nummer: 10/925/TB
betreft: [klager] datum: 12 oktober 2010
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. N.A. Heidanus, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een beslissing van 23 maart 2010 van de Minister van Justitie, verder te noemen de Minister,
alsmede van de overige stukken, waaronder de bestreden beslissing.
Ter zitting van de beroepscommissie van 26 augustus 2010, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, is namens de Minister gehoord [...], werkzaam bij de Dienst Justitiële Inrichtingen van het ministerie van Justitie.
Hoewel voor klagers vervoer naar de zitting was zorggedragen, heeft hij daarvan geen gebruik gemaakt. Klagers raadsman mr. N.A. Heidanus heeft schriftelijk bericht verhinderd te zijn ter zitting te verschijnen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De Minister heeft beslist klager over te plaatsen naar het FPC De Rooyse Wissel (hierna: De Rooyse Wissel).
2. De feiten
Klager is bij onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak ter beschikking gesteld (tbs) met bevel tot verpleging van overheidswege. De Minister heeft op 23 maart 2010 beslist klager over te plaatsen naar De Rooyse Wissel. Deze overplaatsing is op 29
maart 2010 gerealiseerd.
3. De standpunten
Door en namens klager is het beroep als volgt toegelicht.
Klager beschikte sinds januari 2009 over transmuraal verlof, dat na het incident op 16 juni 2009 werd opgeschort. Het Adviescollege Verloftoetsing tbs (AVT) heeft geoordeeld dat in een gedoseerd tempo het transmurale verlof kan worden hervat en dat
zulks verantwoord is. FPC Oldenkotte heeft nota bene zelf om hervatting van het transmurale verlof verzocht. Het AVT was bij beslissing van 24 september 2009 van oordeel dat de risicofactoren goed in beeld zijn en dat het risicomanagement adequaat is.
Klager is van mening dat hij in FPC Oldenkotte nog wel verder zou kunnen. De Rooyse Wissel in Maastricht zit in een opstartfase en dit heeft een vertragende werking op klagers behandeling.
Gelet op klagers netwerk in het westen van het land en de fase van resocialisatie is de bestreden beslissing in strijd met de redelijkheid en billijkheid. Het beroep dient gegrond te worden verklaard en er dient een tegemoetkoming te worden toegekend.
Namens de Minister is inzake het beroep het volgende standpunt ingenomen.
Klager is na het incident van 16 juni 2009 teruggeplaatst in de inrichting. In 2003 heeft zich een soortgelijk incident voorgedaan. Klager had toen een briefkaart naar een slachtoffer gestuurd.
Kort na het incident heeft FPC Oldenkotte toestemming gevraagd om het verlof te hervatten onder bepaalde voorwaarden. Op 14 juli 2009 heeft FPC Oldenkotte een gesprek gehad met klager, zijn vriendin, zijn zus en zijn raadsman. Op 16 juli 2009 is in het
multidisciplinair overleg naar voren gekomen dat het team de risico’s te groot acht om door de Wiem gemanaged te worden. De behandelrelatie was zodanig verstoord dat het verlenen van verlof niet meer verantwoord werd geacht. In november 2009 heeft de
inrichting geen verlenging van de machtiging transmuraal verlof aangevraagd.
Door en namens klager wordt aangevoerd dat er wantoestanden zouden heersen in De Rooyse Wissel te Maastricht. Dat ook andere verpleegden in de Rooyse Wissel klachten hebben ingediend, is op zich geen bewijs dat er wantoestanden in die inrichting zouden
zijn. Deze klachten horen thuis bij de beklagcommissie.
Klager is voorafgaand aan de plaatsingbeslissing gehoord. Het horen van een verpleegde en de beslissing tot plaatsing vinden vaak op dezelfde dag plaats. Klager is wel degelijk serieus genomen. Resocialisatie in De Rooyse Wissel moet opnieuw worden
opgestart.
