Nummer: 12/54/GB
Betreft: [klager] datum: 12 maart 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 9 november 2011 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de beslissing hem te plaatsen in de gevangenis van de penitentiaire inrichting (p.i.) Ter Apel ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 22 mei 2011 gedetineerd. Hij verbleef in het huis van bewaring van de p.i. Nieuwegein. Op 28 oktober 2011 is hij geplaatst in de gevangenis van de p.i. Ter Apel, waar een regime van algehele gemeenschap geldt.
3. De standpunten
3.1. Klager heeft het beroep als volgt toegelicht.
Klager heeft het gevoel dat hij, omdat hij in de p.i. Ter Apel zit, dubbel gestraft wordt. Klager heeft geen Spaanse of Italiaanse televisie. In het westen zijn er betere faciliteiten om geld te verdienen voor klagers dochter. Ook vanwege zijn bezoek
wil klager graag naar een inrichting in het westen. Klagers voorkeur gaat uit naar de gevangenis Alphen aan den Rijn. In de p.i. Ter Apel verblijven veel gedetineerden die illegaal in Nederland verblijven en die na hun detentie worden uitgezet. Om die
reden is klager bang om de Dominicaanse mannen tegen te komen die klager hebben gedwongen om drugs te smokkelen. Klager heeft deze mannen aangewezen als zijn opdrachtgevers en hebben klager al eerder met de dood bedreigd.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de bestreden beslissing als volgt toegelicht.
Klager verblijft illegaal in Nederland, maar heeft de Italiaanse nationaliteit. Er is geen sprake van een ongewenstverklaring. Als EU-burger valt klager dus niet in de categorie gedetineerden die geselecteerd moeten worden voor een inrichting voor
strafrechtelijk gedetineerden. Klager kan geselecteerd worden voor een gevangenis met een regime van algehele gemeenschap. Klager heeft eenmaal bezoek gehad van zijn broer uit Italië. De door klager aangevoerde argumenten geven de selectiefunctionaris
onvoldoende aanleiding om de bestreden beslissing te herzien.
4. De beoordeling
4.1. De gevangenis van de p.i. Ter Apel is een inrichting voor mannen met een regime van algehele gemeenschap en een normaal beveiligingsniveau.
4.2. Klager, die in eerste aanleg is veroordeeld, kan in een gevangenis met een regime van algehele gemeenschap worden geplaatst.
4.3. Bezoekproblemen zijn inherent aan het ondergaan van detentie en vormen, behoudens bijzondere omstandigheden, geen selectiecriterium. Door klager zijn geen omstandigheden aangevoerd waaruit zou blijken dat bezoek van klagers familie in het
geheel
niet meer mogelijk is. De op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris kan, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Ten overvloede merkt de
beroepscommissie op dat klagers angst, om de Dominicaanse mannen tegen te komen die hem hebben gedwongen om drugs te smokkelen, onvoldoende feitelijk wordt onderbouwd (en evenmin aannemelijk is geworden) om tot een ander oordeel te komen.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit
mr. J.I.M.W. Bartelds, voorzitter, mr. L.M. Moerings en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van E.E.M. Kapel, secretaris, op 12 maart 2012
secretaris voorzitter