nummer: 03/1142/GA
betreft: [klager] datum: 19 augustus 2003
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennis genomen van een op 23 mei 2003 bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak d.d. 19 mei 2003 van de beklagcommissie bij de gevangenis Veenhuizen,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 4 augustus 2003, gehouden in de locatie Ooyerhoek te Zutphen, zijn gehoord klager, bijgestaan door zijn raadsman mr. H. de Jong, en mevrouw [...], unit-directeur van de locatie Norgerhaven teVeenhuizen.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft, zo verstaat de beroepscommissie, de beslissing van de directeur om de verkoop van het voedingssupplement Creatine via de inrichtingswinkel niet toe te staan.
De beklagcommissie heeft het beklag ongegrond verklaard op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten van klager en de directeur
Door en namens klager is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
De directie heeft zaken toegezegd die mogelijk niet zijn nagekomen. Er werd steeds iets anders tegen het gebruik van het supplement aangevoerd, terwijl er nooit iets op papier kwam. Uiteindelijk heeft de directeur negatief beslist.Daartegen is het beroep dan ook gericht.
Het aanvankelijke argument tegen het supplement betrof de beïnvloeding van de urinecontrole. Uit de stukken blijkt gemotiveerd dat dat niet mogelijk is. Vervolgens heeft de directeur een en ander laten uitzoeken door eenbedrijfsarts, niet een sportarts. Naar aanleiding van het advies van de arts heeft de directeur aangevoerd dat Creatine niet gebruikt moet worden door gezonde mensen en dat gebruik ervan negatieve effecten heeft. Dit terwijl het eenadvies betreft van iemand die een boek heeft nagespit en tot de conclusie komt dat de meningen zijn verdeeld. Zij weet het dus ook niet. In de huisregels is niets terug te vinden over Creatine. Er kan moeilijk gezegd worden dat hetmiddel invloed heeft op de orde en rust binnen de inrichting. Bovendien wordt Creatine in andere inrichtingen, waaronder Norgerhaven, wel geleverd en is het vrij verkrijgbaar in sportzaken, natuurwinkels en dergelijke. Degebruiksdosering is ieders eigen verantwoordelijkheid. Creatine wordt alleen door een klein aantal krachtsporters gebruikt. Het betreft een lichaamseigen product, vergelijkbaar met vitaminepreparaten als Davitamon en dergelijke. Uitovergelegde literatuur blijkt duidelijk dat Creatine geen nadelige uitwerking heeft, het geen verdovend middel betreft en daarom ook niet verboden is. Verbieden van Creatine staat gelijk aan het verbieden van sportdranken,koolhydraten enz. De directeur heeft gezegd dat als klager kan bewijzen dat Creatine geen invloed heeft op de gezondheid, het via de winkel verkrijgbaar zou zijn. De directeur heeft uiteraard beleidsvrijheid, maar gebruiktniet-valide argumenten. Rookwaar, dat aantoonbaar slecht voor je is, is in de inrichting bijvoorbeeld wel verkrijgbaar. Van Creatine weet men het niet zeker en toch wordt dit middel verboden, terwijl klager het tegendeel heeftaangetoond.
De unit-directeur heeft in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
Creatine mag niet worden ingevoerd. Dat een bepaald middel in de vrije maatschappij vrij verkrijgbaar is, betekent niet dat dit automatisch in de inrichting is toegestaan. De negatieve beslissing is gebaseerd op het advies van demedisch adviseur. De directeur kan niet afgaan op de aanbeveling van een bedrijf dat mogelijk commerciële doeleinden heeft. Het beleid wordt vormgegeven op grond van een onafhankelijk oordeel. De medisch adviseur heeft in dezen geeneigen belang. Het is niet ongebruikelijk dat het winkelassortiment per inrichting verschilt. Het klopt dat Creatine in Norgerhaven wordt verstrekt, maar dat gebeurt beperkt en in het kader van een specifieke sportopleiding. Daarvanis ten aanzien van klager geen sprake.
3. De beoordeling
Bij de samenstelling van het assortiment van de inrichtingswinkel is de directeur in beginsel vrij. Hij dient hierbij een keuze te maken uit produkten die in de vrije samenleving verkrijgbaar zijn. Dat een product in de vrijesamenleving verkrijgbaar is betekent niet dat dit produkt ook in de inrichtingswinkel verkrijgbaar dient te zijn.
Hoewel een andere beslissing denkbaar zou zijn geweest, de beslissing van de directeur om de verkoop van het voedingssupplement Creatine – een middel dat slechts door een klein aantal krachtsporters wordt gebruikt en waarover demedisch adviseur geen positief advies heeft uitgebracht – via de inrichtingswinkel niet toe te staan is, wat ook zij van de door en namens klager aangevoerde argumenten, niet in strijd met de wet en kan, bij afweging van alle inaanmerking komende belangen, evenmin als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond en bevestigt de uitspraak van de beklagcommissie.
Aldus gedaan door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.R. Meijeringh, voorzitter, mr. J.P. Balkema en J.L. Brand, leden, in tegenwoordigheid van mr. S. Jousma, secretaris, op 19 augustus 2003
secretaris voorzitter