Onderwerp: Bezoek-historie

RSJ 10/3441/GA, 31 mei 2011, beroep
Uitspraakdatum:31-05-2011

Dit onderwerp bevat de volgende rubrieken.

Uitspraak

nummer: 10/3441/GA

betreft: [klager] datum: 31 mei 2011

De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van

de directeur van de penitentiaire inrichting (p.i.) Ter Apel,

gericht tegen een uitspraak van 4 november 2011 van de beklagcommissie bij voormelde p.i., gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,

alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

Ter zitting van de beroepscommissie van 5 april 2011, gehouden in de p.i. Hoogeveen is [...], juridisch adviseur bij de p.i. Ter Apel, gehoord namens de directeur van de p.i. Ter Apel.
Hoewel klager, die zich inmiddels in vrijheid bevindt, op behoorlijke wijze was opgeroepen, is hij niet ter zitting verschenen.

Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:

1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de afwijzing van een verzoek om algemeen verlof.

De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.

2. De standpunten van de directeur en klager
Namens de directeur is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt – zakelijk weergegeven – toegelicht.
In de inrichting mogen de gedetineerden bij een verlofaanvraag nu meer dan twee keer een verlofadres aanleveren. Ten tijde van het onderhavige beklag mocht dat maximaal twee keer. Klager heeft, nadat gezegd is dat het eerste door hem aangeleverde
verlofadres niet aanvaarbaar is, een tweede verlofadres aangeleverd. Na controle bleek ook dat adres niet aanvaardbaar te zijn. Vervolgens is de verlofaanvraag verder afgerond. Klager is uitleg gegeven over de criteria die gelden voor een verlofadres
en
over het feit dat hij slechts twee keer een verlofadres mocht opgeven. Deze bepaling van een maximum voor het aantal op te geven verlofadressen gold voor alle in de p.i. Ter Apel verblijvende gedetineerden. In onderhavige zaak kwam klager, terwijl zijn
verzoek op de agenda van het gedetineerdenberaad stond, met een nieuw verlofadres. Achteraf gezien zou het mogelijk moeten zijn geweest de termijn voor afhandeling van de verlofaanvraag te verlengen. In de huidige procedure wordt aan de gedetineerde
steeds medegedeeld dat de opgave van een nieuw verlofadres vertraging bij het nemen van een beslissing met zich brengt. In dit geval kwam klager op laatste moment met een derde adres, de behandeling van het verzoek stond op dat moment al geagendeerd
bij
het gedetineerdenberaad. Achteraf bezien had er een verlenging van de procedure plaats kunnen vinden.

Klager heeft in beroep zijn tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt niet nader toegelicht.

3. De beoordeling
De directeur heeft aangevoerd de uitspraak van de beklagcommissie te hebben ontvangen op 9 november 2010. Het beroepschrift is, mede gelet op de omstandigheid dat zich tussen de datum van verzending van het beroepschrift, te weten 15 november 2011 en
de
ontvangst daarvan op 18 november 2010 een poststaking heeft voorgedaan, tijdig ingediend. De directeur is mitsdien ontvankelijk in zijn beroep.

Naast hetgeen de beklagrechter heeft overwogen, geldt hier nog het volgende. De directeur heeft onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er een noodzaak bestond om een beperking aan te brengen in het aantal door de gedetineerde op te geven verlofadressen.
Dat geldt temeer nu inmiddels die beperking is opgeheven en gedetineerden meer dan twee keer een verlofadres mogen opgeven.

Hetgeen in beroep is aangevoerd, kan daarom niet leiden tot een andere uitspraak dan die van de beklagrechter. Het beroep van de directeur zal daarom ongegrond worden verklaard en de uitspraak van de beklagrechter zal worden bevestigd.

4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.

Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr J.A.M. de Wit, voorzitter, drs. R.K. Boelens en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.M.J.D. Maes, secretaris, op 31 mei 2011

secretaris voorzitter

Naar boven