nummer: 11/25/GA
betreft: [klager] datum: 19 mei 2011
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klaagster,
gericht tegen een uitspraak van 23 december 2010 van de alleensprekende beklagrechter bij de locatie P.I.V. Breda,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
De beroepscommissie heeft de directeur van de voornoemde locatie in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klaagster alsmede haar raadsman mr. B.J. Tieman om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagrechter
Het beklag betreft het feit dat de mogelijkheid om drie keer te sporten is ontnomen.
De beklagrechter heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klaagster en de directeur
Klaagster heeft het tegenover de beklagrechter ingenomen standpunt in beroep, voor zover hier van belang, als volgt toegelicht.
Behalve het feit dat de beklagrechter de klacht na meer dan een jaar behandeld heeft, wat allerminst zorgvuldig en/of deugdelijk genoemd kan worden, gaat de beklagrechter voorbij aan de kern van de klacht, namelijk het ontzeggen van een extra
sportmoment ter compensatie van gemiste sportmomenten. Deze gemiste sportmomenten zijn onder andere het gevolg geweest van ziekteverzuim van de instructeurs lichamelijke opvoeding en verhindering van functionarissen. Klaagster heeft op grond van
artikel
48, tweede lid, van de Pbw recht op minstens tweemaal drie kwartier sport per week. Klaagster kwam veelal niet aan deze ondergrens. Als gevolg van een slecht organisatorisch beleid van de directeur dan wel haar stafleden, vangt het sportmoment nooit op
tijd aan. Klaagster komt hierdoor structureel in tijdnood met het voldoende sporten. Sporten is in verband met klaagsters gezondheidsklachten uitermate belangrijk voor het enigszins ‘normaal’ functioneren. De directeur noch zijn staf heeft hiervoor
enig
begrip dan wel mededogen getoond. Klaagsters verzoek om een beter beleid in verband met het tijdig beginnen met het sportmoment wordt weggehoond.
De directeur heeft daarop het volgende aangevoerd. De directeur kan zich vinden in het standpunt zoals ingenomen c.q. de uitspraak door de beklagrechter en vindt dat hij een zorgvuldig en weloverwogen besluit heeft genomen.
3. De beoordeling
Met betrekking tot de termijn van de behandeling van de klacht overweegt de beroepscommissie als volgt. In artikel 67, eerste lid, van de Pbw staat dat de beklagcommissie in ieder geval binnen een termijn van vier weken uitspraak doet, welke termijn in
bijzondere omstandigheden met ten hoogste vier weken kan worden verlengd. Namens klaagster is op 1 december 2009 een beklag ingediend. Deze klacht is behandeld ter zitting van de beklagrechter van de locatie P.I.V. Breda op 23 december 2010. De
beroepscommissie overweegt dat de wetgever geen rechtsgevolgen aan overschrijding van de in artikel 67 van de Pbw vermelde termijn heeft verbonden, maar acht het vanuit een oogpunt van juiste rechtsbedeling van groot belang dat voortvarend en met
inachtneming van artikel 67, eerste lid, van de Pbw wordt beslist op een beklag.
Hetgeen in beroep is aangevoerd kan naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagrechter. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagrechter.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. J.P. Balkema en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van C.J. ten Ham, secretaris, op 19 mei 2011
secretaris voorzitter