nummer: 11/1990/GA
betreft: [klager] datum: 17 oktober 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. E.A. Blok, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 20 juni 2011 van de alleensprekende beklagrechter bij de locatie Zuyder Bos te Heerhugowaard,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van voormelde locatie in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager alsmede zijn raadsvrouw om het beroep schriftelijk toe te lichten.
De directeur heeft het dagprogramma verstrekt dat gold ten tijde van het beklag.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft het sluiten van de keuken nadat een mes is kwijtgeraakt.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Namens klager is het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht. Op de afdeling mogen gedetineerden gebruik maken van de keuken. Er is steeds één persoon verantwoordelijk voor het mes. Diegene levert zijn pasje in en
draagt er zorg voor dat het mes in de keuken blijft. De gedetineerde die het mes in zijn bezit had, is het kwijtgeraakt. Er heeft een zoekactie plaatsgevonden en alle gedetineerden zijn gevisiteerd. Dit alles zonder resultaat. De directie heeft
besloten
de keuken te sluiten tot het mes zou zijn gevonden. Na tien dagen is de keuken weer in gebruik.
Gebruik van de keuken is zowel onderdeel van het recreatieprogramma als noodzakelijke aanvulling op het door de inrichting verstrekte voedsel. Het door de inrichting verstrekte voedsel is namelijk voor gedetineerden die veel sporten te weinig. Voorts
hebben gedetineerden voor honderden euro’s aan voedingswaren weg moeten gooien. De Pbw geeft geen uitputtende opsomming van activiteiten die vallen onder artikel 23 van de Pbw. De beslissing tot het sluiten van de keuken is uitsluiting van een
activiteit als onder artikel 23 van de Pbw en dus een ordemaatregel. Nu de beslissing niet schriftelijk is vastgelegd, is artikel 23, derde lid, van de Pbw van toepassing en had het afdelingshoofd de keuken slechts 15 uur mogen sluiten. Verlenging van
deze maatregel had moeten plaatsvinden door de directeur.
De directeur heeft daarop verwezen naar zijn eerder ingenomen standpunt.
3. De beoordeling
Uit de stukken blijkt dat het afdelingshoofd de keuken op afdeling E0 heeft gesloten nadat er een mes uit de keuken verdwenen is. De vraag is of voornoemde beslissing een ordemaatregel is als bedoeld in artikel 23 van de Pbw.
Eerst dient de vraag beantwoord te worden of het sluiten van de keuken betekent dat de gedetineerden op afdeling E0 zijn uitgesloten van deelname aan een activiteit. Het gebruikmaken van de keuken staat niet expliciet als activiteit vermeld in de Pbw.
Evenmin staat koken vermeld in het dagprogramma van afdeling E0. Dit betekent echter niet dat koken geen recreatieve activiteit is als bedoeld in artikel 49, tweede lid, van de Pbw. In de Memorie van toelichting (Tweede Kamer, vergaderjaar 1994-1995,
24
263, nummer 3, pagina 66) staat vermeld dat het begrip recreatie uiteenlopende activiteiten en faciliteiten dekt. Deze activiteiten hoeven niet georganiseerd en geprofessionaliseerd te zijn. De gedetineerden op afdeling E0 mogen dagelijks gebruik maken
van de keuken. Anders dan de beklagrechter is de beroepscommissie dan ook van oordeel dat het dagelijks gebruik mogen maken van de keuken een recreatieve activiteit is als bedoeld in artikel 49 van de Pbw.
De beslissing om de op de afdeling verblijvende gedetineerden uit te sluiten van deelname aan de recreatieve activiteit, namelijk het koken, had gezien het bepaalde in artikel 23 van de Pbw door de directeur genomen moeten worden. Bovendien is het
bepaalde in de artikelen 57 en 58 van de Pbw dan van toepassing. Nu niet aan de wettelijke vereisten is voldaan, zal de beroepscommissie het beroep gegrond verklaren. De beroepscommissie acht termen aanwezig om aan klager een tegemoetkoming toe te
kennen. De beroepscommissie beslist als volgt.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagrechter en verklaart het beklag alsnog gegrond. Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 5,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, dr. J.P.S. Fiselier en mr. M.A.G. Rutten, leden, in tegenwoordigheid van
mr. S.S. Dwarka, secretaris, op 17 oktober 2011
secretaris voorzitter