4. De beoordeling
Bij de overplaatsing van ter beschikking gestelden dient de Minister, op grond van artikel 11, tweede lid, van de Bvt in zijn overwegingen te betrekken:
a) de eisen die de bescherming van de maatschappij tegen de gevaarlijkheid van de ter beschikking gestelde voor de veiligheid van anderen dan de ter beschikking gestelde of de algemene veiligheid van personen of goederen stelt, en
b) de eisen die de behandeling van de ter beschikking gestelde gezien de aard van de bij hem geconstateerde gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens stelt.
Uitgangspunt van het op grond van het IBO II-rapport door de Minister geformuleerde beleid is dat alle tbs-inrichtingen geoutilleerd zijn voor iedere ter beschikking gestelde, met uitzondering van een aantal speciale categorieën, te weten vrouwen,
zwakbegaafden en extreem beheers- en vluchtgevaarlijke ter beschikking gestelden. Daarnaast wordt onderscheiden naar de primaire psychopathologie: psychotische stoornis of persoonlijkheidsstoornis.
De Minister heeft de beslissing tot overplaatsing van klager genomen op basis van het verzoek wederzijdse overplaatsing van het FPC Oldenkotte met inachtneming van klagers geslacht, zijn intelligentie, de ten aanzien van hem gestelde diagnose en
gegevens omtrent het al dan niet bestaan van een beheers/vluchtrisico, alsmede de bestaande wachtlijsten.
Uit de stukken blijkt dat klager vanaf 4 april 2008 op de Wiem verblijft. In de behandelbespreking van 26 februari 2009 wordt besloten dat er bij goede voortgang in de volgende behandelbespreking proefverlof zal worden aangevraagd.
In de brief van 22 juli 2009 van FPC Oldenkotte aan de Minister wordt aangegeven dat in het operationeel overleg hoofden behandeling van 13 juli 2009 is besloten om de transmuraal verlofmarge te handhaven met een aangepast risicomanagement en een
beperkt verlofstappenplan. Vervolgens vindt op 14 juli 2009 een gesprek plaats met klager en in dat gesprek wordt de systeemdynamiek beoordeeld als risicoverhogend. In het multidisciplinair overleg van de Wiem op 16 juli 2009 komt het team echter tot
het oordeel dat de risico’s te groot zijn om door de Wiem gemanaged te kunnen worden.
Op 24 september 2009 heeft het AVT de Minister geadviseerd het transmuraal verlof voort te zetten conform het oorspronkelijke verlofplan. De Minister geeft op 2 oktober 2009 toestemming het transmuraal verlof voort te zetten conform het oorspronkelijke
plan. Uit de brief van 9 december 2009 aan de Minister, waarin Oldenkotte verzoekt om wederzijdse overplaatsing, komt naar voren dat bij het opstellen in november 2009 van de aanvraag verlenging van het transmuraal verlof de inrichting tot de conclusie
komt dat zij geen behandelmogelijkheden meer ziet en dat klager door middel van ruiling overgeplaatst zal worden naar een andere kliniek.
De beroepscommissie is van oordeel dat, gelet op met name het positieve advies van het AVT en de toestemming van de Minister om het transmuraal verlof voort te zetten, FPC Oldenkotte had moeten proberen het transmuraal verlof van klager te hervatten.
De beslissing klager over te plaatsen naar FPC De Rooyse Wissel moet, bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, onredelijk en onbillijk worden geacht. Derhalve is het beroep materieel gegrond en dient de bestreden beslissing te worden
vernietigd.
De beroepscommissie zal, al het hiervoor overwogene in aanmerking genomen, met toepassing van artikel 66, derde lid, onder c, Bvt in verbinding met artikel 69, vijfde lid, Bvt volstaan met vernietiging van de bestreden beslissing.
De beroepscommissie acht geen termen aanwezig voor het toekennen van een tegemoetkoming.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond op materiële grond en vernietigt de bestreden beslissing.
Zij kent klager geen tegemoetkoming toe.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. drs. F.A.M. Bakker, voorzitter, prof. dr. F.A.M.M. Koenraadt en mr. R.P.L.G.M. Verbunt, leden, in tegenwoordigheid van mr. S.A.H. de Bruin, secretaris, op 12 oktober 2010
secretaris voorzitter