Onderwerp: Bezoek-historie

RSJ 12/0292/TA, 14 mei 2012, beroep
Uitspraakdatum:14-05-2012

Dit onderwerp bevat de volgende rubrieken.

Uitspraak

nummer: 12/292/TA

betreft: [klager] datum: 14 mei 2012

De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. A.L. Louwerse, namens

[...], verder te noemen klager,

gericht tegen een uitspraak van 20 januari 2012 van de beklagcommissie bij de Dr. Henri van der Hoevenkliniek te Utrecht, verder te noemen de inrichting,

alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

Ter zitting van de beroepscommissie van 27 april 2012, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsvrouw mr. A.L. Louwerse, en de locatiemanager [...] en de juridisch medewerker [...]
van voormelde tbs-inrichting.

Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:

1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de intrekking c.q. opschorting van klagers transmuraal verlof.

De beklagcommissie heeft het beklag, voor zover in beroep van belang, materieel ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.

2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Hij heeft zich aan de voorwaarden, die verbonden waren aan het transmuraal verlof, gehouden. Het was hem toegestaan om contact met de buurman
te hebben om muziek met hem te maken. Als klager dit vaker dan een keer per week wilde, moest hij telefonisch contact opnemen met de inrichting. Als reden voor intrekking/opschorting van zijn transmuraal verlof is gegeven dat klager de anonimiteit van
de woning in gevaar zou hebben gebracht.
De buurman wist echter al van een vorige bewoner dat het om een woning van de inrichting ging. Klager heeft hem dat niet gezegd. Hij heeft de anonimiteit van de woning niet in gevaar gebracht. De overige buren hadden er geen notie van dat het om een
inrichtingswoning ging.
De stiefdochter woonde bij de buurman in huis. Het is dan moeilijk om contact met haar te vermijden. Er waren ook geen afspraken gemaakt over contact met de stiefdochter. Toen klager duidelijk was dat zij gevoelens voor elkaar hadden, heeft hij dat
tegen de teamleider gezegd. Eerst heeft hij zich afgevraagd of hij het wel moest vertellen omdat het zou worden uitvergroot. Klager is wel open geweest over zijn gevoelens en contacten.
Klager heeft geen conflicten gehad met de buren. Een andere buurman vroeg, toen klager in het huis trok en aan het schoonmaken was, of de muziek wat zachter mocht en dat heeft klager direct gedaan. Een vlag die voor het raam van die buurman zou
wapperen, heeft klager van het balkon gehaald.
Klager mocht na 24 dagen weer terug naar de woning. De intrekking/opschorting van zijn transmuraal verlof heeft ontzettend lang geduurd. De buurman heeft aangegeven dat de inrichting pas heel laat contact met hem heeft gezocht en dat hij bij wijze van
spreken al de volgende dag met de inrichting contact had kunnen hebben.
Inmiddels heeft klager een relatie met een andere dochter van de buurman. Hij heeft zijn gevoelens niet direct geopenbaard aan het personeel. Een personeelslid heeft haar met klager op een fiets gezien. Klager verblijft nu in een huis met
cameratoezicht.
Op de verlengingszitting heeft klager begrepen dat er begeleiding door de buitendienst in zijn contacten mogelijk zou zijn geweest.

Door en namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht. Klagers transmuraal verlof is ingetrokken/opgeschort, omdat hij onvoldoende open is geweest voor wat betreft
vriendschap/sociale relaties. Dit is een van de voorwaarden die aan het verlof verbonden is en dit staat duidelijk op papier.
Verlof is een precaire kwestie en van belang is dat er vanaf de beginfase goed zicht op is. Als er ruis is, moet er worden opgetreden. Verlof moet verantwoord zijn. Klager verbleef nog maar kort in de woning en vooral in de beginfase wordt door het
transmuraal team kritisch bekeken hoe het verblijf verloopt. Daarbij is er altijd de zorg over de anonimiteit van de woning. Klager heeft het telefoonnummer van de woning aan de neef van de buurman, met wie hij muziek maakte, gegeven. Dit bleek pas
achteraf. Hij heeft een vriend uitgenodigd om bij hem te komen eten. Voorts was er sprake van een positieve alcoholcontrole.
De stiefdochter van klagers buurman had een vriend. Het zou verstandig zijn geweest als klager de relatie direct zou hebben gemeld.
De intrekking/opschorting van het transmuraal verlof heeft 24 dagen geduurd, omdat er met klagers buurman afspraken moesten worden gemaakt en er veel multidisciplinair overleg heeft plaatsgevonden. Vraag was of hij terugkon naar de woning of in een
woning met cameratoezicht geplaatst diende te worden. Klager is, nadat er aanvullende afspraken zijn gemaakt, weer teruggekeerd naar de woning. Nadat een staflid hem met een andere dochter van de buurman achterop de fiets heeft gezien, is klager in een
woning met cameratoezicht geplaatst.

3. De beoordeling
De beroepscommissie overweegt dat uit de stukken en de behandeling ter zitting is gebleken dat klager zich niet aan een voorwaarde heeft gehouden die verbonden was aan zijn transmuraal verlof en dat op grond van het bepaalde in artikel 50, derde lid,
van de Bvt het verlof kon worden ingetrokken/opgeschort.
De beslissing om klager enige tijd binnen de inrichting te houden om nieuwe afspraken met hem en de buurman te maken en om in het multidisciplinair overleg te evalueren en te bespreken of klager terugkon naar de woning acht de beroepscommissie in
beginsel juist.
De beroepscommissie acht niet aannemelijk geworden dat niet eerder nieuwe afspraken met klager en de buurman hadden kunnen worden gemaakt en multidisciplinair overleg niet eerder had kunnen worden afgerond.
De beroepscommissie acht de duur van de intrekking/opschorting van het transmuraal verlof disproportioneel voor zover de termijn van veertien dagen is overschreden en zal op dit punt het beroep gegrond verklaren, het beklag in zoverre gegrond verklaren
en klager een tegemoetkoming toekennen van € 100,=. Zij zal het beroep voor het overige ongegrond verklaren.

4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, voor zover de duur van de intrekking/opschorting van het transmuraal verlof de veertien dagen overschrijdt, verklaart het beklag ter zake gegrond en kent klager een tegemoetkoming van
€ 100,= toe.
Zij verklaart het beroep voor het overige ongegrond en bevestigt in zoverre de uitspraak van de beklagcommissie.

Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. drs. F.A.M. Bakker, voorzitter, mr. C.F. Korvinus en mr. drs. T.A.M. Louwe, leden, in tegenwoordig-heid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 14 mei 2012

secretaris voorzitter

Naar boven