nummer: 11/2182/GA
betreft: [klager] datum: 6 december 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 4 juli 2011 van de alleensprekende beklagrechter bij de penitentiaire inrichtingen (p.i.) Vught,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 18 november 2011, gehouden in de p.i. Vught, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. B.P.J.H. van de Luijtgaarden, en [...], plaatsvervangend vestigingsdirecteur bij voormelde p.i.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft het niet verstrekken van ‘normaal’ Hollands eten.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Door en namens klager wordt allereerst verwezen naar de inhoud van de schriftelijke toelichting van de raadsman van 31 augustus 2011, waarbij wordt gepersisteerd. Klager heeft graag regelmatig varkensvlees bij de warme maaltijden. Hij krijgt echter
meestal rundvlees, kip of vis. Klager heeft gemerkt dat Hindoestaanse gedetineerden wel varkensvlees verstrekt krijgen. Ook is het merendeel van de aan hem verstrekte maaltijden op Halalwijze bereid. Door het nieuwe dagprogramma heeft klager daarnaast
minder gelegenheid om zelf een warme maaltijd te bereiden. Klager is overigens niet de enige die problemen heeft met de verstrekte warme maaltijden. Hij heeft gemerkt dat er op zijn afdeling dagelijks ongeveer negen maaltijden worden weggegooid. In de
inrichting waar klager voorheen verbleef, in Middelburg, kreeg hij meer varkensvlees verstrekt. Klager stelt nog dat het hem met name gaat om het gebrek aan variatie in de voeding. Hij wil graag “Hollandse” kost. Klager eet overigens geen vis. Zo
bezien
blijft er voor hem weinig over om te eten. Van de 62 maaltijden die klager heeft vermeld in het beklag, kreeg hij in 20 gevallen vis aangeboden. Klager is van mening dat, als de cateraar het contract – waarin staat vermeld dat er afwisselende voeding
moet worden aangeboden – niet nakomt, de inrichting het cateringcontract niet hoeft na te komen.
De directeur heeft in beroep haar tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De in de inrichting aangeboden warme maaltijden betreffen ‘normale’ maaltijden en er is sprake van voldoende variatie in de aangeboden voedingsmiddelen. Er is een overkoepelend cateringcontract gesloten voor alle inrichtingen. De inrichting is (nog)
niet echt tevreden over de cateraar. Er wordt over de gebreken geklaagd bij de cateraar en die is bezig om de klachten aan te pakken. Dat gaat echter vrij langzaam. De inrichting overlegt overigens wel zelf met de cateraar. De cateraar zal veelal voor
op Halalwijze bereid eten kiezen, omdat dit de grootste gemene deler is en hiermee aan de meeste gedetineerden voor hen geschikte voeding verstrekt kan worden. De reden voor het zo weinig mogelijk verstrekken van varkensvlees is dat daardoor het
overgrote deel van de populatie voor hen geschikte maaltijden krijgt. De maaltijden zijn, doordat er ook kipvlees, vis en zo nu en dan een geheel vegetarische maaltijd verstrekt wordt, voldoende afwisselend van samenstelling. Overigens is er geen keuze
mogelijk met betrekking tot kip, vlees of vis. Er zijn naast de reguliere verstrekking vier maaltijdvarianten mogelijk, te weten voeding geschikt voor Hindoes, Islamitische gedetineerden, Joodse gedetineerden of vegetarische gedetineerden.
3. De beoordeling
Uit de door klager overgelegde lijst met daarop de door de inrichting verstrekte warme maaltijden in de periode 20 mei 2011 tot en met 3 juli 2011, waarvan de juistheid door de directeur niet is bestreden, komt naar voren dat aan klager in die periode
een afwisselend voedselaanbod is gedaan. Gelet op hetgeen daaromtrent door klager en de directeur is verklaard, kan worden aangenomen dat het in die lijst opgenomen afwisselend voedselaanbod typerend is voor de maaltijden zoals steeds worden aangeboden
in de inrichting. Voldoende aannemelijk is geworden dat bij de samenstelling van dat maaltijdaanbod oog is voor de populatie van de inrichting en dat getracht wordt bij dat aanbod steeds een zogenaamde ‘grootste gemene deler’ te vinden. Op die wijze
kunnen dan zoveel mogelijk gedetineerden van hetzelfde aanbod gebruik maken. De beroepscommissie acht die beslissing van de directeur voor het accepteren en aanbieden van een dergelijk maaltijdaanbod – bij afweging van alle in aanmerking komende
belangen – niet onredelijk of onbillijk. Hetgeen in beroep naar voren is gebracht kan daarom niet leiden tot een andere beslissing dan die van de beklagrechter. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard, met bevestiging van de uitspraak van de
beklagrechter.
De beroepscommissie merkt daarbij nog op dat het in de inrichting verstrekte rundvlees kennelijk nog steeds op Halalwijze wordt bereid, zulks in weerwil van het standpunt van de minister van veiligheid en justitie in deze (zie ook de circulaire van 15
maart 2002, met kenmerk 5138552/01/DJI, zoals laatstelijk verlengd op 25 juli 2008, en de uitspraak van de beroepscommissie van 12 maart 2010 met kenmerk 09/3341/GA).
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. U. van de Pol, voorzitter, dr. H.G. van de Bunt en mr. U.P. Burke, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 6 december 2011
secretaris voorzitter