nummer: 12/2405/GA
betreft: [klager] datum: 28 december 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 69, tweede lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift van
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een uitspraak van 21 juni 2012 van de beklagcommissie bij de locatie Zoetermeer, betreffende het feit dat hij gedurende een periode van twee en een halve week heeft moeten luchten in een afgekeurde luchtruimte,
alsmede van de overige stukken, waaronder de uitspraak waarvan beroep, welke in afschrift aan deze uitspraak is gehecht. De beroepscommissie heeft voorts kennisgenomen van de nader opgevraagde stukken inzake de beklagprocedure met nummer ZO 2012/057.
De beklagcommissie heeft klager niet-ontvankelijk verklaard in zijn beklag op de gronden als in de aangehechte uitspraak weergegeven.
De beroepscommissie heeft de directeur van de locatie Zoetermeer in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het beroep en klager om het beroep schriftelijk toe te lichten.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt:
1. De beoordeling
Uit de stukken blijkt dat de beklagcommissie klager niet-ontvankelijk in onderhavig beklag heeft verklaard omdat klager bij een eerdere uitspraak van diezelfde beklagcommissie d.d. 13 februari 2012 (nummer ZO 2012/057) in een gelijkluidende klacht
niet-ontvankelijk was verklaard omdat er – kort gezegd – geen sprake zou zijn van een beslissing als bedoeld in artikel 60 van de Pbw. Op grond van de nader bij de beklagcommissie opgevraagde stukken is niet duidelijk geworden waarom klager
niet-ontvankelijk is verklaard in zijn eerdere beklag. De beklagcommissie heeft - onder opgave van redenen aan klager - mondeling uitspraak gedaan en een uitgewerkte uitspraak is niet beschikbaar gekomen. Wat daar ook van zij, nu in het algemeen beklag
tegen luchten op een afgekeurde luchtplaats wel ontvankelijk wordt geacht, had de beklagcommissie klager moeten ontvangen in zijn beklag en een inhoudelijk oordeel moeten geven. Inhoudelijk overweegt de beroepscommissie als volgt.
Op grond van artikel 49, eerste lid, van de Pbw heeft de gedetineerde, voor zover in deze van belang, recht op dagelijks verblijf in de buitenlucht, voor zover zijn gezondheid zich niet daartegen verzet. Dit recht geldt ook voor de gedetineerden die
beperkingen in het voor hem geldende regime opgelegd hebben gekregen. Reeds uit een brief van de staatssecretaris van veiligheid en justitie d.d. 13 maart 2012, gericht aan de voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, volgt dat na
inventarisatie van de omvang van de problematiek met betrekking tot luchtruimten van isoleercellen die niet voldoen aan de wettelijke normen, is gebleken dat onder meer de luchtruimte van de locatie Zoetermeer in betreffende periode niet voldeed aan de
wettelijke normen. Een verblijf in de buitenlucht van die locatie kan derhalve niet worden aangemerkt als een verblijf in de buitenlucht als bedoeld in artikel 49 van de Pbw. Aan klager is aldus gedurende de tenuitvoerlegging van zijn disciplinaire
straf dan wel ordemaatregel een verblijf in de buitenlucht onthouden, hetgeen in strijd is met het bepaalde in artikel 49 van de Pbw. Gelet op het vorenstaande kan de uitspraak van de beklagcommissie niet in stand blijven en dient het beklag alsnog
gegrond te worden verklaard. De beroepscommissie acht termen aanwezig voor het toekennen van een tegemoetkoming en zal de hoogte daarvan vaststellen op € 45,=.
2. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep gegrond, vernietigt de uitspraak van de beklagcommissie, verklaart klager alsnog ontvankelijk in zijn beklag en verklaart dit beklag gegrond. Zij bepaalt dat aan klager een tegemoetkoming toekomt van € 45,=.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. P.C. Vegter, voorzitter, mr. F.G. Bauduin en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in tegenwoordigheid van B.A. Bogaars, secretaris, op 28 december 2012
secretaris voorzitter