nummer: 02/2666/GA
betreft: [klager] datum: 13 maart 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 18 december 2002 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 12 november 2002 van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Flevoland, locatie Almere Binnen te Almere,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 februari 2003, gehouden in de p.i. Haaglanden, locatie Zoetermeer te Zoetermeer, is klager gehoord.
De directeur van de p.i. heeft telefonisch laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de ordemaatregel van plaatsing in afzondering in de eigen verblijfsruimte ingaande 16 augustus 2002, de ordemaatregel van plaatsing in een afzonderingscel voor de duur van veertien dagen ingaande 16 augustus 2002,de tenuitvoerlegging van de afzondering extern ingaande 19 augustus 2002 en de verlenging van de tenuitvoerlegging van de afzondering extern ingaande 2 september 2002 en eindigend op 16 september 2002.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Klager was het niet eens met de beslissing om hem af te zonderen, deze extern tenuitvoer te leggen en de verlenging van de afzondering. Klager is ten onrechte in Demersluis geplaatst. Klager stond te wachten bij de medische diensten daar stonden ook andere jongens te wachten die klager gegroet hebben. Later werd klager ervan beticht dat hij betrokken was bij een wraakactie van die gedetineerden, terwijl klager daar niets mee te maken had. Klager was rustigen er was geen bewijs dat hij betrokken zou zijn bij het voorbereiden van een wraakactie. De directeur heeft iets gezocht om hem over te kunnen plaatsen. Het is terecht dat klager boos is geworden. Door de betreffende rapporten zitklager nu al weer zeven maanden in de EBR.
De directeur heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
De beroepscommissie overweegt dat klager in verband met een verdenking van betrokkenheid bij de voorbereiding van een wraakactie een ordemaatregel van veertien dagen afzondering in de eigen verblijfsruimte is opgelegd. Klager ishier zodanig kwaad over geworden dat hij zijn cel en celinventaris heeft vernield, hetgeen de reden vormde om klager vervolgens de maatregel op te leggen van afzondering in een afzonderingscel gedurende veertien dagen. Omdat detenuitvoerlegging van die beslissing binnen de inrichting op ernstige bezwaren stuitte, heeft de directeur beslist om de ordemaatregel gedurende veertien dagen in een andere inrichting tenuit te leggen, welke beslissing met veertiendagen is verlengd op 2 september 2002. De beroepscommissie is met de beklagcommissie van oordeel dat de beslissingen van de directeur om klager bovenvermelde maatregelen op te leggen niet als onredelijk of onbillijk kunnen wordenaangemerkt. De beroepscommissie zal derhalve het beroep ongegrond verklaren en de uitspraak van de beklagcommissie bevestigen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie. Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, dr. J.P.S. Fiselier en mr. Th.E.M.Wijte, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 13 maart 2003
secretaris voorzitter