Onderwerp: Bezoek-historie

RSJ 16/3076/GM, 11 november 2016, beroep
Uitspraakdatum:11-11-2016

Dit onderwerp bevat de volgende rubrieken.

Uitspraak

nummer: 16/3076/GM

betreft: [klager] datum: 11 november 2016

De beroepscommissie als bedoeld in artikel 30 van de Penitentiaire maatregel (Pm) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. L. Schyns, namens

[...], verder te noemen klager,

gericht tegen medisch handelen door of namens de tandarts verbonden aan de locatie Roermond,

alsmede van de overige stukken, waaronder het verslag van 31 augustus 2016 van de bemiddeling door de tandheelkundig adviseur bij het ministerie van Veiligheid en Justitie.

Ter zitting van de beroepscommissie van 25 oktober 2016, gehouden in de penitentiaire inrichting Vught, is gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. L. Schyns.

De tandarts verbonden aan de locatie Roermond is niet ter zitting verschenen.

Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:

1. De inhoud van het beroep
De klacht, zoals neergelegd in het verzoek om bemiddeling aan de tandheelkundig adviseur, betreft het niet adequaat medisch handelen door de tandarts.

2. De standpunten van klager en de tandarts
Door en namens klager is het volgende aangevoerd.
De ontsteking aan zijn kies begon in augustus 2015. In de Bijlmer is toen een foto gemaakt. Klager heeft dit gemeld in Roermond, waar hij sinds 7 augustus 2015 verblijft, maar daar is niets mee gedaan. Hij heeft geen wortelkanaalbehandeling of een apex
resectie gehad. Hij bleef pijn houden en is telkens teruggegaan naar de medische dienst. Na zes à zeven maanden in de locatie Roermond is er een tweede foto gemaakt door de kaakchirurg. Klager is van alles beloofd maar die beloften zijn niet nagekomen.
Er is een eerste aanvraag ingediend voor een tandartsbehandeling onder narcose. Klager heeft angst voor de tandarts en kan alleen onder narcose worden behandeld. De aanvraag is afgewezen omdat die onvoldoende was onderbouwd. Vervolgens is een tweede
aanvraag ingediend voor een (wortelkanaal)behandeling in de Amaliakliniek. Klager heeft daar zijn kronen onder narcose laten plaatsen. Ook die aanvraag is afgewezen omdat hij onvoldoende was onderbouwd. Inmiddels is besloten de kies te trekken.
Daarvóór
zal een brug doormidden moeten worden geslepen en weer terug worden geplaatst. De kaakchirurg kan dat niet doen en heeft hem terugverwezen naar een tandarts. De derde aanvraag is ongeveer twee tot drie weken geleden ingediend. Hij is inmiddels voor een
derde foto bij de Amaliakliniek geweest. De rekening van dat onderzoek moet betaald worden door de locatie Roermond. Daarna kan zijn brug doormidden worden geslepen. Hij loopt al vijftien maanden met een ontstoken kaak. De medische dienst wil niet naar
hem luisteren. Zijn kies is drie tot vier keer ontstoken geweest. Zijn kaak is dan gezwollen en hij heeft last van hoofdpijn. Hij heeft daar telkens twee tot drie dagen last van gehad. Er kwam geen pus uit.
De inrichtingstandarts heeft erg onzorgvuldig gehandeld. De aanvragen zijn onvolledig ingediend en er staan fouten vermeld op de aanvraagformulieren. De afwijzingen van de aanvragen heeft klager nooit gekregen. Er zijn herhaaldelijk afspraken met de
tandarts gemaakt die vervolgens weer zijn geannuleerd. Er is sprake van gebrekkige communicatie. Na vijftien maanden is klager nog steeds niet behandeld en is er meer schade dan vijftien maanden terug. Klager zal twee kronen verliezen.
Voor wat betreft een eventuele tegemoetkoming wordt gerefereerd aan het oordeel van de beroepscommissie. Het gaat klager er om dat hij onder
narcose wordt behandeld. Dit zou ook mogelijk zijn in het Laurentius ziekenhuis.

