Nummer 22/29405/GB
Betreft [klager]
Datum 17 januari 2023
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [klager] (hierna: klager)
1. De procedure
De Minister voor Rechtsbescherming (hierna: verweerder) heeft op 26 april 2022 beslist klager over te plaatsen naar het huis van bewaring (HVB) van de Penitentiaire Inrichting (PI) Vught.
Klager heeft daartegen bezwaar ingesteld. Verweerder heeft op 16 september 2022 het bezwaar ongegrond verklaard.
Klagers raadsvrouw, mr. J-A.J. Brahm, heeft namens klager beroep ingesteld tegen deze beslissing.
De beroepscommissie heeft klager, zijn raadsvrouw en verweerder in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
De beroepscommissie heeft kennisgenomen van het beroepschrift, de reactie van verweerder en de overige stukken.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
Uit de stukken blijkt niet dat de afspraak is gemaakt dat klager een mobiele telefoon zou aanschaffen voor een medegedetineerde in ruil voor het geld dat op zijn rekening is gestort. Ook is niet gebleken op grond waarvan kan worden gesproken van afpersing. Klager heeft het geld inmiddels teruggestort naar de andere gedetineerde. Klager begreep niet waarom hij hiervoor moest worden bedreigd. Klager heeft zelf niet iemand bedreigd.
Klager wil weer worden geplaatst in de regio Den Haag, waar hij vandaan komt en waar zijn strafzaak wordt behandeld. Voor het bezoek is dit in het bijzonder van belang gelet op de hoge benzineprijzen en de bijkomende reistijd. Klager heeft intussen alleen maar goed gedrag vertoond.
Klager heeft geen geweld gebruikt. Er moet onderzoek worden gedaan naar de vermeende afpersing. Klager heeft geen enkel contact gehad met de medegedetineerde over wie wordt gesproken. Die persoon volgt een heel ander dagprogramma. Er is, acht maanden later, nog steeds geen aangifte gedaan. Er is ook geen bewijs.
Het geld dat op klagers rekening is gestort komt van een andere gedetineerde. Die heeft hem als katvanger gebruikt. Klager noemt in zijn aanvulling op het beroep de naam en het Telio-nummer van deze gedetineerde en verzoekt om bij hem als getuige een verklaring af te nemen. Als klager een telefoon zou kunnen regelen, dan had hij er wel een voor zichzelf geregeld in plaats van voor een medegedetineerde. Klager belt altijd met de inrichtingstelefoon.
Standpunt van verweerder
Verweerder verwijst naar de bestreden beslissing. Uit informatie van de casemanager blijkt dat klager in de PI Vught niet verstoken is van bezoek. De noodzaak voor een overplaatsing naar een inrichting in de regio Den Haag is niet aangetoond.
3. De beoordeling
Klager heeft verzocht om een medegedetineerde als getuige een verklaring te laten afleggen. De beroepscommissie wijst dit verzoek af, omdat de stukken voldoende informatie bevatten om het beroep te kunnen beoordelen en omdat onvoldoende duidelijk is geworden wat de medegedetineerde zou kunnen verklaren. De beroepscommissie merkt daarbij op dat in procedures als deze minder grondig onderzoek kan worden gedaan naar de feiten dan in bijvoorbeeld een strafrechtelijke procedure.
Klager verbleef in het HVB van de locatie De Schie te Rotterdam. Verweerder heeft beslist om hem over te plaatsen naar het HVB van de PI Vught, vanwege de orde, rust en veiligheid in de locatie De Schie. Klager zou een medegedetineerde hebben afgeperst dan wel een telefoon hebben willen regelen voor een medegedetineerde.
Op grond van artikel 24, eerste lid, van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden (hierna: de Regeling) wordt een gedetineerde die nog niet is veroordeeld, bij voorkeur in het arrondissement van vervolging geplaatst. Klager wordt vervolgd in het arrondissement Den Haag. De inrichting waar hij vandaan komt en de inrichting waarnaartoe hij is overgeplaatst liggen beide niet in dat arrondissement. In die zin speelt dit artikel in deze zaak geen rol van betekenis. Klagers raadsvrouw benoemt in het beroepschrift overigens wel dat klager in een inrichting in de regio Den Haag zou willen verblijven. Een dergelijke overplaatsing zou steun vinden in de Regeling.
De beroepscommissie begrijpt uit de overgelegde informatie vanuit de locatie De Schie dat er – ongeacht wat precies de aanleiding was – onrust is ontstaan tussen klager en een of meerdere medegedetineerden. In dit beroep is niet aan de orde of de opgelegde disciplinaire straf terecht was, dus het maakt ook niet uit welk verwijt klager kan worden gemaakt. Klager geeft zelf in elk geval aan dat hij is bedreigd. Het is al met al dan ook voldoende aannemelijk geworden dat het voor de orde, rust en veiligheid in de locatie De Schie beter was als klager zou worden overgeplaatst.
De beroepscommissie kan zich voorstellen dat het voor klagers bezoek, dat kennelijk uit (de regio) Den Haag komt, ingewikkelder is geworden om hem te bezoeken nu hij in de PI Vught verblijft. Daar staat tegenover dat niet duidelijk is wie klager precies (willen) bezoeken en waarom dat voor hen nu niet goed mogelijk is. Over hun financiële situatie is bijvoorbeeld niets bekend. Klager had dit in bezwaar en/of in beroep nader kunnen toelichten en onderbouwen. Hij is in elk geval niet verstoken van bezoek. Bij gebrek aan een nadere toelichting en onderbouwing, ziet de beroepscommissie in dit geval onvoldoende aanleiding om te oordelen dat verweerder klager niet in de PI Vught, maar (alsnog) dichter bij Den Haag moet plaatsen.
Gelet op het voorgaande en bij afweging van alle in aanmerking komende belangen, kan de bestreden beslissing niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. De beroepscommissie zal het beroep daarom ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is op 17 januari 2023 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. C. Fetter, voorzitter,
mr. F. Sieders en drs. M.R. van Veen, leden, bijgestaan door mr. P. de Vries, secretaris.
secretaris voorzitter