nummer: 12/3430/TA
betreft: [klager] datum: 3 april 2013
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 67 van de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden (Bvt) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
het hoofd van de Pompestichting te Nijmegen, verder te noemen de inrichting,
gericht tegen een uitspraak van 24 oktober 2012 van de beklagcommissie bij genoemde inrichting, gegeven op een klacht van [...], verder te noemen klager,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht.
Ter zitting van de beroepscommissie van 24 januari 2013, gehouden in de penitentiaire inrichtingen Amsterdam Over-Amstel, is gehoord namens het hoofd van voormelde tbs-inrichting [...], juridisch medewerker.
Klagers raadsman mr. J.M.J.H. Coumans heeft schriftelijk laten weten dat hij noch klager ter zitting zal verschijnen.
Op grond van de stukken en haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De inhoud van het beklag en de uitspraak van de beklagcommissie
Het beklag betreft de weigering van invoer van goederen en geld door klagers familie.
De beklagcommissie heeft het beklag gegrond verklaard en klager een tegemoetkoming van € 5,= toegekend op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
2. De standpunten
Namens het hoofd van de inrichting is in beroep het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt als volgt toegelicht.
In de tijd dat het niet goed ging met klager is met zijn familieleden afgesproken dat zij geïnformeerd zouden worden over klagers psychische conditie wanneer zij op bezoek zouden komen. De familie voelde zich door klager onder druk gezet om kleding
voor
hem in te voeren en kon geen nee zeggen. De weigering was bedoeld om zijn familie te ondersteunen. Niet is gesteld dat dit geweigerd is in verband met de orde en de veiligheid. In het behandelplan van 10 juli 2012 van klager is als doelstelling
opgenomen dat hij uitkomt met zijn geld en dat hij niet teert op de zak van zijn familie. In het behandelplan van 10 oktober 2011 is als doelstelling voor de komende periode opgenomen dat het netwerk voldoende op de hoogte is van klagers ziektebeeld en
van zijn psychische conditie om hem adequaat te kunnen ondersteunen. Klagers familie vindt het erg moeilijk om klager te begrenzen wanneer hij hen manipuleert. Klager oefent druk op zijn familie uit om hem kleding te geven.
Invoerbriefjes liggen op de afdeling en je kunt die pakken en inleveren. Niet bekend is of klager een invoerbriefje is geweigerd. Het was voor klager niet onmogelijk om op een andere wijze kleding in te voeren dan via zijn familie. Hij had zelf kleding
kunnen bestellen en betalen, bijvoorbeeld bij een postorderbedrijf, maar hij legt zijn prioriteiten blijkbaar anders. De inrichting had niet de indruk dat klager kleding nodig had. Hij is goed gekleed.
Namens klager is het tegenover de beklagcommissie ingenomen standpunt in beroep als volgt toegelicht.
Klagers persoonlijke hygiëne staat onder druk als hij geen kleding meer kan invoeren. Het hebben van kleding die hij graag wil dragen, ziet klager als een van de weinige onderdelen van het bestaan in de inrichting waarmee hij zich kan onderscheiden van
anderen. Hij draagt de kleding en brengt de rust/orde en/of veiligheid er niet mee in gevaar. Klager is bereid om de regels voor wat betreft de hoeveelheid en frequentie van de invoer van kleding na te leven, maar dit mag niet betekenen dat klager
niets
meer mag invoeren.
Het opleggen aan klager van de sanctie van het weigeren van bezoek als reactie op klagers verzoek aan zijn familie om goederen in te voeren, is ongeoorloofd.
Klager heeft geen schriftelijke toestemming gegeven om telefonisch contact op te nemen met zijn familie om deze te informeren over klagers psychische toestand.
Klagers beklag dient geheel gegrond te worden verklaard. Klager is vrij in de besteding van zijn geld mits hij hiermee geen in de inrichting ongeoorloofde voorwerpen aanschaft. Dat hij voor zijn vrij te besteden geld van € 25,06 aanvullend eten koopt,
is geheel zijn eigen beslissing. Hoe hij voor een dergelijk bedrag andere kleding moet kopen, is klager, gezien de huidige prijzen van kleding, een raadsel.
3. De beoordeling
Voor zover namens klager is bedoeld om aan te geven dat de beklagcommissie slechts op een deel van het beklag heeft beslist, overweegt de beroepscommissie dat dit in beroep niet aan de orde is nu door klager, die beroep had kunnen instellen tegen de
hoogte van de tegemoetkoming, geen beroep is ingesteld en enkel het hoofd van de inrichting beroep heeft ingesteld met betrekking tot de weigering als vermeld onder 1.
Klager is de invoer van geld en kleding door zijn familie geweigerd. Het hoofd van de inrichting heeft de mogelijkheid om op grond van artikel 44, tweede en derde lid, Bvt een dergelijke invoer te weigeren onder meer ter bescherming van anderen dan
klager.
Nu uit de stukken en het ter zitting behandelde blijkt dat klagers familie door klager onder druk werd gezet om kleding voor klager aan te schaffen en geld aan hem af te staan, is de beroepscommissie van oordeel dat de weigering van het hoofd van de
inrichting om die invoer toe te staan met het oog op de bescherming van klagers familie niet als onredelijk of onbillijk of in strijd met de wet kan worden aangemerkt.
Gelet op het bovenstaande zal de beroepscommissie het beroep van het hoofd van de inrichting gegrond verklaren, de uitspraak van de beklagcommissie vernietigen en het beklag alsnog ongegrond verklaren.
4. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie en verklaart het beklag alsnog ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. G.L.M. Urbanus, voorzitter, mr. drs. T.A.M. Louwe en mr. R.P.G.L.M. Verbunt, leden, in tegenwoordigheid van mr. H.S. van Gemert, secretaris, op 3 april 2013
`
secretaris voorzitter