nummer: 02/2200/GA
betreft: [klager] datum: 10 februari 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 11 oktober bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. G.J.J.Giesen, advocaat te Didam, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 10 september 2002 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Noord Holland Noord, locatie Zwaag te Hoorn, welke uitspraak op 4 oktober 2002 is verzonden,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van voormelde p.i. in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsman om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft een schending van het recht op één uur bezoek per week doordat er in week 28 van 2002 in het geheel geen bezoek mogelijk was.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht.
Klager heeft in week 30 van 2002 op dinsdag en woensdag bezoek gehad. Het bezoekmoment op de dinsdag was het bezoekmoment dat in week 28 niet was doorgegaan. Klager was het niet eens met het feit dat het bezoek in week 28 kwam tevervallen. Klager heeft zodoende twee weken moeten wachten op zijn bezoek. Het had mogelijk moeten zijn om in week 28 op zaterdag een bezoekmoment te regelen voor klager. Door dat bezoek in week 28 niet door te laten gaan, heeft dedirecteur gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 38, eerste lid, van de Pbw. Het bezoek van zijn vrouw en kinderen is voor klager het belangrijkste moment in zijn detentie. Klager heeft nog geluk gehad dat zijn vrouw inweek 30 op dinsdag vrij heeft kunnen krijgen, anders had zij hem die dag niet kunnen bezoeken. Klagers kinderen konden hem toen niet bezoeken. Klager is dan ook van mening dat hem, als er al extra bezoek ter compensatie werdaangeboden, een extra bezoekmoment geboden had moeten worden op de woensdag. Dan hebben klagers kinderen vrij van school en kunnen ook zij hem bezoeken.
De directeur heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagrechter, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
In artikel 38, eerste lid, van de Pbw is bepaald, dat de gedetineerde recht heeft gedurende ten minste één uur per week op in de huisregels vastgestelde tijden en plaatsen bezoek te ontvangen. Dit maakt dat de aangevallen beslissingvan de directeur is genomen in strijd met een in de inrichting geldend wettelijk voorschrift. De omstandigheid dat aan klager twee weken later als tegemoetkoming een extra bezoekmoment is toegekend, doet daaraan niet af. Om diereden kan de uitspraak van de beklagrechter niet in stand blijven en moet het beklag alsnog gegrond worden verklaard. Nu de rechtsgevolgen van de bestreden beslissing niet meer ongedaan zijn te maken, komt klager een tegemoetkomingtoe. De directeur is in de gelegenheid gesteld zijn standpunt omtrent de tegemoetkoming te bepalen. De beroepscommissie zal de tegemoetkoming vaststellen op € 5,=.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag alsnog gegrond.
Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 5,=.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 10 februari 2003
secretaris voorzitter