Besluit vergoedingen adviescolleges en commissies

Publicatiedatum:

01-01-2020

Geldigheid:

01-01-2020 t/m

Versie:

◀3/3

vergelijk Vergelijk versie 20200101 met: # versie 20130101: 01-01-2013 t/m 31-12-2019 versie 20090213: 13-02-2009 t/m 31-12-2012

Status: Geldig vandaag

In dit besluit wordt verstaan onder de wet: de Wet vergoedingen adviescolleges en commissies.

De vergoeding per vergadering, bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de wet, bedraagt ten hoogste 3% van het maximum van salarisschaal 18 zoals overeengekomen in de laatstelijk afgesloten collectieve arbeidsovereenkomst die is gesloten voor de ambtenaren die krachtens een arbeidsovereenkomst met de Staat werkzaam zijn, met dien verstande dat aan de voorzitter van een adviescollege of van een commissie een vergoeding per vergadering kan worden toegekend van maximaal 130% van de hoogte van de vergoeding per vergadering die aan de andere leden van het desbetreffende adviescollege of de desbetreffende commissie wordt toegekend.

Voor de toepassing van artikel 2 wordt als een vergadering beschouwd:

• a.een vergadering van een adviescollege of een commissie;relaties0
• b.een vergadering van een uit een adviescollege of een commissie samengestelde commissie onderscheidenlijk subcommissie;relaties0
• c.een vergadering van een gemengde commissie als bedoeld in artikel 23, derde lid, van de Kaderwet adviescolleges;relaties0
• d.twee of meer vergaderingen die op dezelfde dag vallen.relaties0

• 1. Een besluit tot vaststelling van een vaste vergoeding als bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de wet, bepaalt de toepasselijke arbeidsduurfactor en de toepasselijke salarisschaal overeenkomstig de salarisschalen zoals deze zijn overeengekomen in de laatstelijk afgesloten collectieve arbeidsovereenkomst die is gesloten voor de ambtenaren die krachtens een arbeidsovereenkomst met de Staat werkzaam zijn.relaties0
• 2. De vaste vergoeding bedraagt naar evenredigheid van de toepasselijke arbeidsduurfactor het maximum van de toepasselijke salarisschaal.relaties0

In afwijking van de artikelen 2 en 4 kan in een besluit als bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de wet, in overeenstemming met het gevoelen van de ministerraad, een hogere vergoeding worden toegekend.

• 1. Indien in een kalenderjaar de som van de aan dat kalenderjaar toe te rekenen vergoedingen op grond van dit besluit en de beloning in de zin van artikel 1.1, onderdeel f, van de Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector uit hoofde van het vervullen van een of meer functies bij instellingen of organisaties als bedoeld in de artikelen 1.2 tot en met 1.5 van de Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector meer bedraagt dan twaalf maal het bedrag, genoemd in artikel 1, eerste lid, van de Wet rechtspositie ministers en staatssecretarissen, vermeerderd met de vakantie-uitkering en de eindejaarsuitkering, bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de Wet rechtspositie ministers en staatssecretarissen, wordt de hoogste aan dat kalenderjaar toe te rekenen vergoeding verminderd met dat meerdere.relaties0
• 2. Van inkomsten die leiden tot toepasselijkheid van het eerste lid, doet betrokkene terstond mededeling aan Onze Minister.relaties0
• 3. Het eerste lid is niet van toepassing, voor zover een vergoeding wordt afgedragen op grond van artikel 43, vijfde lid of artikel 65, vijfde lid, van de Provinciewet, artikel 44, vierde lid of artikel 66, vierde lid, van de Gemeentewet of artikel 44, vierde lid of artikel 49, vierde lid, van de Waterschapswet.relaties0

Het Vacatiegeldenbesluit 1988 wordt ingetrokken.

Artikel 6 van dit besluit is niet van toepassing op leden van een adviescollege of een commissie die zijn benoemd voor de datum van inwerkingtreding van dit besluit.

Dit besluit treedt in werking op het tijdstip waarop de Wet vergoedingen adviescolleges en commissies in werking treedt.

Dit besluit wordt aangehaald als: Besluit vergoedingen adviescolleges en commissies.