nummer: 14/2387/GA
betreft: [klager] datum: 18 september 2014
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen de mondelinge uitspraak van 2 juli 2014, die op 14 augustus 2014 is uitgewerkt, van de beklagcommissie bij de locatie Ooyerhoek te Zutphen,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, , welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van de locatie Ooyerhoek in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de afwijzing van klagers verzoek om algemeen verlof van 1 mei 2014 voor de periode van 8 mei tot en met 10 mei 2014.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht.
Klagers tweede verlofaanvraag is afgewezen. Deze afwijzing hing samen met de informatie die naar aanleiding van zijn verzoek om strafonderbreking bekend was geworden en het rapport dat daarover op 26 maart 2014 door de politie was uitgebracht. Hij had
strafonderbreking aangevraagd in verband met de zorg voor zijn zoon van achttien maanden. Klagers vrouw is op 10 maart 2014 gedetineerd voor de duur van twee maanden en hun zoon verblijft in die periode bij klagers schoonouders. Klagers vrouw heeft op
22 maart 2014 aangifte gedaan van huiselijk geweld, wat in 2011/2012 zou hebben plaatsgevonden. Volgens klager is er op zijn vrouw ingepraat en hij heeft brieven en documenten waaruit blijkt dat het om een valse aangifte gaat. Klagers verlof is ook op
3
juli 2014 afgewezen. Klager komt niet in aanmerking voor detentiefasering en verlof door een valse melding.
De directeur heeft bericht dat hij niets heeft toe te voegen aan de uitspraak van de beklagcommissie.
Uit het rapport van de politie regio Noord- en Oost Gelderland van 26 maart 2014 blijkt dat klagers vrouw aangifte heeft gedaan van huiselijk geweld door klager. Toen klagers vrouw medio februari klager telefonisch vertelde dat zij van hem wilde
scheiden, zou klager gedreigd hebben dat hij het kind bij haar weg zou halen en dat hij haar en haar ouders iets zou aandoen. Klager zou zijn schoonouders een aantal keren telefonisch hebben benaderd. In die gesprekken zou klager gedreigd hebben dat
hij
langs zou komen om het kind mee te nemen en dat zij het kind nooit meer terug zouden zien. De politie acht het voor het kind en klagers vrouw niet veilig als aan klager strafonderbreking wordt verleend.
3. De beoordeling
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie.
De beroepscommissie acht het aanvaardbaar dat de directeur, gelet op deze nadere informatie, het risico voor een verstoring van het verlof als gevolg van ernstige spanningen in de woon- of leefomgeving (artikel 4, onder f van de Regeling tijdelijk
verlaten van de inrichting) dusdanig acht dat hij, zonder nadere informatie over de afhandeling van de aangifte, het verlof heeft geweigerd.
Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, mr. M.M. Boone en mr. R.S.T. van Rossem-Broos, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.A.H. de Bruin, secretaris, op 18 september 2014.
secretaris voorzitter