nummer: 11/3025/GA
betreft: [klager] datum: 24 januari 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 8 september 2011 van de beklagcommissie bij de locatie Hoogvliet,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 9 december 2011, gehouden in de locatie De Schie te Rotterdam, zijn gehoord klager en [...], directeur bij de locatie Hoogvliet.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft :
a. de kosten van het telefoneren;
b. de weigering van de directeur om klager telefoonnummers uit zijn mobiele telefoon te laten ‘lezen’ en
c. de mededeling namens de directeur dat klagers advocaat op bezoek komt, terwijl dit ander bezoek blijkt te zijn.
De beklagcommissie heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag vermeld onder a. en het beklag vermeld onder b. en c. ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
a:
Klager begrijpt de onderbouwing van de beklagcommissie. De reactie van de directeur is lang uitgebleven.
b:
Klager heeft er alles aan gedaan om de telefoonnummers te verkrijgen. Hij heeft het aan het personeel gevraagd, met de maandcommissaris gesproken, maar het is hem continu geweigerd. Volgens de directeur was de batterij van zijn mobiele telefoon leeg,
maar dit is niet juist-. In de locatie De Schie was het direct geregeld. Het is kwalijk dat klager geen reactie op zijn verzoekbriefjes kreeg.
c:
Het is driemaal voorgekomen dat klager is gezegd dat zijn advocaat er was en dan bleek dat het een psychiater of een woonbegeleider was. Hij wil van tevoren weten en zelf bepalen wie hem bezoekt.
Klager wil gecompenseerd worden in verband met al het werk dat hij heeft moeten verrichten. Hij heeft veel brieven moeten schrijven om het helder te krijgen.
In de huidige inrichting doet het personeel er alles aan, opdat hij zich goed voelt.
De directeur heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
b:
Beleid is dat bij binnenkomst vijf nummers uit de mobiele telefoon mogen worden gelezen. Daarna wordt de telefoon in een verzegeld zakje gestopt. Een later verzoek om telefoonnummers uit de telefoon te lezen, wordt in beginsel niet gehonoreerd. In dit
geval heeft klagers afdelingshoofd opdracht gegeven om telefoonnummers uit klagers mobiele telefoon te laten lezen, maar de batterij van zijn telefoon bleek leeg te zijn.
De directeur heeft contact opgenomen met de locatie De Schie. Ook daar is het beleid om alleen bij binnenkomst vijf telefoonnummers uit de telefoon te laten lezen en het daarna niet meer te doen. In de locatie De Schie heeft het afdelingshoofd echter
opdracht gegeven om klagers telefoon op te laden en de nummers uit de telefoon te lezen. Locatie De Schie beschikt over opladers, maar locatie Hoogvliet niet.
c:
Instructie naar het personeel is om te melden dat er ambtelijk bezoek is. Niet bekend is of door het personeel is gezegd dat klagers advocaat hem kwam bezoeken. Klager heeft tweemaal over dit onderwerp beklag ingediend. De eerste keer heeft hij een
maand later beklag ingediend. Het beklag kan alleen maar gaan over de tweede klacht: het bezoek van een woonbegeleider.
3. De beoordeling
Met betrekking tot a. komt de beroepscommissie tot het oordeel dat de beklagcommissie op goede gronden en met juistheid op het beklag heeft beslist. Het beroep zal derhalve op dit punt ongegrond worden verklaard.
Met betrekking tot b. overweegt de beroepscommissie dat uit de nadere informatie van de directeur aannemelijk is geworden dat de batterij van klagers mobiele telefoon daadwerkelijk leeg was en dat om die reden klager niet in de gelegenheid kon worden
gesteld telefoonnummers uit zijn mobiele telefoon te (laten) lezen. Dat in de locatie De Schie dit wel kon worden gerealiseerd, kan worden verklaard door het feit dat die inrichting wel over telefoonopladers beschikt, in tegenstelling tot de locatie
Hoogvliet.
Op dit punt zal klagers beroep eveneens ongegrond worden verklaard.
Met betrekking tot c. overweegt de beroepscommissie dat dit geen beklagwaardige beslissing als bedoeld in artikel 60, eerste lid, van de Pbw betreft. De beroepscommissie zal derhalve de uitspraak van de beklagcommissie vernietigen en klager alsnog
niet-ontvankelijk zal verklaren in dit onderdeel van het beklag.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep met betrekking tot a. en b. ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Met betrekking tot c. vernietigt de beroepscommissie de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart zij klager alsnog niet-ontvankelijk in het beklag.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.A.M. de Wit, voorzitter, prof. dr. W.J. Schudel en mr. Th.E.M. Wijte, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 24 januari 2012
secretaris voorzitter