Namens de tandarts is het standpunt, zoals ingenomen tegenover de tandheelkundig adviseur, niet nader toegelicht. Dit standpunt luidt als volgt. Verschillende malen is er contact geweest tussen klager, klagers advocaat,
het hoofd zorg en de huidige tandarts. De aanvraag voor behandeling onder narcose is in eerste instantie afgewezen omdat niet de juiste formulieren waren ingediend. De aanvraag voor behandeling door de kaakchirurg is na het invullen van de juiste
documenten toegekend. Bij de kaakchirurg bleek dat eerst een brug moest worden doorgeslepen door de tandarts voordat de kies met ontsteking kon worden getrokken. Om die reden is klager teruggestuurd naar de inrichtingstandarts die klager in verband met
angst niet verder kon behandelen. Klager heeft gevraagd om in de Amaliakliniek behandeld te worden zodat alle verrichtingen in een keer kunnen worden uitgevoerd. Dit heeft geresulteerd in een nieuwe machtingsaanvraag door de tandarts voor verdere
behandeling in de Amaliakliniek. De machtiging is inmiddels goedgekeurd door tandheelkundig adviseur. Het heeft inderdaad erg lang geduurd voordat klager wordt geholpen, maar dit is niet te wijten aan de tandartsen en wordt veroorzaakt door het moeten
aanvragen van machtigingen. Vanwege klagers angst kon hij niet in de locatie Roermond worden geholpen. Anders zou de klacht reeds verholpen zijn. Bij ontstekingen is altijd sprake van enige vorm van botafbraak, maar na de extractie van de kies zal het
bot teruggroeien.
De toenmalige tandarts is niet meer werkzaam in de locatie.

3. De beoordeling
De beroepscommissie stelt vast dat klager vijftien maanden geleden voor het eerst heeft gemeld dat hij een ontsteking had en dat nog steeds geen behandeling van de kies heeft plaatsgevonden. Weliswaar is klager doorverwezen naar de kaakchirurg maar die
heeft, omdat eerst een brug moet worden doorgeslepen voordat de kies kan worden getrokken, klager weer terugverwezen naar de tandarts. Vaststaat - dit wordt niet door de inrichtingstandarts betwist - dat klager een zodanige angst voor (de)
tandarts(ingrepen) heeft dat hij niet door een reguliere tandarts (zonder narcose) kan worden behandeld.
De behandeling door een tandarts die gespecialiseerd is in de behandeling van patiënten met angst voor de tandarts is zoals vermeld nog steeds niet gerealiseerd.
Afgezien van het feit dat het veel te lang duurt voordat klager een adequate behandeling wordt geboden, zijn de machtigingsformulieren voor het aanvragen van bijzondere verrichtingen op een rommelige wijze ingevuld en ontbreekt klagers tandartskaart.

De beroepscommissie is het voorgaande in samenhang en onderling verband bezien van oordeel dat het handelen van de tandarts kan worden aangemerkt als in strijd met de in artikel 28 Pm neergelegde norm. Het beroep zal derhalve gegrond worden verklaard.

De beroepscommissie acht termen aanwezig voor het toekennen van een financiële tegemoetkoming en zal de hoogte daarvan, gelet op de meerdere ontstekingen en de daarmee gepaard gaande pijn die klager heeft ondervonden, vaststellen op €
150,=.
De beroepscommissie merkt daarbij op dat de tegemoetkoming wordt toegekend voor het door klager ondervonden ongemak en niet bedoeld is als schadevergoeding, te meer nu de vraag of er sprake is van blijvende schade niet eenvoudig kan worden beantwoord.

4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond. Zij bepaalt de aan klager ten laste van de locatie Roermond toekomende tegemoetkoming op € 150,=.

Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. M.J.C. Koens, voorzitter, dr. H.J.P. Kroeze en drs. J.H.A.M.C. Schoenmaeckers, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 11 november 2016.

secretaris voorzitter

Naar boven