nummer: 11/278/TA
betreft: [klager] datum: 30 juni 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
het hoofd van FPC De Rooyse Wissel, verder te noemen de inrichting,
gericht tegen een uitspraak van 3 januari 2011 van de beklagcommissie bij genoemde inrichting, gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 27 april 2011, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. ing. T.P. Klaasen, en namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...],
juridisch medewerker.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie, voor zover in beroep aan de orde
Het beklag betreft:
a. de weigering van onbegeleid bezoek van klagers ouders
b. de weigering van telefonisch contact met klagers ouders
De beklagcommissie heeft het beklag formeel gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
a. De inrichting achtte het noodzakelijk dat begeleid bezoek van klagers ouders plaatsvond. Klager is conform artikel 37, vierde lid, Bvt mondeling op de hoogte gesteld van de aard en reden van deze beperking. Dit klachtonderdeel had daarom formeel
ongegrond verklaard moeten worden.
b. De inrichting achtte het verder noodzakelijk dat er geen telefonisch contact met de ouders van klager plaatsvond. Klager is daarvan op de hoogte gesteld bij schriftelijke mededeling van de beslissing van 15 september 2010 tot het opleggen van
afzondering van klager op de eigen kamer en het verbod met zijn ouders te telefoneren. Na klagers interne overplaatsing naar een andere locatie is klager per abuis op 27 september 2010 opnieuw een afzonderingsmaatregel opgelegd, waarop het
telefoneerverbod niet meer was aangekruist. Anders dan de beklagcommissie is de inrichting van mening dat er wel degelijk een schriftelijke mededeling betreffende het telefoneerverbod van toepassing was. De beslissing van 15 september 2010 gold nog
steeds, tot 12 oktober 2010. Klager was daarmee bekend, daar hij op 5 oktober 2010 tegen die maatregel in beklag ging.
Door en namens klager is het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht.
Beperkingen ten aanzien van post, telefoneren en bezoek zijn opgelegd, maar niet altijd aangekruist op de schriftelijke mededeling van beperking van de bewegingsvrijheid, hetgeen onzorgvuldig is.
3. De beoordeling
a. Krachtens artikel 37, vierde lid, Bvt kan het hoofd van de inrichting bepalen dat tijdens het bezoek toezicht wordt uitgeoefend, indien dit noodzakelijk is met het oog op een belang als bedoeld in artikel 35, derde lid, Bvt. Tevoren wordt aan de
verpleegde mededeling gedaan van de aard en reden van het toezicht. Een dergelijke beslissing is
niet in duur bepaald en vergt geen schriftelijke mededeling ex artikel 54 Bvt. Nu dit beklagonderdeel louter vanwege de afwezigheid van een schriftelijke mededeling gegrond is verklaard en volgens de inrichting de aard en reden van de beslissing aan
klager mondeling is meegedeeld, zal het beroep daarom in zoverre gegrond worden verklaard.
b. Krachtens artikel 38, derde lid, Bvt in verbinding met artikel 54, eerste lid, onder d, Bvt moet een beslissing tot het opleggen van een telefoneerverbod schriftelijk worden meegedeeld. Vast staat dat klager op 15 september 2010 tijdens zijn
verblijf
in de locatie Maastricht een schriftelijke mededeling betreffende de opgelegde afzondering op de eigen kamer en het telefoneerverbod met klagers ouders is uitgereikt en dat deze maatregel ook na klagers interne overplaatsing naar de locatie te Venray
gelding had tot 12 oktober 2010. De omstandigheid dat aan klager na deze interne overplaatsing per abuis op 27 september 2010 een maatregel tot alleen afzondering op de eigen kamer is opgelegd kan mogelijk voor verwarring bij klager hebben gezorgd over
het wel of niet langer gelden van het telefoneerverbod met klagers ouders, maar dat neemt niet weg dat formeel gezien de maatregel van 15 september 2010 gelding had.
Het beroep zal daarom ook op dit onderdeel gegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag, voor zover in beroep aan de orde, alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. S.L. Donker, voorzitter, drs. M.R. Daniel MPM en mr. drs. T.A.M. Louwe, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.W. Bevaart, secretaris, op 30 juni 2011
secretaris voorzitter