingen had verward en dat hij de afdeling Geox had bedoeld. Na enig onderzoek bleek dat zijn verhaal niet klopte.
b. De werkweek loopt inderdaad van vrijdag tot en met donderdag. In de desbetreffende periode verbleef klager een dag in afzondering. Hij heeft een dag toestemming gekregen om zijn verhuizing voor te bereiden. Voorts heeft hij twee dagen gewerkt. Als je meer dagdelen werkt, heb je meer kans om iets goeds te laten zien. De arbeidstherapie wordt beoordeeld door de werkmeester. Klager heeft in de desbetreffende periode niet voldoende punten behaald. Hij had maar 58 punten behaald en het minimum is 60. Niet bekend is hoe de score precies wordt berekend. Uit de wettelijke aantekeningen blijkt wel dat klager in die periode slordig en druk was en tijdens de arbeid bezig was met andere dingen. Om die reden heeft hij in de periode alleen zak- en kleedgeld ontvangen. De beloningsregeling is gebaseerd op de Regeling beloningsysteem verpleegden. Het beloningssysteem is klager uitgelegd. Rekening wordt gehouden met hoeveel uur een verpleegde in staat is om te werken. Klager heeft regelmatig meer dan zestig punten behaald. Uit de loonspecificatie blijkt dat hij in de weken achttien en negentien 76 punten heeft behaald.
3. De beoordeling
a. Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagrechter. Het beroep zal derhalve in zoverre ongegrond worden verklaard.
b. Uit het in de inrichting gehanteerde Werkplaatsreglement hoofdstuk 2 punt 1 onder 4 en 5 volgt dat de verpleegde wekelijks door de werkmeester wordt beoordeeld op zeven onderdelen: ijver, verantwoordelijkheidsgevoel, kwaliteit, kwantiteit, samenwerking, vaardigheid/handigheid en orde/netheid en dat daarvoor punten worden gegeven. Uit punt 5 van het Werkplaatsreglement volgt dat het aantal punten het loon bepaalt en uit punt 4 daarvan volgt dat bij de bepaling van het aantal punten rekening wordt gehouden met indicaties die voor een verpleegde belangrijk zijn en die vastgesteld zijn in het behandelingsplan.
Uit bijlage 3 bij het Werkplaatsreglement volgt dat voor reguliere werkplaatsen geldt dat bij het behalen van 0 tot en met 59 punten het loon € 0,00 bedraagt. Wel wordt zak- en kleedgeld uitbetaald.
Het interne Werkplaatsreglement komt overeen met het bepaalde in hoofdstuk 2 onder 2 punt 1 onder 4 en 5 en punt 4 en 5 bepaalde van de Regeling beloningsysteem verpleegden.
Door de raadsman is gesteld dat de in de inrichting gehanteerde interne regelgeving in strijd zou zijn met het Model huisregels en artikel 46 van de Bvt.
Artikel 46, tweede lid, Bvt bepaalt dat de verpleegde voor het verrichten van werkzaamheden recht heeft op een door de Minister vast te stellen vergoeding.
Uit paragraaf 18.3 van het Model huisregels justitiële TBS-inrichtingen volgt dat een beoordeling van prestaties plaats vindt voorafgaand aan het moment van betaling van de beloning en dat daarbij desgewenst een puntensysteem kan worden gebruikt waarbij punten kunnen worden gegeven voor onderdelen van het werkgedrag zoals ijver, verantwoordelijkheidsgevoel, samenwerkingsgerichtheid, verzuim, werkweigering etc.
Uit artikel 47, derde lid, van de in de inrichting geldende huisregels volgt eenzelfde bepaling als vermeld in het interne Werkplaatsreglement en de Regeling beloningsysteem verpleegden (en het Model huisregels justitiële TBS-inrichtingen) namelijk dat de verpleegde beoordeeld wordt op ijver, verantwoordelijkheidsgevoel, kwaliteit, kwantiteit, samenwerking, handigheid en orde en netheid. Op basis van deze beoordeling kan een vergoeding voor werkzaamheden worden toegekend.
Gelet op het bovenstaande is de beroepscommissie van oordeel dat de interne regelgeving als vermeld in het Werkplaatsreglement en de huisregels niet in strijd is met hogere regelgeving.
Uit de behandeling ter zitting en de stukken en met name de desbetreffende wettelijke aantekeningen volgt dat klager niet voldoende op de arbeid aanwezig is geweest voor het behalen van punten en zich op de arbeid bezig hield met verhalen vertellen over/aan medeverpleegden, en dat orde en netheid, gehaastheid en samenwerken aandachtspunten waren. De beroepscommissie is van oordeel dat de beslissing om klager in verband met zijn gedrag/inzet - die met 58 punten in plaats van minimaal 60 punten zijn beoordeeld, hetgeen volgens bijlage 3 bij het Werkplaatsreglement niet tot uitbetaling van loon en enkel tot uitbetaling van kleed- en zakgeld leidt - geen loon uit te keren niet als onredelijk of onbillijk kan worden aangemerkt.
De beroepscommissie zal het beroep op dit punt eveneens ongegrond verklaren en de uitspraak van de beklagcommissie bevestigen met aanvulling en wijziging van de gronden.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter met ten aanzien van b. deels aanvulling en wijziging van de gronden.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. N. Jörg, voorzitter, drs. M.R. Daniel en drs. J.E. Wouda, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 12 januari 2018.
secretaris voorzitter