nummer: 12/94/TA
betreft: [klager] datum: 6 juli 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. J. Serrarens, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 4 januari 2012 van de beklagcommissie bij de Pompestichting te Vught, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 6 april 2012, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Vught, zijn gehoord klager en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...], zorgmanager, en [...], juridisch medewerker.
Klagers raadsvrouw, mr. J. Serrarens, heeft op 23 april 2012 schriftelijk gereageerd op het verslag van horen.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft:
a. de traagheid van de screeningsprocedure, waardoor bepaald bezoek en telefoongesprekken niet mogelijk zijn;
b. de weigering bezoek op 30 juni 2011 van klagers nichtje;
c. de weigeringen bezoek en telefoongesprekken en de inzage van post per 8 juli 2011.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. De inrichting heeft zich onvoldoende ingespannen om de door klager opgegeven personen te screenen. Klager verblijft sinds september 2010 op de
ZISZ-afdeling te Vught en heeft reeds toen verzocht om contacten te mogen onderhouden met reeds in FPC De Kijvelanden gescreende personen. Het is voor klager onbegrijpelijk dat het de inrichting niet eerder is gelukt om de opgegeven contacten te
controleren. De telefoonnummers die klager aan de maatschappelijk werkster heeft gegeven, zijn correct. Het had op de weg van de maatschappelijk werkster gelegen om schriftelijk contact te zoeken met de personen die zij telefonisch niet kon bereiken.
Klager heeft immers ook hun adresgegevens verstrekt. De termijn voor screening van vier weken is ruimschoots overschreden.
De weigering bezoek toe te staan van klagers zwager en nichtje kan niet gerechtvaardigd worden door een eventueel dreigen van klager een tussen de maatschappelijk werkster en klagers nichtje opgenomen gesprek openbaar te maken. Klager ontkent overigens
daarmee te hebben gedreigd. De inrichting had ook kunnen besluiten het bezoek van klagers zwager en nichtje onder toezicht te laten plaatsvinden. Klager was niet zonder reden verbolgen over het gesprek op 4 juli 2011 van de maatschappelijk werkster en
het nichtje. Tijdens dit gesprek heeft de maatschappelijk werkster zich zeer negatief uitgelaten over klager, waarbij het nichtje de indruk kreeg dat de maatschappelijk werkster haar het contact met klager uit het hoofd wilde praten. Ook de
maatschappelijk werkster heeft dus een aandeel in de ontstane vertrouwensbreuk tussen haar en klager. Klager heeft nog steeds geen contact met zijn nichtje. Op het moment dat klager een verzoek voor bezoek van zijn nichtje indiende, kwam de inrichting
erachter dat zij alleen voor telefonisch contact een screening hadden uitgevoerd. Klager verbaast zich hierover. In andere inrichtingen is er één screening voor telefonisch contact én bezoek. In de huisregels zoals die golden in september 2010 werd
geen
onderscheid gemaakt tussen de screening voor bezoek en de screening voor telefoon. Uit de huisregels van januari 2011 wordt vermeld dat een onderscheid kan worden gemaakt. Deze regel kan ook zo worden gelezen dat op de gescreende lijst slechts wordt
vermeld of feitelijk telefonisch of direct contact plaatsvindt.
Klager meent dat de inrichting er alles aan doet om hem te belemmeren in zijn contacten met anderen. De zwager is niet ingegaan op het verzoek om een gesprek en het overhandigen van de opnamen van het gesprek tussen het nichtje en de maatschappelijk
werkster, omdat hij er niets mee te maken heeft. De vraag zou ook moeten zijn of er wel opnamen zijn gemaakt. Klagers advocaat heeft met de zwager hierover gesproken.
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Een eerdere klacht over de screening is door de beklagcommissie gegrond verklaard omdat de door klager opgegeven personen niet
binnen een termijn van vier weken waren gescreend. De achterliggende reden hiervoor was dat op de afdeling geen maatschappelijk werker aanwezig was. Sinds februari 2012 is wel een maatschappelijk werkster aanwezig. Er waren verder geen adressen bekend
van de te screenen personen. Aanvankelijk is een verzoek ingediend voor alleen telefonisch contact. Indien verpleegden ook bezoek willen ontvangen, bestaat de screening ook uit een persoonlijk contact met de betreffende persoon. Dit onderscheid wordt
genoemd in artikel 2.5 van Bijlage 1 van de huisregels van de inrichting.
De maatschappelijk werkster heeft tegen klagers nichtje niets gezegd over het delict van klager noch heeft zij het nichtje afgeraden op bezoek te komen bij klager. Aan bezoekers wordt alleen algemene informatie verstrekt over de longstay en eventueel
ook, zoals in klagers geval, over de afdeling waar de tbs-gestelde verblijft.
De zwager heeft de inrichting medegedeeld dat van het gesprek tussen het nichtje en de maatschappelijk werkster opnamen zijn gemaakt. De inrichting heeft aan de zwager en het nichtje een brief gezonden en uitgelegd dat de insteek van de inrichting niet
is het contact te weigeren. De inrichting wil weer in gesprek met hen. Hierop is niet ingegaan. De zwager gaf telefonisch aan de opnamen niet te willen overhandigen.
Inmiddels is een nieuwe maatschappelijk werkster bezig met de screening van klagers contacten.
3. De beoordeling
a.
De beroepscommissie is op grond van de stukken en de gegeven toelichting ter zitting van de beroepscommissie van oordeel dat voldoende pogingen door de maatschappelijk werkster zijn ondernomen om contact te leggen met de door klager opgegeven personen
en het beroep zal in zoverre ongegrond worden verklaard. De beroepscommissie heeft wel de indruk dat de communicatie hierover tussen de maatschappelijk werkster en klager en de verslaglegging van de ondernomen activiteiten in het kader van de screening
niet optimaal zijn geweest en dat dit mede heeft bijgedragen aan de relatief lange duur van de screening. In het algemeen verdient het aanbeveling nauwkeurig bij te houden hoe de screening verloopt.
b.
Vast is komen te staan dat op 30 juni 2011 het nichtje van klager nog niet was gescreend. Op grond van het in de inrichting geldende voorschrift, dat ervan uitgaat dat bezoek pas mogelijk is na een screening, kan de beslissing van het hoofd van de
inrichting bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve in zoverre ongegrond worden verklaard.
c.
De beroepscommissie is van oordeel dat de vraag of een gesprek tussen de maatschappelijk werkster en klagers nichtje is opgenomen in het midden kan blijven; voldoende aannemelijk is dat is gedreigd met het openbaar maken van het gesprek. Gelet op de
hierdoor verstoorde verhoudingen tussen klager en de inrichting, vormt dit reeds voldoende grond voor het opleggen van de bestreden beperkende maatregelen. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. A.M. van Woensel, voorzitter, drs. M.R. Daniel MPM en mr. drs. L.C. Mulder, leden, in tegenwoordigheid van R. Kokee, secretaris, op 6 juli 2012
secretaris voorzitter