nummer: 12/2052/TA
betreft: [klager] datum: 7 november 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. F.P. Holthuis, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 26 juni 2012 van de beklagcommissie bij de Pompestichting te Nijmegen, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 19 oktober 2012, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Vught, zijn gehoord mr. Y.H.G. van der Hut, kantoorgenote van klagers raadsman mr. F.P. Holthuis, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...],
juridisch medewerker.
Klager heeft geen gebruik gemaakt van de geboden gelegenheid om te worden gehoord.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag - voor zover in beroep aan de orde - betreft de intrekking van transmuraal verlof op 22 maart 2012.
De beklagcommissie heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Het beroep ziet uitsluitend op de intrekking van de werkverloven op 22 maart 2012 en niet op de eerdere intrekking van het netwerkverlof waardoor klager niet meer gedurende twee nachten bij zijn partner mocht doorbrengen.
De beklagcommissie geeft een te formele uitleg aan het begrip ‘verblijf buiten de inrichting’. Feitelijk is door de intrekking van de werkverloven op 22 maart 2012 sprake van opschorting van het transmurale verlof, dat volgens vaste jurisprudentie van
de beroepscommissie qua gevolg gelijk is aan een intrekking van het verlof en daarom vatbaar is voor beklag. Door de intrekking van de werkverloven naast het al ingetrokken netwerkverlof was klager 24 uur per dag opgesloten op zijn kamer op de Meander.
Dit is beperkender dan een verblijf binnen de inrichting, omdat klager in dat geval gebruik kan maken van sport- en ontspanningsactiviteiten en de winkel in de inrichting. In verband met de tbs-verlengingsprocedure was het een zeer spannende periode
voor klager. Hij heeft de inrichting duidelijk gemaakt waarom hij niet in staat was inzage te geven in zijn financiën, maar toch wordt hem dat tegengeworpen. De belangenafweging had in dit geval anders moeten uitvallen.
Klager werkt thans weer vijf dagen in de week en heeft zicht op een nieuwe baan als vertegenwoordiger.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De inrichting was al vanaf september 2011 bezig inzicht in klagers financiën te krijgen. Financiën zijn een delictgerelateerde factor bij klager. Omdat klager na verscheidene afspraken in maart 2012 gedurende drie maanden nog steeds geen inzicht had
gegeven, is besloten dat klager binnen de Meander moest verblijven en niet naar zijn werk mocht. Klager verbleef ook toen nog zeven nachten per week buiten de inrichting en had in de Meander meer vrijheden dan in de inrichting.
Juist in het belang van klagers behandeling is niet besloten het verlof op te schorten of in te trekken en aldus klager in de inrichting terug te plaatsen, wat normaal bij overtreding van een verlofvoorwaarde gebeurt en wat meer rompslomp geeft voor de
patiënt als hij al zijn vrijheden weer terugkrijgt. De Meander is een buiten het hek van de inrichting gelegen zelfstandige woonunit zonder portier. Het was klager toegestaan begeleid zijn financiën te regelen en hem is aangeboden begeleid boodschappen
te doen. Zijn vriendin mocht hem onbeperkt bezoeken, hij kon de kliniek binnenlopen en als hij had gevraagd te mogen sporten, zou daar een oplossing voor gezocht zijn.
3. De beoordeling
Op grond van de stukken en het behandelde ter zitting staat als onweersproken vast dat klager transmuraal verlof had en in dat kader zeven dagen en nachten per week buiten de inrichting verbleef in de zelfstandige woonunit De Meander. Klager heeft
langere tijd, ondanks herhaalde verzoeken daartoe, geen inzicht in zijn financiën gegeven, waardoor hij een belangrijke verlofvoorwaarde heeft overtreden en de inrichting zou hebben kunnen besluiten het transmuraal verlof op te schorten of in te
trekken
en klager in de inrichting terug te plaatsen. In het belang van klagers behandeling is niet een dergelijke beslissing genomen, maar beslist tot het - door klager niet naar zijn werk te laten gaan - tijdelijk plaatsen van klager binnen de Meander zonder
onbegeleide vrijheden. Deze beslissing betreft ook naar het oordeel van de beroepscommissie een gewijzigde invulling van het transmuraal verlof vanwege het niet naleven van een verlofvoorwaarde, die niet vatbaar is voor beklag. Hetgeen in beroep is
aangevoerd kan daarom naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, mr. J.M.L. Niederer en drs. J.E. Wouda, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.W. Bevaart, secretaris, op 7 november 2012
secretaris voorzitter