nummer: 11/2986/TA
betreft: [klager] datum: 2 maart 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 12 september 2011 van de beklagcommissie bij FPC Oostvaarderskliniek te Almere, verder te noemen de inrichting,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 10 februari 2012, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Vught, is klager gehoord.
Het hoofd van de inrichting heeft schriftelijk laten weten verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de weigering om klager een extra kubieke meter opslagruimte te geven.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en het hoofd van de inrichting
Klager heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De twee dozen van zijn dure geluidsinstallatie lagen al drie jaar in het magazijn op de afdeling. Het gaat om twee grotere dozen met piepschuim daarin. Daar klager verwachtte dat deze daar binnenkort niet langer konden blijven, heeft hij slapende
honden
wakker gemaakt door extra opslagruimte te vragen. Het is onredelijk dat hem dat wordt geweigerd. Klager heeft een zeer beperkt netwerk dat geen opslagruimte voor hem heeft. Zijn moeder woont in een bejaardenwoning en zijn zoon op een kleine kamer.
Volgens het beleid van de inrichting moet hij voor slechts twee dozen externe opslagruimte huren, terwijl hij voor de kleinste opslagruimte van tien kubieke meter ongeveer € 70,= per maand moet betalen. Klager vindt dat veel geld voor twee dozen en
vindt dat de inrichting, die bij de verhuizing van Utrecht naar Almere kosteloze opslag had toegezegd en dit nu voor de tweede keer heeft ingeperkt, die kosten moet betalen. Er is voldoende opslagruimte in de inrichting, maar de inrichting wil voor die
twee lege dozen van hem geen uitzondering maken. Klager weet dat afdelingsgenoot B. veel geluidsapparatuur en grote muziekinstrumenten heeft, alsmede dat deze wel meer dan één kubieke meter opslagruimte in de inrichting in gebruik heeft. Ook weet
klager
dat in het personeelsmagazijn een Panasonic-doos van een home cinema set is opgeslagen. Verder hebben nieuwe patiënten met veel spullen ook een tweede opslagruimte gekregen. Ook zijn er patiënten die geen gebruik maken van hun opslagruimte.
Volgens het personeel zorgt de inrichting bij overplaatsing voor een doos voor transport van bijvoorbeeld een televisie, maar verscheidene patiënten hebben al ondervonden dat dit niet gebeurt.
Klager zou graag in ieder geval voor de duur van de garantie van zijn dure geluidsinstallatie extra opslagruimte voor die twee dozen in de inrichting willen hebben. Het versturen van de installatie in de originele verpakking is een voorwaarde voor het
verkrijgen van garantie. De garantieduur is nog anderhalf jaar.
Het hoofd van de inrichting heeft zijn standpunt, zoals ingenomen tegenover de beklagcommissie, in beroep niet toegelicht.
3. De beoordeling
Vaststaat dat de inrichting in juli/augustus 2010 het opslagbeleid zodanig heeft gewijzigd dat elke patiënt nog maar één kubieke meter kosteloze opslag in de inrichting heeft. De inrichting heeft verder in april 2011 bij brief een wijziging in het
beleid betreffende de kamerinventaris in verband met de brandveiligheid per 4 juli 2011 bekend gemaakt.
Het hoofd van de inrichting heeft de bevoegdheid eerder beleid te wijzigen. Naar het oordeel van de beroepscommissie dient de inrichting daarbij in individuele gevallen wel naar de onredelijkheid van de gevolgen van een beleidswijziging te kijken.
Op grond van de stukken en verhandelde ter zitting is voldoende komen vast te staan dat klager uitsluitend extra opslagruimte in de inrichting wenst voor twee grotere dozen met piepschuim voor zijn geluidsinstallatie, in ieder geval voor de looptijd
van
de garantieperiode van nog anderhalf jaar. Klager heeft daarbij belang, gezien de niet door de inrichting weersproken omstandigheid dat vervoer in de originele verpakking vereist is voor de garantie in geval van reparatie. Voldoende aannemelijk is dat
klager deze dozen niet naar zijn beperkte netwerk kan uitvoeren, terwijl externe opslag van deze twee dozen à € 70,= per maand niet redelijk is te noemen.
De inrichting heeft verder niet weersproken hetgeen klager in zijn beroepschrift over nog aanwezige opslagruimte in de inrichting heeft verklaard.
Onder deze omstandigheden moet de weigering hem de twee dozen ergens in de inrichting te doen opslaan voor in ieder geval de nog geldende garantieperiode betreffende klagers geluidsinstallatie onredelijk en onbillijk worden geacht.
Het beroep zal derhalve in zoverre gegrond worden verklaard.
De beroepscommissie acht de gegrondverklaring van het beroep voldoende genoegdoening voor klager en acht geen termen aanwezig om aan klager vanwege de gegrondverklaring van het beroep een tegemoetkoming toe te kennen.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond voor zover dat ziet op het weigeren van extra opslagruimte voor de duur van de garantieperiode van klagers geluidsinstallatie, vernietigt in zoverre de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het
beklag in zoverre alsnog gegrond.
Zij acht geen termen aanwezig voor het toekennen van een tegemoetkoming.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. drs. F.A.M. Bakker, voorzitter, drs. A.P. Visser en drs. J.E. Wouda, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.W. Bevaart, secretaris, op 2 maart 2012
secretaris voorzitter