nummer: 12/2551/GA
betreft: [klager] datum: 10 december 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. B.J. Visser, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 9 augustus 2012 van de beklagcommissie bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Grave,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De directeur van de p.i. Grave heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting van de beroepscommissie van 23 november 2012, gehouden in de p.i. Vught, te verschijnen. Daarbij heeft hij gereageerd op het beroep. Een afschrift van deze
reactie is naar klagers raadsman verzonden.
Klagers raadsman mr. B.J. Visser heeft schriftelijk aangegeven eveneens verhinderd te zijn en verzocht om een nieuwe datum waarop het beroep behandeld zal worden.
Klager, die via zijn raadsman was opgeroepen, is niet ter zitting verschenen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft een disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een strafcel.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt schriftelijk als volgt toegelicht.
Klager is van mening dat de opgelegde straf voorbij gaat aan alle vormen van redelijkheid en billijkheid. Hetgeen klager wordt verweten kan niet bevestigd worden door een onafhankelijk bron. De celgenoot van klager kan de geschetste situatie
ontkrachten. De celgenoot heeft verklaard dat klager zich absoluut niet schuldig heeft gemaakt aan gedrag dat de orde en veiligheid in de inrichting ernstig heeft verstoord. Daarnaast zijn er camerabeelden gemaakt, deze zijn echter niet veiliggesteld.
De lasten van de straf wegen voor klager zwaarder dan het belang van de bestreden beslissing. Het enkel terugplaatsen van klager met een passende waarschuwing was proportioneel geweest. Klager wil een tegemoetkoming.
De directeur heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt schriftelijk als volgt toegelicht.
Benadrukt wordt dat het schriftelijk verslag op ambtseed is opgemaakt. Er waren vier medewerkers aanwezig die de gedragingen van klager hebben waargenomen. Voordat de disciplinaire straf is opgelegd, is klager gehoord door de directeur. De camera’s die
aanwezig zijn, worden enkel gebruikt om mee te kijken in de centrale meldkamer. De beelden worden niet opgenomen. De straf is gebaseerd op het verslag. Klager wilde niet overgeplaatst worden naar een meerpersoonscel en hij heeft zich daartegen fysiek
en verbaal verzet. Door zijn gedrag heeft hij de orde en veiligheid in de inrichting verstoord. Er is een dreigende situatie ontstaan en klager heeft het personeel uitgescholden. De straf is opgelegd volgens het disciplinaire beleid en redelijk en
billijk.
3. De beoordeling
De beroepscommissie acht zich op basis van de stukken voldoende ingelicht om op het beroep te beslissen. Bovendien heeft klager geen gebruik gemaakt van de gelegenheid om het beroep ter zitting mondeling toe te lichten. Het aanhoudingsverzoek wordt
afgewezen.
Gezien de inhoud van het verslag van 21 juni 2012 oordeelt de beroepscommissie dat de directeur in redelijkheid aan klager een disciplinaire straf kon opleggen. Hetgeen namens klager is aangevoerd, kan niet tot een ander oordeel leiden dan die van de
beklagcommissie.
Uit de uitspraak van de beklagcommissie van 9 augustus 2012 volgt dat klager heeft verklaard dat hij een straf van zeven dagen opgelegd heeft gekregen, maar dat hij acht dagen is ingesloten. De beklagcommissie heeft over dit gedeelte van het beklag
niet
geoordeeld. De beroepscommissie zal dit beklag in eerste en enige uitspraak afdoen.
Uit voornoemd verslag blijkt dat klager op 21 juni 2012 om 16:35 uur is ingesloten wegens het niet opvolgen van instructies van het personeel en het zich fysiek en verbaal verzetten tegen overplaatsing naar een andere cel. Naar aanleiding van dit
verslag is klager klaarblijkelijk op 22 juni omstreeks 13.30 uur gehoord en is bepaald dat de disciplinaire straf van zeven dagen opsluiting in een strafcel ingaat op 22 juni 2012 om 13:30 uur. Deze gang van zaken acht de beroepscommissie niet juist.
Op grond van artikel 24, vierde lid, van de Pbw, en artikel 23, eerste lid onder a, van de Pbw kan een gedetineerde voor een periode van maximaal 15 uur in afzondering worden geplaatst door een ambtenaar of medewerker. Deze bepaling strekt ertoe dat de
betrokkene niet langer dan noodzakelijk zonder tussenkomst van de directeur wordt afgezonderd en in onzekerheid verkeert over de ten aanzien van hem te nemen beslissing, nadat hij door de directeur is gehoord. Klager heeft ruim vier uren te lang dat
zogenoemde bewaardersarrest ondergaan. De beroepscommissie zal dit onderdeel van het beklag gegrond verklaren. Nu de gevolgen van deze overschrijding van de termijn voor het bewaardersarrest niet meer ongedaan te maken zijn, acht de beroepscommissie
termen aanwezig om aan klager een tegemoetkoming toe te kennen. Voor het overige zal de beroepscommissie het beroep ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gedeeltelijk gegrond en verklaart het beklag met betrekking tot het bewaardersarrest alsnog gegrond. Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 10,=.
Voor het overige bevestigt zij de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. C.J.G. Bleichrodt, voorzitter, J.M.L. Pattijn MSM en mr. M.A.G. Rutten, leden, in tegenwoordigheid van
mr. S.S. Dwarka, secretaris, op 10 december 2012
secretaris voorzitter