Nummer R-20/6886/GM
Betreft [Klager]
Datum 10 mei 2021
Uitspraak van de beroepscommissie van de RSJ op het beroep van [Klager] (hierna: klager)
1. De procedure
Klager heeft beroep ingesteld tegen het medisch handelen van de inrichtingsarts van de locatie Norgerhaven te Veenhuizen (hierna: de inrichtingsarts). Klager beklaagt zich erover dat hij niet is verwezen naar de dermatoloog van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Ook beklaagt hij zich over de wijze waarop de psycholoog zich heeft ingezet voor klagers klachten.
De medisch adviseur bij het ministerie van Justitie & Veiligheid heeft bemiddeld. Het bemiddelingsverslag bevindt zich in het dossier.
De beroepscommissie heeft klager, zijn raadsvrouw, mr J.J. Serrarens, en de inrichtingsarts in de gelegenheid gesteld hun standpunten schriftelijk (nader) toe te lichten.
2. De standpunten in beroep
Standpunt van klager
De inrichtingsarts heeft klager beloofd hem door te verwijzen naar de dermatoloog in het UMCG, maar heeft dat niet gedaan. Uit het medisch dossier blijkt dat er wel is gebeld met de dermatoloog, maar klager is niet in de gelegenheid gesteld om zelf met de dermatoloog te praten. Klager is nooit in staat gesteld om aan de dermatoloog uit te leggen wat hij wil, terwijl er wel over hem werd gesproken. Dit is in strijd met klagers privacy.
De medische dienst van de Penitentiaire Inrichting weet dat klager biologicals wil, zoals dit is aangeraden door het Flevoziekenhuis. Klager wordt op dit moment behandeld met zalf die nare bijwerkingen voor klager heeft.
Het afgelopen jaar zijn er veel medegedetineerden voor consulten naar het ziekenhuis gebracht. Klager kan zich dan ook niet voorstellen dat afspraken niet door kunnen gaan, vanwege de coronamaatregelen. De coronamaatregelen kunnen al helemaal niet verklaren waarom gesprekken over zijn psoriasisklachten buiten zijn aanwezigheid worden gevoerd. Als fysieke bezoeken aan het UMCG worden afgehouden, had op zijn minst een digitaal of telefonisch contact met klagers eigen dermatoloog gerealiseerd kunnen worden door de medische dienst.
Ook klaagt klager over de handelwijze van de psycholoog. De psycholoog heeft klager in februari 2020 gezegd dat hij zich niet zou inzetten voor wat klager hem toen heeft gevraagd, namelijk een opname in een kliniek of in een Penitentiair Psychiatrisch Centrum (PPC) of plaatsing op de afdeling met extra zorgvoorziening (EZV). Klager wenst hier geplaatst te worden, vanwege zijn psychische en psychosomatische klachten en hij kan op deze afdelingen meer zorg krijgen dan op een reguliere afdeling. Op een reguliere afdeling ervaart klager meer stress, waardoor zijn psoriasisklachten toenemen.
Standpunt van de inrichtingsarts
Tijdens het spreekuur vertelde klager dat hij in verband met zijn psoriasisklachten doorverwezen wilde worden naar de ‘integrale geneeskunde’. Het is onduidelijk wat hij daarmee bedoelt. De overtuigingen bij klager over zijn ziekte, komen niet altijd overeen met de geldende normen van de reguliere geneeskunde. Het is dan ook lastig om een goede behandelrelatie met klager aan te gaan.
Klager is eerst verwezen naar een dermatoloog in het Wilhelmina Ziekenhuis. Later is klager op zijn verzoek verwezen naar de dermatoloog in het UMCG. Daar is klager ook eerder onder behandeling geweest. Er is een behandelvoorstel gedaan voor UVB-straling. Een verder onderzoek bij de internist of reumatoloog werd niet nodig geacht door de dermatoloog. Klager is in 2019 onderzocht door de dermatoloog in het UMCG en er is toen geconstateerd dat er geen bijzonderheden waren.
3. De beoordeling
Verwijzing naar een dermatoloog
Uit het dossier, in het bijzonder het medisch dossier en de reactie op het beroepschrift, volgt dat klager aanvankelijk is verwezen naar een dermatoloog in het Wilhelmina Ziekenhuis. Klager heeft meerdere keren verzocht om te worden doorverwezen naar de dermatoloog in het UMCG. Naar aanleiding hiervan is hij vervolgens doorverwezen naar het UMCG. Klager is dus doorverwezen naar een door hem gewenste dermatoloog. De beroepscommissie heeft geen redenen om aan de juistheid van de inlichtingen te twijfelen. Dat vervolgens ten gevolge van de coronamaatregelen een consult met de dermatoloog niet op korte termijn kon plaatsvinden en er sprake is geweest van een telefonisch consult, kan niet aan de inrichtingsarts worden tegengeworpen.
Ook staat in het medisch dossier dat een afspraak bij de dermatoloog niet is doorgegaan, vanwege een overmachtssituatie. De inrichtingsarts heeft vervolgens actie ondernomen om de afspraak bij de dermatoloog te vervroegen.
Gelet op het voorgaande kan het handelen van de inrichtingsarts niet worden aangemerkt als in strijd met de destijds geldende norm van artikel 28 van de Penitentiaire maatregel (oud). De beroepscommissie zal het beroep daarom ongegrond verklaren.
Behandeling door de psycholoog
Klager wenst opgenomen te worden in een kliniek, een PPC of te worden geplaatst op een EZV-afdeling. Uit het medische dossier volgt dat klager door een psychiater is gezien en dat hij op 19 maart 2020 tijdens het psycho-medisch overleg (PMO) is besproken. Het advies van het PMO is dat klager eerst een persoonlijkheidsonderzoek moet doen, maar klager weigert dit. Het traject dat klager wenst is niet stopgezet ten gevolge van een beslissing van de psycholoog, zoals klager stelt, maar omdat klager weigert mee te werken aan persoonlijkheidsonderzoeken (voor eventuele doorwijzingen). Dit kan niet aan de psycholoog worden tegengeworpen.
Gelet op het voorgaande kan het handelen van de inrichtingsarts niet worden aangemerkt als in strijd met de destijds geldende norm van artikel 28 van de Penitentiaire maatregel (oud). De beroepscommissie zal het beroep daarom ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is op 10 mei 2021 gedaan door de beroepscommissie, bestaande uit mr. M.J. Stolwerk, voorzitter, drs. B.A. Geurts en drs. K.M.P.A.M. Habryka, leden, bijgestaan door mr. A. de Groot, secretaris.
secretaris voorzitter